İNZİBAT

52.Bölüm:Kim Olsa Öyle İstemez Miydi?

Selamlar,ben geldim

Umarım iyisinizdir ben öyle sürünüyorum

Çok konuşasım da yok bölümü bırakıp kaçayım❤️

İyi okumalar,yorumlarda buluşalım ❤️

**************
"Söküp atmak o kadar kolay mı?"

Bahar ve Bulut askeriyeden Bulut'un evine dönmüşlerdi.Aslında ikisinin de aklı Janset ve Doğukan'da idi.Kendileri mutluyken onların dargın olmasını istemiyorlardı.Aslında aralarındaki buzu eritebildiklerini de düşünüyorlardı.

Onların hep daha fazla mutlu olmalarını istiyorlardı.

Kim olsa öyle istemez miydi?

Elbet de hayat inişli çıkışlıydı.Neşeyle doluydu,hüzünle doluydu ama insanlar da en çok mutlu olmayı hak ediyordu.

Bahar'ın banyoya girişiyle Bulut telefonunu eline aldı.Aklı Janset ve Doğukan'da kalmıştı açıkçası.Gerçi Bahar'ın da aklı onlardaydı ama yoğunluktan Bulut'a tekrardan sormak aklına gelmemişti.

Janset ve Doğukan'ın ayrıldıklarını bilmiyordu Bahar ve Bulut.Gerçi bilseler ellerinden ne gelecekti?İki koca insanın kararına karışabilirler miydi?

Onlar kendi ayrılıklarında kimseyi karıştırmış mıydı?

Aslında bu iki taraflı bir ayrılık da değildi.Janset Doğukan'dan ayrılmıştı.Doğukan,Janset'den bir adım öteye gidememişti.Karşı apartmanın bahçesinden Janset'in evini gözlüyordu.Asker olması ve iyi kamufle olabilmesi burda da işine yaramıştı.Janset'in evinin bir tek salon ışığı açıktı.

Çünkü Janset olduğu yerde kalmıştı.O da Doğukan'ın yanından ayrılmak istemezdi ama öğrendikleri yanında durduramamıştı.

Ne bir adım ileri gidebilmişti,ne de bir adım geri.Çöktüğü yerdeydi,öğrendiği yerde duyduklarını hazmedebilmeyi deniyordu.

Bulut saatin geç olduğunu fark edince Janset'i aramaktan vazgeçti.Kısa bir mesaj yazdı.

"Janset nasılsın?"

Janset uykuyu seven bir insan değildi.Kısa kısa kitaplar okumayı severdi.Nöbet olmadıkça kitaplarına gömülürdü.Abisinden kalma bir alışkanlıktı bu.Yani muhtemelen ayaktaydı.

On dakika bekledi Bulut.Janset ona bir şekilde dönmüş olmalıydı.Bir terslik olduğunu ister istemez fark etti.

Balkona çıkıp Janset'i aradı.Telefon çaldı,çaldı.Açılmadı.Telesekreter"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor."dedi.Telefonu kapalıydı demek ki.İçine bir kurt düştü ister istemez.

Janset,Bulut'un kız kardeşi gibiydi.Bulut da Janset'in abisi gibiydi.Bahar,Janset'i Bulut'dan kıskandığı zaman da durumun öyle olduğunu dile getirmişti Janset.

Bulut sessizce sandalyeye çökerken Bahar başındaki banyo havlusuyla balkona geldi.

Bulut başını kapıya çevirdi,mest eden sesiyle "Hasta olursun Bahar'ım,hadi gir içeri."

İçten bir cilveyle Bulut'a yaklaşırken"Hasta olsam da doktorum yanımda değil mi?"dedi Bahar.

Kendini bir anda Bulut'un kucağında buldu.Bulut onu sarıp sarmalak,ısıtmak istiyordu.

Normal zamanda Bulut böyle bir soruya sessiz de kalmazdı.Bahar bunu bilecek kadar Bulut'u tanıyordu.

"Alp senin neyin var?"dedi Bahar dayanamayarak.

Ofladı Bulut.Bahar'ın onu bu kadar iyi tanımasına ofladı."Janset'i aradım,telefonu kapalı."

Bahar iyimser şekilde yaklaşmayı deneyerek"Belki Doğukanla birlikteyse telefonunu kapatmak istemiştir."dedi.