ARJİN || (+18)

|86|

        Bugünden yarını tahmin etmek mümkün müydü? Bilebilir miydik yeni uyanayacağımız günde bizi nelerin beklediğini? Öngörebilir miydik yaşayacağımız şeyleri?

        Kimisi, serilerine ve tahmin gücüne güvenerek bunu yapabileceğini söylerdi ancak bence bu mümkün değildi. Ne kadar zorlasak da bilemezdik yeni günün getireceklerini.

        Mesela ben, dün sabah kalktığımda akşam sahnede şarkı söylerken eğleneceğimi ya da Eliz'le Efe'nin kavga edeceğini pek âlâ tahmin edebilirdim. Lakin, gecenin sonunda en yakın arkadaşlarımızın yüksek gerilimli bir kavganın sonunda yaşadıkları ateşli öpüşmeyle sevgili olacaklarını rüyamda görsem bile inanmayabilirdim.

      Ama rüyamda görsem inanmayacağım şey gerçek olmuştu. Eliz'le Efe, günler süren sessiz ve yüksek gerilim hattının sonunda patlamasıyla birlikte eteklerindeki taşları dökmüştü ve kulağa hala şaka gibi gelse de son yirmi dört saattir alenen sevgililerdi.

      "Acaba buranın en güzelleri güzeli, maviş gözlerini sevdiğim sevgilim bana sahne öncesi soğuk bir bira verebilir mi?"

  Yan taburemde oturan Efe'nin sesi düşüncelerimden sıyrılmamı sağladığında gözlerimi kırpıştırıp onlardan tarafa döndüm. Efe'nin, üç kelimesinden ikisinin iltifat içerikli sorusuna karşılık olarak utangaç bir gülümseme ile ona bira şişesini uzatan Eliz'i gördüğümde ise; kıkırdamadan edemedim.

İlişkilerinin fetüs döneminden başlayarak tüm evlerine şahit olduğumuz gibi şimdi de çiçeği burnunda sevgililik seviyesine en yakından şahit olacaktık. Bakalım daha neler görecektik...

"Kız, yengelerin en kızılı! Nerede bakayım senin sevgilin? Sadece sen sahneye çıkacağın zamanlar mı geliyor cidden bu herif?"

Yeni gelen siparişlerle ilgilenmek için tezgahın diğer tarafına giden Eliz'le birlikte dikkati bana dönen Efe'nin sorusuna karşın bakışlarımı ona çevirdim ve "Bugün biraz yoğun olacaktı ama randevuları bitince gelir yine." diyerek onu cevaplandırdım.

Sahiden de bugün Yalım baya bir yoğundu. Ben de, Pırıl abla yine annesinin yanına gitmek zorunda kaldığı için bütün gün barın işleriyle uğraşmıştım. Gece onda kaldığım için sabah birlikte geldiğimiz kısa süre haricinde de doğru düzgün görememiştik bütün gün. İşi bitince muhtemelen uğrardı o yüzden.

"Desene, sayende beyefendi alenen müdavim oldu bara!"

Açıklamamın ardından keyifli bir gülümseme eşliğinde ayaklanan Efe, birasından bir yudum aldı ve devam etti.

"Kızım var ya, şu bar bizzat kuzeninin olmasına rağmen haftada bir anca uğrardı bizim zorumuzla bu herif. Resmen rönesans reform değişiklikleri gibi etki yarattın hayatında!"

Bense, eklemesine karşılık kıkırdarken başım iki yana salladım ve "Burada benimle çene çalacağınıza müzik setinin başına geçin isterseniz Efe Bey, sahne beklemez malum." diyerek onu uyardım.

Bu gece grubun sahnesi yoktu ama karaoke gecesi etkinliğimiz devam ettiği ve Efe hala yerini kimseye kaptırmaya niyetli olmadığı için onun yine mesaisi vardı. Ve biraz daha burada oyalanırsa geç kalacaktı.

       "Ailenizin müzik aşığı, çok fonksiyonlu solisti işinin başına kaçar o zaman! İstek parça olursa peçeteye yaz yolla, söyletiriz birilerine illa!"

      Yine dalgasını geçmeyi ihtimal etmeyerek bana havadan bir öpücük attıktan sonra koşar adım sahneye yöneldi.

      "Aaaaa, Pera?"