အခန္း(၄)

582 43 3
                                    

မိုးသစၥာေမာင္ကဘိုးဘိုးေဒါနကိုေမးလိုက္သည္။

“အဘိုးရဲ႕နာမည္ကဘယ္လိုေခၚလဲ”

“ငါ့နာမည္ဦးေဒါနတဲ့။မင္းနာမည္ေကာဘယ္လိုေခၚလဲ”

“ကၽြန္ေတာ့္နာမည္မိုးသစၥာေမာင္ပါ။ဒါကကၽြန္
ေတာ့္ဦးေလးျမတ္သစၥာေမာင္"

“ေအးကြေမာင္သစၥာရ။လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္သူ႔
အက်ိဳးကိုယ့္အက်ိဳးဆိုတာရွိတယ္ကြ။ငါ့အတြက္
အက်ိဳးရွိတယ္။ငါ့အတြက္အက်ိဳးမရွိဘူးဆိုၿပီးငါ့အက်ိဳးဆိုတာနဲ႔ပဲရပ္တည္ေနလို႔မျဖစ္ဘူးကြ။မင္းဘုရားေတြလိုက္တည္ပါမယ္ဆိုကတည္းကမင္းခ်မ္းသာမွန္းငါသိပါၿပီ။ဒါေပမဲ့မင္းရဲ႕ခ်မ္းသာမႈထဲကေနအမ်ားအတြက္အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေအာင္မင္းဘာေတြလုပ္ထားၿပီးၿပီလဲဆိုတာကိုေတာ့ငါမသိေသးဘူးကြ”

“ဟုတ္ကဲ့။ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုကဓမၼာရံုႀကီး
တစ္ခုေဆာက္ၿပီးလႉထားတာရွိပါတယ္။လႉထားတာသိပ္မၾကာေသးပါဘူး။သိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ကုန္တယ္”

“အင္း…မင္းဟာကနန္းမေတာ္မယ္ႏုေက်ာင္း
ေဆာက္သလိုလႉတဲ့အလႉမိ်ဳးပဲ"

“နန္းမေတာ္မယ္ႏုေက်ာင္းေဆာက္တဲ့အလႉဆိုတာဘယ္လိုအလႉမိ်ဳးလဲအဘိုး"

“ေအးေျပာျပမယ္။ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္
တုန္းကဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ဆိုၿပီးထင္ရွားတဲ့ဆရာ
ေတာ္ႀကီးတစ္ပါးရွိတယ္။အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးကိုဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ႕မိဖုရားေခါင္ႀကီးနန္းမေတာ္မယ္ႏုကေက်ာင္းေဆာက္ၿပီးလႉတယ္။မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းဆိုတာၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လား"

“ဟုတ္ကဲ့။ၾကားဖူးပါတယ္အဘိုး"

“ေအး…အဲဒီအုတ္ေက်ာင္းႀကီးလႉတာကိုဆရာ
ေတာ္ဦးဗုဓ္ကခ်ီးေျမႇာက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းမွမ
ေျပာဘူး။မယ္ႏုကသူလႉတဲ့ေက်ာင္းႀကီးကဘယ္
လိုႀကီးက်ယ္ပါတယ္။ဘယ္လိုခမ္းနားပါတယ္။
ေငြေၾကးကဘယ္ေလာက္ကုန္ပါတယ္ဆိုၿပီးဆရာေတာ္ကိုဂုဏ္ယူဝ့ံႂကြားစြာနဲ႔ေလွ်ာက္တင္တယ္။

ဒီေတာ့ဆရာေတာ္ကမိဖုရားႀကီးကိုေရဖလားတစ္လံုးနဲ႔ေရခပ္ခိုင္းတယ္။ၿပီးေတာ့ဖလားထဲကေရကိုသြန္ပစ္ခိုင္းျပန္တယ္။ေရသြန္ၿပီးသြားမွမယ္ႏုကိုမိန္႔တယ္။“ဟဲ့မယ္ႏုနင္လႉလို႔ကုန္သြားတာဖလားထဲကသြန္ျပစ္တဲ့ေရပမာဏနဲ႔တူတယ္။
နင္ရတဲ့ကုသိုလ္ကေတာ့ဖလားမွာကပ္က်န္ခဲ့တဲ့ေရမႈန္ေရမႊားေလာက္ပဲရွိတယ္”တဲ့။

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)Where stories live. Discover now