"Seni kaybedemem." dedim.
Avuç içleriyle yanaklarındaki taze ıslaklığı yok etti.
"Beni kaybedeceksin."
~
Böyle, değil mi? Sadece hatıralar Aren. Önemli olan sadece, bu dünyaya bıraktığımız hatıralar."
~
Bana yönünü kaybedip boğulan, dalgalarla boğuş...
Müziği salıyorum. Replay dinleyerek okuyun lütfen. Türkçe'sini bırakacağım. İzlersiniz. 💔 Bir de söz yazarıyla nakarat kısmını bırakayım. Hüzünlü ponçik gibiyim.
Biliyorum, maçalar bir askerin kılıcıdır.♠️ Biliyorum, sinekler savaşın silahlarıdır.♣️ Biliyorum, karolar(elmas) bu sanatta para anlamına geliyor.♦️ Ama benim kupam(kalbim) bu şekilde değil. ♥️ ~Dominic Miller
🧭Sting / Shape Of My Heart🧭
İnşallah keyifle okursunuz. 🌸
|GERÇEK YÜZ|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah uyandığımda etrafta kimseler yoktu. Aren koltukta sızdığı için ben onun yatağında yatmıştım. Mutfağa ve diğer yerlere de baktım. Seslendim ancak kimse geri bildirim vermiyordu. Aysel kadının verdiği kıyafetleri çıkarıp hızla kendi kıyafetimi giydim. Dünden kalan parti elbisemi...
Telefonum çaldığında Kutay'ın aradığını gördüm. Hemen açıp kulağıma götürdüm.
"Harika bir stüdyonun ilanı, satılık ve kiralık ilanlar vardı. Biri için bizzat sahibiyle görüştüm. Biraz tuzlu ama harika bir yer! Hemen buluşmalıyız."
"Neredesin?"
"Kiraz'la birlikteyiz, stüdyonun önüne varmak üzereyiz. Görsellere baktım, burası çok güzel. Sana konum atsam gelebilir misin?"
"Peki, tamam."
"Sesin iyi gelmiyor."
"Hayır, iyiyim. Sadece yeni uyandım."
"Konum atıyorum. Hemen yetiş."
"Tamam."
Kutay konumu atana kadar elimi yüzümü yıkadım ve bir not bırakmak için kütüphaneden kalem, kağıt bulmak için üst kata çıktım. Kütüphane kilitli değildi. Dün gece Aysel kadın, kahveden sonra burayı dolaşabileceğimi söylemişti ancak yorgunluğum el vermemişti. Kilitlemeyi unutmuş olmalıydı ya da gezebilmem için açık bırakmıştı. Kütüphaneye girip direkt masanın üzerindeki deftere yönelecektim. Ancak baktığımda defterin orada olmadığını fark ettim. Rafları hızla kontrol ettim ancak defteri bulamadım. Dün gece tek boş olan yerde bir defter ve kalem olduğunu fark ettim. Kâğıt koparmak için defteri araladım. Ortasından bir kâğıt yırttım ve kalemi alıp Aysel kadına bir not yazdım.
"Sizi evde göremedim, veda edemedim. Her şey için teşekkür ederim. Nasihatleriniz dinlemeye tekrar gelirim. Bir de Raif amcayı görürseniz lütfen selamlarımı iletin."
Aşağı inip notu mutfak masasına, görünür şekilde bıraktım. Telefonumu çıkarıp Aren'i aradım ancak cevap vermedi. Ona bir mesaj çektim.
"Sevgilim evde kimse yok. Neredesin bilmiyorum. Çıkmam gerekti. Kutay bir yer bulmuş, stüdyo sanırım. Oraya gitmem gerek. Beni mutlaka ara." (13:28)
