ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)

အခန္း(၂၇)

ထေနာင္းတို႔ကားႏွစ္စီးေရွ႕ခရီးကိုထြက္လာခဲ့
ၾကရာလယ္ကြင္းျပင္ေတြဆီေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။လယ္ထဲတြင္ေကာက္စိုက္မေတြေကာက္စိုက္ေနၾကသည္။ထေနာင္းကစစ္သႀကီးပီသလွသည္။ေကာက္စိုက္မေတြကိုျမင္ေတာ့သူမေနႏိုင္။ကားေပၚကေန“ေဟး"ခနဲ႔အသံေပးလိုက္သည္။

လယ္ထဲတြင္ကုန္းၿပီးေကာက္စိုက္ေနၾကသည့္ေကာက္စိုက္မေတြကေမာ့ၾကည့္ၾကသည္။ထေနာင္းႏွင့္အတူကားေပၚတြင္ပါလာသည့္လူေတြအကုန္လံုးကလက္ေတြေဝွ႕ယမ္းျပၾကသည္။လယ္
ထဲကေကာက္စိုက္မေတြကလည္းလက္ေတြေဝွ႕ယမ္းျပီးႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။

ထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕ႏွင့္လယ္ထဲကေကာက္စိုက္မ
ေတြအျပန္အလွန္ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္းထိုေနရာမွကားကိုဆက္ေမာင္းလာခဲ့ၾကရာထူးဆန္းေသာ
ျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရေလသည္။

ကားလမ္းမႀကီးအလယ္တြင္ေကာက္စိုက္မေတြတန္းစီရပ္ၿပီးကားတားေနၾကသည္။လူရွစ္ေယာက္ခန္႔ရွိေပမည္။သူတို႔ကထဘီကိုဒူးအထက္ထိတိုေအာင္ဝတ္ထားၿပီးလက္ရွည္အကႌ်ေတြကိုအေပၚကထပ္ဝတ္ထားၾကသည္။ပုဆိုးကိုသံုးေထာင့္ခ်ိဳးၿပီးေခါင္းတြင္ပတ္လ်က္ေမးေအာက္တြင္သိုင္းခ်ည္ထားသည္။ထိုအေပၚတြင္မွဝါးခေမာက္တစ္လံုးစီေဆာင္းထားၾကသည္။

၎တို႔၏ပံုစံကသေျပတန္းရြာသူေတြေကာက္စိုက္ထြက္သည့္အျပင္အဆင္ႏွင့္အတူတူပင္ျဖစ္
သည္။ပါးကြက္က်ားႀကီးႀကီးကြက္လိုက္လွ်င္တစ္ကိုယ္လံုးကေနေပ်ာက္မထိုးႏိုင္ေအာင္လံုျခံဳသြားေပၿပီ။

ထေနာင္းစိတ္ထဲတြင္ေကာက္စိုက္မယိမ္းမ်ားကေနသလားဟုထင္လိုက္မိသည္။ကားကသူတို႔နားသို႔ေရာက္လွ်င္ရပ္သြားသည္။ကားရပ္သည္ႏွင့္ေကာက္စိုက္မေတြကကားေပၚတြင္ထိုင္
ေနၾကသည့္ထေနာင္းတို႔ကိုေရလိုက္ေလာင္း
သည္။

ဖိုးေခြးေက်ာေပၚသို႔ေရေလာင္းခ်ခံလိုက္ရစဥ္ဖိုး
ေခြးတြန္႔ခနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။တစ္လမ္းလံုးကိုယ္
ကပဲသူမ်ားကိုေရေလာင္းလာခဲ့သည့္ဖိုးေခြးမွာေကာက္စိုက္မေတြနဲ႔ေတြ႕မွသူတို႔ေရေလာင္းတာခံဖို႔ကားရပ္ေပးလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားေလသည္။