မိုးသစၥာေမာင္ကသစ္ပင္ရိပ္ေအာက္ကိုႏြားစီး
ၿပီးေရာက္လာတဲ့ဖိုးေခြးကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ၿပီး
ၾကည့္ေနမိသည္။ျမင္းစီးတာပဲသူျမင္ဖူးတာ။ႏြားစီးတယ္ဆိုတာႀကီးကိုသူတကယ္မျမင္ဖူးေပ။ဖိုး
ေခြးရဲ႕ပံုစံကိုသူေစ့စပ္ေသခ်ာစြာၾကည့္မိသည္။
ဖိုးေခြးကကာတြန္း႐ုပ္ေဘာင္းဘီနဲ႔ႏြားေက်ာေပၚခြထိုင္ထားၿပီးပုဆိုးကိုစလြယ္သိုင္းထားသည္။ခေမာက္ဝိုင္းလံုးလံုးေလးကိုေဆာင္းထားၿပီးပန္းပြားလံုးေလးပါတဲ့ႀကိဳးကိုေမးမွာသိုင္းခ်ည္ထားသည္။ေျခေထာက္မွာတာယာဖိနပ္နဲ႔။လက္တစ္
ဖက္ကနဖားႀကိဳးကိုဆြဲကိုင္ထားၿပီးလက္တစ္ဖက္ကႀကိမ္လံုးေလးကိုကိုင္ထားသည္။ႏြားလည္ပင္းကခေလာက္သံက ကေလာင္၊ကေလာင္နဲ႔ကေလးေတြျမင္ရင္မ်က္စိက်ခ်င္စရာႀကီး။
ဖိုးေခြးသစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ႏြားေပၚကဆင္းၿပီးႏြားကိုကြပ္ပ်စ္နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိတဲ့လွည္းေနာက္ၿမီးမွာႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေနသည္။မိုးသစၥာက-
"ရြာကေနဒီအထိေရခပ္လာေပးတာသူလား"
"ဟုတ္ပါ့ကြယ္။ငါ့ေျမးလာပါဦး"
ဖိုးေခြးအနားေရာက္လာေတာ့ဘိုးဘိုးေဒါနက-
"ဒါကငါ့ေျမးစန္းလေသာ္တာ"
"မဟုတ္ဘူးေလအဘိုး"
"ေသာ္တာလျပည့္"
"မဟုတ္ဘူးေလ"
"လျပည့္ေသာ္တာစန္း"
"မဟုတ္ဘူး"
"ဖိုးေခြးေဟ့ဖိုးေခြး။ေဟာဒါကငါ့ေျမးဖိုးေခြး"
ဧည့္သည္ေရွ႕မွာနာမည္လွလွေလးေျပာၿပီးမိတ္
ဆက္ေပးခ်င္ေပမဲ့ေခၚလို႔မတတ္ေတာ့ဖိုးေခြးဟုသာမိတ္ဆက္ေပးရေတာ့သည္။ဖိုးေခြးကမိုးသစၥာေမာင္ဘက္လွည့္ၿပီး-
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကျပည့္ဝေသာ္တာစန္းပါ"
"လွလိုက္တဲ့နာမည္"
"နာမည္ကလွလြန္းလို႔ဘယ္သူမွမေခၚတတ္
ၾကဘူး။ခင္ဗ်ားလည္းေခၚလို႔မတတ္ရင္ဖိုးေခြးလို႔သာေခၚ"
"ဟင့္အင္း...ကိုယ္ကသီးသန္႔နာမည္ရွိတယ္"
"သီးသန္႔နာမည္"
KAMU SEDANG MEMBACA
ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)
Fiksi Penggemarအညာေျမ fic ရဲ႕ book-3 ေလးပါ... အညာမြေ fic ရဲ့ book-3 လေးပါ။
