"Seni kaybedemem." dedim.
Avuç içleriyle yanaklarındaki taze ıslaklığı yok etti.
"Beni kaybedeceksin."
~
Böyle, değil mi? Sadece hatıralar Aren. Önemli olan sadece, bu dünyaya bıraktığımız hatıralar."
~
Bana yönünü kaybedip boğulan, dalgalarla boğuş...
60. BÖLÜME ÖZEL SİZLERE HARİKA BİR GÖREV VERİYORUM ❤️ : OYLAYIN ARTIK ŞU BÖLÜMÜ, ZİLLİLER!!
Harika ve bölümle uyumlu bir fon bırakıyorum. Müthiş bir müzik.
🧭Steyl/ Never Alone🧭
Keyifli okumalar...🌸
| FOTOĞRAF 2 |
❝ ZARF GÜNLÜKLERİ 2 ❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benim güzel sevgilim... Nihayet, kısa filmime hoş geldin. ... Bu fotoğraf bendeki ilk fotoğrafın. Birgün yüzündeki bu tatlı, şaşkın ifadenin hafızamdan silinecek olması beni üzüyor. Bilmeni isterim ki, yine de yüzünün her ifadesine tanık olmak beni mutlu ve şanslı bir adam yaptı.
NOT: < Her son yeni bir başlangıçtır, derler. Ancak bu kocaman bir yalandır. Son sondur, her şeyden önce bunu kabullenmek gerekir. Ve yeni başlangıcı sadece kendin istediğinde yaparsın. Önemli olan kısım, başlangıcı bugün yapmak istemektir.> AREN KAYADELEN. "
Eksikti. Bu mektup eksikti! Bu kadar olamazdı...
Ağlayarak, ısrarla kağıdı ve zarfı evirip çevirdim. Bir şey çıkması umuduyla, tırnaklarımla fotoğrafın arkasını kazımaya çalıştım. Hiçbir şey yoktu. Benimle sadece bu kadar mı konuşmuştu?
Mektubu baştan sona tekrar okudum. Ek hiçbir şey yoktu. Bu sefer notu benim çözmemi istiyordu. Ama ben aklımı yitirecek gibiydim. Bu durum, bana hiç tatmadığım bir acıyı en dibine kadar yaşatıyordu.
Hislerimin hızlı geçişlerini kontrol edemiyordum. Gözyaşlarım içinde alnımı ovuştururken zarfı buruşturdum. Çaresiz hissediyordum. Hiçbir şey anlamıyordum. Ne istiyordu, bilmiyordum.
Aren varken belirsizliklerin bile bir anlamı oluyormuş sanki ve o kaybolduğunda bunların bütün mantığı da yok olmuş gibiydi. Bu belirsizliklerler, Aren yokken çekilmez bir hâl alıyordu.
Bunu tek başıma yapabilecek gücüm yoktu. Bu mektuplar nereye kadar devam edecekti? Ben bunu bile bilmiyorken, beni üzmemeye çalışan Aren, sanki beni yok ediyordu.
Birinden yardım istemeliydim. Fakat Aren'e söz verdim, aramızda kalacağına dair.
Son sondur. Bunu kabullenmek gerekir. Mesele, başlangıcı bugün istemektir.
Ne demekti bu?
Zarfı diğerinin yanına, yatağın altına soktum ve iyice sıkıştırdım. Doğrulup pencereye yaklaştım. Karla karışık yağmuru izlerken, uzun bir süre sadece bunu düşündüm. Telefonuma gelen mesaj beni düşüncelerimden ayırdı. Nemli yüzümü kolumla kurulmaya çalışırken telefonu elime aldım. Cemre mesaj çekmişti.
