ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)

အခန္း(၂၀)

ေျမႀကီးေအာက္မွထြက္ေပၚလာသည့္ေရႊေလာင္းေလွႀကီးႏွင့္ပတ္သတ္၍စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း၊အ့ံ
ၾသျခင္းမရွိသူမွာႏွစ္ဦးသာရွိသည္။ေခါင္တိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ျမတ္ေလးျဖစ္သည္။ျမတ္ေလးကဆရာေတာ္ႀကီးကိုတစ္စံုတစ္ခုေလွ်ာက္ထား
ၿပီးေရကန္တူးေဖာ္ျခင္းကိုရပ္နားခိုင္းလိုက္သည္။

ေျမႀကီးေအာက္မွတူးေဖာ္ေတြ႕ရွိသည့္ေလွႀကီးမွာေလွဦးမွေလွဖ်ားထိေပ(၂၀)ရွည္လ်ားသည္။ေရႊသားအစစ္ႏွင့္ျပဳလုပ္ထားသည္။ယံုတမ္းစကားရာဇဝင္ထဲကေရႊေမာင္းေလးကေတာ့မပါလာခဲ့
ေပ။ေမာင္းေလးပါလာလို႔သာတီးခတ္မိသြားရင္
ဒီေနရာမွာေရႀကီးေနဦးမလားမသိ။သိုက္ဆရာ
ေတြနဲ႔ကြာျခားခ်က္ကယခုတူးေဖာ္ျခင္းသည္သိုက္တူးျခင္းမဟုတ္။ဘုရားတည္၊ေက်ာင္းေဆာက္၊ေရကန္တူးေနၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။

လူဆိုသည္မွာေလာဘသားေတြခ်ည္းပဲလို႔ဆိုေပမဲ့အခုကိစၥကအလိုေလာဘႏွင့္ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းမဟုတ္။ရြာထဲမွလုပ္အားေပးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ေရကန္
တူးရင္းတူးေဖာ္မိၾကတာျဖစ္သည္။မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူယခုရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈကိုျမတ္ေလးကလူသိရွင္ၾကားထုတ္ေဖာ္ဖို႔ရန္ဆႏၵမရွိေပ။ထို႔ေၾကာင့္ေရႊေလွႀကီးကိုဓာတ္ပံု႐ိုက္ခြင့္မေပးဘဲမိုးကာႀကီးႏွင့္လံုေအာင္အုပ္ၿပီးထိုေနရာတစ္ဝိုက္ကိုအေစာင့္ခ်ထားလိုက္သည္။

ညဘက္တြင္သံဃာေတာ္မ်ားပင့္ၿပီးပရိတ္ပဌာန္းမ်ားရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ဖို႔ရာစီစဥ္ၾကသည္။ေရကန္
တူးသည့္အဖြဲ႕ကလည္းညဘက္တြင္ေစာင့္အိပ္ေပးဖို႔တာဝန္ယူၾကသည္။

ည(၇)နာရီအခ်ိန္တြင္ေခါင္တိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးဦးေဆာင္ၿပီးသံဃာေတာ္ငါးပါးကေရကန္တူးေဖာ္သည့္ေနရာတြင္ပရိတ္၊ပဌာန္းမ်ားရြတ္ဖတ္ပူ
ေဇာ္ေပးၾကသည္။ပရိတ္ေရျဖင့္ေရကန္ပတ္လည္ကိုပက္ျဖန္းေပးၾကသည္။

ထို႔ေနာက္ေခါင္တိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးကျမတ္ေလးကိုအနားေခၚၿပီးေမးျမန္းသည္။

“ဒကာေလး…ဒီေလွႀကီးကိုဘယ္လိုလုပ္ဖို႔ဆႏၵရွိလဲ"

“အရွင္ဘုရားဒီေလွႀကီးကေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမဲ့ဘုရားလက္ထက္မွာလႉဒါန္းပူေဇာ္ဖို႔ရည္ရြယ္
ထားတာပါ။ဒါေၾကာင့္အေစာင့္အေရွာက္ေတြ
လက္ထဲကိုပဲျပန္အပ္ထားခ်င္ပါတယ္ဘုရား”