32. Bölüm

1.4K 132 26
                                    

Medya' Çakır..

~yazarın ağzından.~

Çakır, Talas ile kaldıkları iki odalı eve doğru doğru ilerlerken içinde garip bir sıkıntı vardı.

Nedenini konduramıyor ve bu sıkıntı sanki hedefine yaklaştıkça daha fazla artıyordu.

Derin ve sıkıntılı bir nefes alması ile kapının önüne geldi. Tam elini cebine anahtarı çıkarmak için atmıştı ki kapının açık olduğunu gördü.

İstemsizce hızla kapıyı açması ile "Talas?" Dedi stresle.

Gözleri hızla evin içerisinde gezerken Talas'a dair en ufak bir iz dâhi yoktu.

Kalp atışları hızlanırken "Talas?" Dedi stresle ve mutfağa gitti.

Ocağın üzerinde pişen yemeği görünce ocağa uzandı ve yemeğin altını kapattı.

İçindeki stres devam ederken yutkundu, belki de Talas banyodaydı.

Hızla banyodan içeri girmesi ile bomboş olan banyoyu gördü.

Evet, artık kesinlikle paniklemesi için yeterince sebep vardı.

Talas'ın burada kimsesi yoktu ve kimseye gidemezdi. O zaten evden dışarı çıkan biri değildi.

Çenesinin titremesi ile hızla evden dışarı doğru adımladı ve "Talas!" Diye tüm gücüyle bağırdı.

Sesi tüm güvenli bölgede yankılanırken insanlar yaptıkları işi bıraktı ve ona döndü.

O tepeden güvenli bölgenin her yerine bakarken gözleri doldu.

Elleri titrerken, hıçkırdı. Kalbindeki derin acı ile tüm ilikleri titredi.

Talas onun her şeyi olmuştu, onsuz nefes dâhi alamayacak konumdayken onu mutlaka bulmalıydı.

Tam o anda merdivenlerden aşağı inen bedene döndü gözleri.

Patron ona endişeli gözlerle bakarken "Çakır? Bir sorun mu var?" Dedi meraklı bir tonla.

"Talas yok!" Diye Çakır hızla titryen sesiyle konuştuğu zaman Patronun kaşları çatıldı.

"Nasıl yok? Evin her yerine baktın mı?" Diye sorduğu zaman Çakır gözlerindeki yaşlar ile kafasını salladı.

"Tamam, burada bekle ben hemen adamlarıma onu bulmaları için emir vereceğim." Dediği zaman "Ben.. burada duramam.." Dedi nefes nefese Çakır.

Kalbindeki sızı ve bacakları titredi ve "Talas!" Diye bağırdı.

Hıçkıra hıçkıra merdivenlere doğru yönelirken Patron kollarını birbirine bağladı.

Yüzüne şeytani bir gülümseme oluşurken "Ölen ile ölünmez, elbette ki alışacak." Dedi kendi kendine.

~~~~

~Talas'ın ağzından.~

Gözlerim yavaş yavaş açılırken bulanık görüntü ile dişlerimi sıktım.

Bir kaç saniye sonra netleşen görüntü ile derin bir nefes aldım.

Yattığım yatakta doğrulurken aldığım derin nefesi verdim. Tam bu esnada gözüm bileğime bağlanmış zincire kaydı.

Kaşlarım çatılırken aklımdan en son yaşananlar geçti. Korku ile nefes alırken "Yardım edin!" Diye bağırdım.

Ellerimi korku ile başıma götürürken "Yardım edin!" Diye tüm gücümle tekrar bağırdım.

İstilaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin