အခန္း(၂၁)

403 33 6
                                    

“ေဒါက္…ေဒါက္”

ျမတ္ေလးတံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့အခန္းထဲကအသံပိစိေလးထြက္လာသည္။

“ဝင္ခဲ့”

ျမတ္ေလးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့အိပ္ယာထဲကေနတံခါးဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ခတၱာေလးကသူ႔ကိုခဏမွ်ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။ေနာက္ေတာ့ဝုန္းခနဲ႔ငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္သည္။သူ႔လက္ထဲကဖုန္းကိုလည္းေခါင္းအံုးေအာက္ကိုထိုးထည့္လိုက္သည္။ျမတ္ေလးကခတၱာကိုျပံဳးျပရင္းအနားကိုေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

“ေဘဘီဘာလုပ္ေနတာလဲ"

“သားအိပ္ေနတာ"

“ေန႔ခင္းႀကီးကို”

“ဟုတ္…အိပ္ခ်င္လို႔"

“ညကမအိပ္ဘူးလား။ဂိမ္းေဆာ့ေနတာလား”

ခတၱာေလးကမေျဖဘဲမ်က္လံုးျပဴ းေလးနဲ႔ၾကည့္ေနသည္။ျမတ္ေလးဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲခတၱာေလးေဘးမွာဝင္လွဲကာအိပ္လိုက္သည္။

“ကိုကိုဘာလုပ္တာလဲ"

“ခဏေလးေဘဘီ။ခဏေလးပဲ။ကိုကိုအိပ္ခ်င္
ေနလို႔"

မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးၿငိမ္သက္သြားတဲ့ျမတ္ေလးကို
ၾကည့္ၿပီးခတၱာကေခါင္းအံုးေအာက္ကဖုန္းကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ခုတင္ေပၚကေနဆင္းဖို႔ေျခေထာက္ေလးခ်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ-

“ေဘဘီဘယ္သြားမွာလဲ”

“ဗ်ာ…ဟို…ကိုကိုကအိပ္မွာဆိုေတာ့သားကအ
ျပင္ထြက္ေပးမလို႔"

“မလိုဘူး"

“ဗ်ာ"

“အနားမွာပဲေန။ဂိမ္းေဆာ့ေနလည္းရတယ္။ဆူညံေနလည္းရတယ္။လူပဲအနားမွာရွိေနရင္ရၿပီ"

ခတၱာခုတင္ေအာက္ခ်ထားတဲ့ေျခေထာက္ေလးကိုခုတင္ေပၚျပန္တင္ရင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနမိသည္။ကိုကို႔ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့မ်က္လံုးကမဖြင့္။အသက္ရႉသံမွန္မွန္နဲ႔အိပ္ေနသည္။သူလည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ႔လွဲအိပ္ေနလိုက္ရ
ေတာ့သည္။

“Ring”

ဖုန္းသံေၾကာင့္ျမတ္ေလးမ်က္လံုးေတြျပန္ပြင့္လာသည္။ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေခၚဆိုသူကမိုးသစၥာေမာင္။

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)Where stories live. Discover now