Selamlarr,ilk oyumu verdiğim günden selamlar sjsjsj
Yeni bölüm getirdim ama ilhamım kaçmış gibi yazamıyorum pek 🥺
Önsöz Bahar'dan...
Güzel yorumlarınızı bekliyorum,iyi okumalar ve bu arada isterseniz Sürgün'e bakabilirsinizz❤️❤️❤️
*********
"Ben ne bencilmişim.Sana,bana ,giden yıllarımıza ve bebeğimize..."
Bulut gerekli açıklamalarını yaparak Bahar ve kendisi için birkaç eşya alarak evden çıkmıştı.Evden çıkmasına çıkmıştı ama arkasında koca bir fırtınayı bırakmıştı.
Bulut apartmandan çıkar çıkmaz Mehmet'in bağırışı doldurdu apartmanı.Evet apartmanı,dairenin dışına çıkıyordu sesi.
"Aysel,sen ne biçim annesin lan.Gerçi senin gibi birine anne demek bile annelere bir hakaret .Yaptıklarını yüreğin kaldırıyor mu?"diyerek içindeki öfkeyi dışarı kustu Mehmet.
Tokat yemiş kadar afalladı Aysel."Ne dediğini duyuyor musun Mehmet?Karşında kaç yıllık karın var senin,bilmem farkında mısın?"
"Gayet de duyuyorum.Diğer tarafta da kızım var.Hatta kızımız,bir türlü bağrına basamadağın kızımız."
Aysel'in"Denemedim mi sanıyorsun?Ama Bahar hiçbir zaman kız çocuğu olmadı.Üstüne üstlük gitti asker oldu.Biraz kadın gibi olsaydı,ne olurdu?"demesiyle Mehmet'in son kalan sabrı da hadi bize müsaade diyerek vücudunu terk etti.
"Sen insan değilsin Aysel.Bahar kendi tercihlerini yaptı,sen kızının başarılarıyla bile övünemeyecek bir insansın.Allah seni bildiği gibi yapsın,ne diyebilirim ki sana?Ne desem anlamayacaksın,kendi kendimi yormam aptallık."
"Sen şimdi benimle birlikte de yaşamak istemezsin Mehmet."
"İstemem.Her şeyi bırakıp buraya kızımın yanına yerleşebilirim,olurda kızım olarak bağrına basarsan Bahar'ı gel Hakkari'ye taşınalım ama olmaz dersen ..."derken Mehmet'in konuşmasını böldü Aysel.
"Ben yapamam burada,sende benle yapamazsın Mehmet."dedi Aysel.Aklına gelen fikri dile getiremiyordu ama Mehmet'in birazdan dile getirebileceğini de biliyordu.
İçi burkulsada bunu önemsemeyerek"Aysel,Bahar benim her şeyim.İnadım,umudum,hayata en son tutunan evladımız.Ben kimseye ezdirmem onu.Eğer ben onu ezersem kendimi ezerim.Sen de kaç yıllık eşimsin,yoldaşımsın ama Bahar bir yana herkes bir yana.Sen Bahar'ı gördükçe zehirleyeceksin içindekilerle.Lafı uzatmama da gerek yok boşanalım ben kalan ömrümü kızımın yanında harcayacağım.Son nefesimi onun olduğu şehirde vereceğim."ağzına gelenleri saydı Mehmet ama rahatladı.
"Tamam,boşanalım Mehmet.Sen kendini nasıl iyi hissedeceksen öyle olsun söyleyecek misin Bahar'a?"
"Boşandıktan sonra eşyalarımla buraya döndüğümde derim.Mümkün olan en kısa sürede dönelim Adana'ya,anlaşmalı olarak boşanırsak kısa sürede boşanırız diye düşünüyorum.Bahar mala mülke takılmaz,bütün neyim varsa al senin olsun."dedi Mehmet.Bilirdi kızının huyunu,mal mülk ona ters şeylerdi.Maneviyat her şeyden üstündü onun gözünde.Bir babanın evladına bırakacağı en güzel mirasın terbiye olduğunu biliyordu ve bunu Bahar'a bıraktığının bir hayli farkındaydı.
************
4 Gün Sonra
Yine bir havaalanına geliş ile başlayan bir gün,yine Hakkari.İçimde bir burukluk vardı.Annem ve babam Adana'ya dönüyordu.Babamın dönmesini istemiyordum ama yakında tekrardan ziyaretimize geleceğini söylemişti.Annemse konuşmaya tahammül etmemişti.Janset'in evine gitmemi edepsizlik olarak görmüştü.O an bir şey anladım.Annem ve benim edep ve edepsizlik kavramlarımız çok farklıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNZİBAT
General Fiction"Asker Kurgusu" Asker-Doktor🏚🩶 Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı ay...
