♡នរកជីវិត♡

ភាគទី៤១🖤

«...?» ហេរី មិនយល់ពីមូលហេតុដែលគេស្រាប់តែសួរនាងបែបនេះទេ នាងភ្លឹកភ្លាំងមួយភ្លែត មុននឹងងាកមុខយឺតៗសម្លឹងមុខគេ ស្របពេលគេកំពុងតែសម្លឹងមុខនាង កែវភ្នែក២គូត្របាញ់រកគ្នា។
«ចិញ្ចឹមរស់ទេ?» ជីមីន ខ្សឹបដាក់បបូរមាត់នាង ធ្វើឲ្យនាងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ កែវភ្នែកដែលសម្លឹងមុខគេព្រិចញាប់ៗ ព្រោះនាងមិនដឹងឆ្លើយថាម៉េចទេ ខ្លាចឆ្លើយទៅខុស ជារឿងពេលអនាគត គ្មានអ្នកណាអាចមើលឃើញ អាចទាយដឹងទុកមុនថានឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងទេ នាងម៉េចនឹងដឹងថាពេលអនាគតអាចបានប្ដីចាស់ ឬប្ដីក្មេងនោះ? ម្យ៉ាងទៀតនាងមិនធ្លាប់គិតចង់បានប្ដី ចង់នៅម្នាក់ឯងរហូតទៅ។
«ខ្ញុំចិញ្ចឹមខ្លួនឯងមិនរស់ផង» ហេរី ងាកមុខចេញឆ្ងាយពីមុខគេបន្តិច ទាំងសើចញឹមៗ មុននឹងឈ្ងោកមើលមេរៀនបន្លប់អារម្មណ៍អៀនភ័យ ដូចនាងហ្នឹងទៅមានលទ្ធភាពអាចចិញ្ចឹមអ្នកណាបាន?
ចម្លើយក្មេងតូចធ្វើឲ្យប្រុសចាស់អស់សំណើច។
«អឺ អ្នកប្រុសចង់ធ្វើអី ខ្ញុំកំពុងកត់មេរៀន» ហេរី បើកភ្នែកធំៗ ទាំងភ័យស្លន់ស្លោ បេះដូងលោតញាប់ស្អេក ពេលគេស្រាប់តែឱនចាប់លើកនាងបីឡើងពីលើកៅអី ទាំងក្នុងដៃនាងនៅក្ដាប់ប៊ិកជាប់ណែន។
«រៀនធ្វើអី បើចិញ្ចឹមខ្លួនឯង និងប្ដីចាស់មិនរស់ផង» ជីមីន បីរាងតូចច្រមក់ដើរទៅរកពូក មុននឹងទម្លាក់នាងទៅលើពូកថ្នមៗ ហើយផ្ដួលខ្លួនដេក ដាក់ក្បាលកើយលើភ្លៅនាង ធ្វើឲ្យនាងស្រឡាំងកាំងមិងមាំង ព្រោះក្បាលគេកើយលើភ្លៅនាង ទើបនាងមិនហ៊ានកម្រើក។
«អ្នកប្រុសខ្ញុំត្រូវកត់មេរៀន» ហេរី ចង់ក្រោកចុះពីលើពូក ទៅតុរៀនអង្គុយកត់មេរៀនវិញ តែធ្វើមិនបាន។
«រៀនចេះតែអក្សរ តែមិនចេះយកចិត្តប្ដីចាស់» ជីមីន ចាប់ទាញដៃនាងខាងក្ដាប់ប៊ិកមកកាន់ មុននឹងហូតប៊ិកចេញពីក្នុងដៃនាង ញាត់កូនកន្សែងពោះគោចូលក្នុងដៃនាងជំនួស។
«ជូតសក់ឲ្យខ្ញុំ»
«ខ្ញុំគ្មានប្ដីទេ ហេតុអីអ្នកប្រុសចេះតែនិយាយពាក្យប្ដីចាស់ៗ» ហេរី កាន់កូនកន្សែងជូតសក់ឲ្យគេបណ្ដើរ តវ៉ាដោយការមិនសុខចិត្តបណ្ដើរ ស្របពេលគេងើយសម្លឹងមុខនាងមិនព្រិចភ្នែក ធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍អៀនផង ភ័យផង ទើបភ្នែកសម្លឹងមើលតែសក់គេដែលនាងកំពុងជូត មិនហ៊ានសម្លឹងមើលមុខគេចំៗ។
«ច្បាស់ហើយថាគ្មាន?» ជីមីន សួរបញ្ជាក់ ទាំងកែវភ្នែកនៅតែសម្លឹងចំមុខនាង។
«ចាស គ្មានទេ ហើយក៏មិនគិតចង់មាន» ហេរី ឆ្លើយដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះកុំថាតែមានប្ដី សូម្បីតែសង្សារក៏នាងមិនធ្លាប់មានម្ដងផង។
«ហេតុអីទើបមិនគិតចង់មាន?» គេរង់ចាំ១ឆ្នាំទៀត ទាំងចិត្តក្ដៅអន្ទះសា ចាំឲ្យនាងអាយុគ្រប់១៨ឆ្នាំពេលណា នឹងចាប់ការភ្លាម តែនាងបែរជាមិនគិតចង់មានប្ដី សម្ដីនេះប្រហារចិត្តគេឲ្យរបួសធ្ងន់ណាស់។
«ខ្ញុំមិនដឹងថាយកប្ដីមកធ្វើអីទេ»
«ក្មេងល្ងង់ មិនស្គាល់អ្វីហៅថាឋានសួគ៌មែន»
«ចាស?»
«បើឯងមិនដឹង ចាំខ្ញុំប្រាប់»
«អ្ហា៎...អ្នកប្រុស?» ហេរី បើកភ្នែកធំៗ ទាំងភ័យភ្ញាក់ផ្អើលលស់ព្រលឹង ពេលគេស្រាប់តែចាប់លើកនាងឡើង ឲ្យអង្គុយច្រកកៀវលើពោះគេ និងយកដៃទាំងសងខាងចាប់ចង្កេះនាងជាប់ មិនឲ្យក្រោកចេញបាន។
«យកប្ដីមកជិះលេង ដឹងហើយនៅ?» ព្រោះមុននេះនាងថាមិនដឹងយកប្ដីមកធ្វើអី ទើបគេបង្ហាញប្រាប់។
«អឺ...អ្ហា៎យ...» នាងកំពុងតែភ័យញ័រខ្លួនទទ្រើក គេក៏ធ្វើឲ្យនាងកាន់តែភ័យចង់សន្លប់ ចាប់បង្វិលរាងកាយនាងឲ្យនៅពីក្រោមគេម្ដង៖
«បើនៅមិនដឹងទៀត ចាំដើរតួជាប្ដីជិះឲ្យមើល»