SESSİZ ÂŞIKLAR [TAMAMLANDI]

22. Bölüm

            • SESSİZ ÂŞIKLAR •
Mahi Nehar

BÖLÜM 22: SAKLI KENTTE HATIRALAR

Tepelerden esen rüzgâr, enerjisini akıllardan çıkmayan yolların puslu kıtasına iz beliyordu. Dönüşler engebeli, dertler ise koşarak uzaklaşıyordu ateş almış düzlükten. Gafletten uyanan gözler, soluklanmak için ciğerleri yokluyordu. Hatıralar, şuh bir esinti ile hayalet sürücü kimliğine bürünmüştü çoktan. Siyaha bulanan sevgi, gitgide nidasını çizgili ufka kazımaya devam etmişti. Öylece baktık bu şehrin merkezinde duran hatıralara. Şuh bir esinti eşliğinde nefes almadan tutkuyla izlemek düşmüştü payımıza...

•*•*•*•*•

"Hümeyra, dursana bir dakika." dedi merdivenlerden yavaşça inen Melis.

Aşağıdaki portmantonun önünde duran Hümeyra, ardından ismini dillendiren Melis'e doğru bakarak, "Rahat bırakın artık beni." dediğinde sinirli bir şekilde ayakkabısını giymek için önüne doğru eğilmişti.

"Bunu sen mi diyorsun?"

"Evet, çünkü ne diyeceğini biliyorum Melis. Oysa ben size, bu lanet konuyu kapatmanızı söylediğimi çok iyi hatırlıyorum!"

"Hayır, ama ben aklından geçen şeyi söylemeyecektim ki sana."

Hümeyra omuz silkmiş, "Ne söyleyecektin o zaman?" diye sormuştu usulca.

"Bu hafta sonu mezarlığa gidelim mi?" diye soran Melis başını önüne eğmiş, sıkıntıyla parmaklarıyla oynamaya başlamıştı. Bu haline içim parçalanırken, olduğumdan yerden öylece arkadaşıma bakmakla yetinmiştim.

Hümeyra da kalbinin derinliklerinde hissettiği çaresizliği yürek sevgisiyle taçlandırmış olacak ki karşısında küçük bir kız çocuğu gibi duran Melis'e, "Bu da soru mu? Tabii ki de gideriz Çimen göz." demişti merhametle.

Arkadaşlarımı o an sadece izlemekle yetinmiştim. Konuşmamın aslında hiç gereği yoktu. Gözlerimde dirilen ifade her şeyi anlatmaya yetiyordu nasılsa. Günlerdir mezarlığa gitmek isteyen Melis'i oyalayıp durmuştum. Bir parça olsun yaşadığımız şeylerden uzakta, huzurla vaktini geçirmesini istemiştim dostumun. Her geçen gün kafasını başka şeylere yormaya çalışıyordum; fakat bugün söylediği şeyden sonra artık gerçeklerle yüzleşmem gerektiğini sonunda anlamıştım. Hümeyra dalgınlaşarak duygusal davranmış, Melis'e evet diye onay verdiğinde, 'Bu işten kaçış yok.' demiştim çaresizce kendi kendime düşünürken. Melis'in bana seslendiğini fark etmemiş, bu konu yüzünden bir hayli dalgınlaşmıştım.

"Asi, Asi?" diye seslendiğinde elini, yüzümün etrafında bir tur sağ tarafa doğru, hemen ardından bir turda sola götürüp getirmişti Melis.

Bir anda irkilip, "Hı, efendim?" dedim bana doğru bakan iki arkadaşıma cevaben.