SON DAKİKA • Kerem Aktürkoğlu

19. Bölüm: Uyum Sağlamak.

İyi okumalar aşklarımm 💗💗

🪄
Alarmım yüksek sesle çalmaya başladığında yerimden sıçradım. Hızla kapatıp ayağa kalktım. Umarım Fatih Hoca uyanmamıştır.

Banyodaki işlerimi hallettikten sonra spor çantamı hazırlamaya başladım. Kıyafetlerimi giyip saçımı tepeden topuz yaptım. Hızla pansiyonu terk ettim. Koşarak fırına gidip bir poğaça aldım. Otobüs durağına doğru koşmaya başladım.

Otobüsü kaçıramazdım şu an. Eğer kaçarsa antrenmana geç kalırdım. Gideceğim yer uzak olduğu için sıkıntı olabilirdi. İlk günden geç kalmak istemezdim.

Tam zamanında geldiğimde otobüse birkaç kişi biniyordu. Koşarak yetişip bindim. Rahat bir nefes alarak oturdum ve arkama yaslandım. Bir saat yol gidecektim şimdi.

En sonunda geldiğimde indim ve koşarak soyunma odasına gittim. Çantamı bıraktıktan sonra sahaya giriş yaptım. Herkes çoktan gelmişti ve şu an ısınıyorlardı. Son kısımda onlarla maç yapabilmeyi çok istiyordum.

Hemen yanlarına geçip onlarla birlikte ısınmaya başladım. Yarın maçları vardı. Yedek kulübesinden onlara destek olacaktım.

Isınma bittiğinde birkaç çalıştırıcı beni yanına aldı ve böylelikle özel antrenmanım başlamış oldu. Onlara göre biraz daha az yapıyordum. Her ne kadar formda olduğumu ve sıkı antrenman yaptığımı söylesem de buna pek takılmayıp hafif bir program uyguluyorlardı.

Açıkçası biraz moralim bozulmuştu. Beni kaale almıyorlardı. Ben cevabımı maçta verecektim.

Maç için toplandığımızda Metin Hoca takımı ayırdı ve yeşil üst getirdi. Karşı takımı ayırabilmemiz için yeşil üstleri onlar giydiler. Ve maç başladı.

İstediğim gibi çalım atamamam beni biraz düşürmüştü ama düşmeyip diğer çalımlarımı da denedim. Birkaçını geçtikten sonra ara pasımı verdim ve gol!

Alkışlayarak yanına gittim ve sarıldık. Metin Hoca kenardan 'aferin' diye bağırıyordu.
Bir gol de ben atmalıydım.

Korner kazanmıştık! Orta açıldığı zaman yerimi ayarlayıp yükseldim ve kafa vurdum.
Top ağlarla buluştuğunda gülümseyerek Kerem'in gol sevincini yaptım. İlk antrenman maçımdan gol atmıştım.

Takım arkadaşlarım beni tebrik ettiğinde teşekkür ettim. Maçı 3-2 almıştık. 1 gol 1 assistim vardı. İlk antrenmana göre gayet güzel oynamıştım.

Şimdi ise hep birlikte spor salonuna ilerliyorduk. Çantama attığım enerji veren gofreti yedim ve bana özel hazırlanan programı elime alıp bakmaya başladım. Zaten beni çalıştıracak olan birkaç kişi yardı. O yüzden pek zorlanmayacaktım.

Bir saat çalıştıktan sonra oradan çıktım ve yemek yedim. Nedensizce kendimi kötü hissetmeye başladığımda kaldırıma oturup beklemeye başladım. Pansiyona gidip duş almam gerekiyordu. Kendime gelebilmemin tek yolu buydu ama kıpırdayamıyordum.

Daha tesisten de çıkmamıştım.

"Defne! İyi misin?"
Araba kapısının sertçe kapanma sesi ve hızla yaklaşan adımlar...

"Sanırım iyiyim." dedim uzattığı elini tutarak.

"Gel bırakayım seni. Betin benzin atmış."
Metin Hoca kapımı açtığında oturup yerleştim. Şu anda durağa gidecek gücü bile bulmuyordum kendimde. O yüzden gelmesi iyi olmuştu.

Yola çıktığımızda navigasyondan pansiyonu açıp telefonu tutacağa yerleştirdim.

"Bugün çok iyi oynadın. Seni çalıştıran yardımcılarım da baya şaşkın. Ekipmanları dağıtıp geçmişsin." dediğinde gülümseyerek yolu izlemeye devam ettim.