"Seni kaybedemem." dedim.
Avuç içleriyle yanaklarındaki taze ıslaklığı yok etti.
"Beni kaybedeceksin."
~
Böyle, değil mi? Sadece hatıralar Aren. Önemli olan sadece, bu dünyaya bıraktığımız hatıralar."
~
Bana yönünü kaybedip boğulan, dalgalarla boğuş...
BU ARADA 50. BÖLÜMÜN GÖRÜNTÜLENME SAYISI AZ. BÖLÜM ATLAMADIĞINIZA EMİN OLUN.
Oy vermeyi de unutmayın. Bana biraz motive olsun.
Size müzik bırakıyorum.
🧭James Vincent McMorrow/Ghosts🧭
Keyifli okumalar.
| KEŞKE 2 |
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 hafta sonra...
Ağustos yağmurları başlamıştı. Bütün herkes sık sık Aren'i ziyarete geliyordu. Aren artık birkaç kelime dışında hiçbir şey konuşamıyordu. Tuvaletini bile nadir söylüyordu. Yatalak bir hastadan farksızdı.
Hiç iyi değil.
"Evet, o iyi." dedim telefonun diğer ucundaki Cemre'ye. "Sen ne yaptın?"
Kendimi kandırıyordum.
"Ben de Evrim'le birlikteyim. Gökay'ı da yol üzerinden alıp oraya geleceğiz. Tabii şu trafik biraz açılırsa." dedi derin bir nefes vererek. "Evrim ne yapıyorsun, kırsana sağa yol boş!" diye söylendi bir yandan.
"Peki, tamam. Aysel annem birkaç şey hazırladı. Aç gelin." diye uyardım o sırada.
"Aslında bu iyi oldu. Evrim diyetteymiş, ben de hiçbir şey yiyemedim onun sayesinde."
Gülümsedim. "Ne diyeti be?"
"Bilmiyorum, ben anlamıyorum."
Arkadan Evrim'in sesi geldi. "Definasyon!"
"Sen onu boşver Cemre'ciğim. Buraya geldiğinde yersin." dedim gülerek.
"Oh be!"
Telefonu kapattığımda kapı çaldı. Kiraz'lar gelmiş olmalıydı.
"Kızım kapıya bakar mısın?" diye seslendi Aysel annem üst kattan.
Kapıyı açtığımda dudaklarım aralandı. Rıza ve Olivia karşımdaydı. Rıza ketum suratıyla bana bakıyordu. Hiç değişmiyordu bu adam, hiç.
"Buyurun." dedim geriye açılarak. Rıza hiçbir şey demeden önümden geçip kendini salondaki koltuğa bırakırken, Olivia kollarını boynuma sardı. Çiçekli parfümü burnuma dolarken aksanıyla konuştu.
"Merhaba güzel kız."
"Merhaba." dedim düz sesimle. Olivia kırmızı ceketini askılığa bıraktığı sırada ben kapıyı örttüm. Parlak topuklu ayakkabıları ile ses çıkara çıkara salonun ortasına geldi ve siyah, mini eteğini çekiştirdi. Ardından kendini Rıza'nın yanına bıraktı ve bacaklarını üst üste attı.
