Bu seferlik lütfen şarkı ve uyumu sorgulamayın olur mu?İçimden geldii dcjdnnfjfj.Ve Sen Benimsin Ben Seninim de dinleyebilirsiniz.
Yorumlarda buluşalım çünkü ilk kez mutlu bir bölüm okuyacaksınız ahahah.Ve de ortalığı da biraz yıldızların ışıltısı kaplasın ya lütfenn.Benim motivasyonum da bu öyle düşünün olur mu?İyi okumalarr...
*******
"Herkes bir anlam ararmış varlığı için ,amacı için,yolu için.Benim varlığım,amacım ve yolum da sensin Bahar.Hiç bir gerçek ya da hiç bir kimse bunu değiştirimez.Sen benimsin, ben de seninim."
Yıllık iznimin ikinci günü, hiç izindeymişim gibi geçmiyordu .Çünkü kurban bayramına denk gelmişti .Bayramları oldum olası sevmezdim. Samimi olmadığım birine neden sarılayım, neden öpeyim? Ya da tanımadığım kişiler birden neden akrabam olsun ki? Çok da gerekli değillerdi.
Annemin şekeri bayram baklavalarından dolayı bir hayli fırlamış, gece soluğu hastanede almıştık.
"Annem nasılsın ,iyi misin biraz daha? "dedim annemin açılan gözlerine karşılık.
"İyiyim yavrum iyiyim sen merak etme beni. İznini de mahvettim zaten. "dedi annem oflayarak.
"Of anne sorun izin mi yani? Sen iyi ol gerisi teferruat. Hemşire ve doktor çağırıp geliyorum hemen. "dememe karşılık onaylayan bir mırıltı çıkardı annem. Babam nerede miydi?Dünyada hiçbir şey yokmuş gibi kantinde sabah gazetesini okuyordu. Böyle olduğuna bakmayın lütfen kendisi emekli bir askerdi. Kendince umursamazlık da bu hayattaki en iyi yoldu çünkü eğer insan bir şeyleri fazla umursamaya başlarsa baskısı artar,işler de yolunda gitmezdi.Annemin bu durumuna alışıktı sık sık şeker onu yoklardı.Fazla abartılacak bir durum olmasa da insan ailesinin üzerine bir şekilde titrerdi.Babam da titrerdi ama işte belli de edemezdi ya da belli etmek istemezdi.
Odadan çıkarak uzun koridora ulaşmıştım."Doktor ,hemşire bu tarafa bakabilir mi ?"derken koridora da bakınıyordum bir yandan.Beklemekten sıkılmışken tok bir erkek sesi yanıma yaklaştı.
"Buyurun."
"105 numaralı odaya bakar mısınız?"
"Tabiki."dedi sakin çıkan sesiyle.Önden o arkasından ben girdim odaya.
"Teyzecim nasılsın ,iyi geldi mi verdiğimiz ilaçlar?"dedi doktor olduğunu düşündüğüm adam anneme.
"Allah senden razı olsun doktor oğlum.Bu sefer gerçekten çok iyi geldi.Allah ne muradın varsa versin."dedi annem yerinden kalkıp doktora sarılmamak için kendini zor tutarken.
"Allah senden de razı olsun.Hayır duan bize yeter."dedi ardından "Amin." diyerek sözlerini bitirdi.Bir kaç şeyi daha kontrol ettikten sonra odadan çıktı doktor.
Babamda nihayet yanımıza geldikten sonra toparlanıp hastaneden çıktık.Ama benim günüm olaysız geçer miydi? ASLA.Geçerse bir terslik var demekti.Çok şükür ki bir terslik yoktu.
Bugün çıktığımız hastaneden bir bebek kaçırılmıştı.Sorgulanması gereken çok fazla kişi olduğu için ve bizde sorgulanacak kişiler arasında olduğumuz için annem,babam ve ben de jandarma karakoluna gelmiştik.Bizde rutin bir sorguya girecektik,ardından bende sorgulamak için sorgu odalarına girecektim. Çünkü bayram tatilinde olduğumuz için çoğu kişi görev yerinde değildi.Bende ihtiyaçtan çağırılmıştım.Sorgulara genelde askeriyede üstlerimiz yoksa girerdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNZİBAT
General Fiction"Asker Kurgusu" Asker-Doktor🏚🩶 Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı ay...
