မိုးသစၥာေမာင္နဲ႔ဖိုးေခြးပ့ံသကူပစ္ၿပီးျပန္လာ
ေတာ့ရြာရဲ႕လမ္းဆံုလမ္းခြတစ္ေနရာတြင္သာ
ဒင္နဲ႔ေတြ႕သည္။သာဒင္က-
“ဟာဖိုးေခြး…ခဏခဏ"
“ဘာလဲ”
“ငါကိစၥေလးရွိလို႔အဲဒါခဏကူညီစမ္းပါ"
ဖိုးေခြးသာဒင္ကိုမ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ကာၾကည့္မိသည္။သူနဲ႔သာဒင္ဘယ္တုန္းကတည့္ဖူးလို႔အကူအညီေတာင္းရတာတုန္း။
“လုပ္ပါကြာ။တစ္ရြာတည္းသားခ်င္းကို”
“ဘာကူညီရမွာလဲ”
“ငါမီးလံုးသြားယူူမလို႔ဒီအိတ္ကိုခဏယူထားၿပီး
ဒီနားကရပ္ေစာင့္ေပးပါ။ခဏေလးငါးမိနစ္ေလာက္”
သာဒင္ကသူ႔လက္ထဲကလက္ဆြဲအိတ္ႀကီးဖိုးေခြးလက္ထဲထိုးထည့္ၿပီးလွစ္ခနဲ႔ေျပးထြက္သြားသည္။ခဏၾကာေတာ့သာဒင္ျပန္ေရာက္လာသည္။ေခါင္းပတ္ႀကိဳးပါတဲ့မီးသီးကိုေခါင္းမွာတပ္ၿပီးလက္ထဲမွာလည္းအိတ္အေသးတစ္လံုးနဲ႔။
“မင္းကဘာလဲ…ေခါင္းမွာမီးလံုးတပ္ၿပီးႂကြက္
ထိုးသြားမလို႔လား"
“ေအး…”
“ႂကြက္ထိုးသြားမွာဆိုရင္ဒီအိတ္ေတြကဘာ
လုပ္တာတုန္း"
“ဒီေန႔ကတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညေလ"
“ေၾသာ္သိၿပီ…မင္းကပ့ံသကူပစ္မလို႔လား”
“မဟုတ္ဘူး။ဒီညကိုသူခိုးႀကီးညလို႔ေခၚတယ္ကြ။ေပးေပး…အိတ္ေပး"
သာဒင္ကဖိုးေခြးလက္ထဲကအိတ္နဲ႔သူယူလာတဲ့အိတ္တစ္ဖက္စီဆြဲၿပီးထြက္သြားသည္။ဖိုးေခြးမွာေတာ့အူလည္လည္နဲ႔။
“ဒီေကာင္ဘာတုန္းဟ။ဒီညကသူခိုးႀကီးညမွန္း
ေတာ့ငါလည္းသိတာေပါ့"
ဖိုးေခြးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့တန္းၿပီးအိပ္ယာ
ဝင္သည္။မိုးသစၥာေမာင္ကပါသူ႔ေဘးဝင္အိပ္
သည္။ဖိုးေခြးမိုးသစၥာေမာင္ကိုတံေတာင္နဲ႔တြက္
ျပီး-
“သြားဗ်ာ…ကိုယ့္အခန္းကိုယ္သြားအိပ္"
“အိပ္ပါဘူး။မိုးမလင္းမခ်င္းမင္းကိုငါေစာင့္ၾကည့္ရဦးမွာ”
VOCÊ ESTÁ LENDO
ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)
Fanficအညာေျမ fic ရဲ႕ book-3 ေလးပါ... အညာမြေ fic ရဲ့ book-3 လေးပါ။
