İNZİBAT

9.Bölüm:Öğretmen

İyi okumalar.Güzel yorumlarınızı bekliyorum ve 10.bölüme çok az kaldı bir hatırlatayım dedim dhdjdjjdjd. Bazılarımız dört gözle bekliyorda sjsjsjjs

*********

"Alışmak ne zor şey daha doğrusu alışmaya çalışmak çok zor. Yokluğun sınanabilecek bir şey değil. Ama sen buna alışmamı bekledin Bahar'ım .Gelip beni kalbimden vursaydın inan daha az acıtırdı..."

Şimdi nerede miydim?Timimle birlikte bir köydeydim.Köy güvende değildi .Köy okuluna yeni atanan Esra öğretmen kaçırılmıştı.Ve hala nerede olduğuna dair hiçbir ipucu yoktu.Küçücük bir detay bile olmaması bizi çok zorluyordu.

Köylüler o an yerin dibine girmiş gibi hiçbir şey bilmediklerini söyleyip duruyorlardı.Öğrenciler de korkusundan konuşamıyordu.Durumum çıldırma noktasına gelince sakince düşünebilmek için okuldaki boş bir sınıfa girdim.Sessizlik belki kafamdaki sesleri bir araya getirip olası ihtimalleri çok daha iyi düşünmemi sağlayacaktı.

Gencecik,çiçeği burnunda bir öğretmen kaçırılıyor . Biz hiçbir ipucuna ulaşamıyoruz ,elimiz kolumuz bağlı oturuyoruz.Ve üstüne üstlük de bir köy dolusu insanın canı tehlikede.Ama hala elimizden bir şey gelmiyor,elimiz kolumuz bağlı bir şeyler düşünmeye çalışıyoruz.Neticesinde bir arpa boyu kadar bile yol alamıyoruz.

Dişlerimi sinirden o kadar sıkmıştım ki bunu ancak sıkmayı bırakınca fark edebilmiştim.Hem de inanılmaz bir şekilde zonkluyordu . Gerçekten bir bu eksikti.

Artık düşünmeye daha doğrusu düşünememeye ara vermeye çalışarak bir sıraya oturdum gelişi güzel. Gözümü kapatıp biraz olsun sakin kalmayı denedim,kapattığım gözlerimi açıp dışarıya doğru çevirdim bakışlarımı.Hava kararmak üzereydi,muhtemelen dışarısı daha da biraz daha soğumuştu.Tam sessizliğe alıştım derken sınıf kapısı tıklandı. Doğukan ve Furkan yüzlerinde endişe hakimken sınıfa giriş yaptılar.

"Komutanım bir gelişme var."diyerek konuşmaya başladı Furkan.

"İyi bir şeyse söyle Furkan yoksa gidin iyi bir şey bulana kadar gelmeyin."dedim çünkü yüzlerinde gerçekten iyi olabilecek bir habere dair hiçbir şey yoktu.

"Bir fular bulduk komutanım.Yani siz kadınlar kullanırsınız böyle şeyler.Öğretmen hanımın olabilir yani bir DNA örneği olabilir bizim için.İsimle eşleşiyor mu diye inceletmemiz lazım ve bu yüzden de onayınız lazım komutanım."dedi Doğukan.

"Tamam gidin ikiniz incelettirin ben buradayım.Elinizi çabuk tutun."

"Olmaz öyle komutanım.Okul çevresinde timden kimse yok her biri köyün bir yerine dağıldı.Birimiz gitsin,birimiz sizinle kalsın."dedi Doğukan.

"İkinizin birlikte gitmesini emrediyorum,bilmem anlatabildim mi?Ben döneceğim zaman ararım ,biriniz beni almaya gelirsiniz."dedim kelimelerin üstüne bastıra bastıra.

"Emredersiniz komutanım."dedi ikisi de aynı anda ve sınıftan çıktılar.

Çalışan araba sesinin gittikçe azalması gittiklerini gösteriyordu.Şimdi biraz daha iyi düşünebilirdim.Çünkü düşünmemek daha büyük bir vicdan azabı yaşattırıyordu.Neyi kaçırıyor olabilirdik?Nerede hata yapmıştık?Ben bunları düşünürken tekrardan bir araba sesi doldurdu bir camı kırılmış sınıfı.Doğukan ve Furkan bir şey unutmuştur herhalde diyerek çok önemsemedim .

Ama koridorda sert adım sesleri yankılandı hatta gittikçe daha da yaklaştı.Sınıfın ışığını kapatarak kapının arkasına girdim.Silahımı da çıkarıp elimde hazır bir şekilde tuttum.Pat diye açıldı sınıf kapısı,karanlıktan kim olduğunu seçemedim ama verdiği hissiyat yabancı olmadığını söylüyordu.Hislerimizle hareket edersek hiçbir oyunu kazanamazdık dünyamızda.O yüzden hislerimi bir kenara bırakarak silahımı siluete doğru çevirdim.Tam"Kimsin sen ?"diyecekken silüet benden önce davranıp eliyle ışığa uzanarak açtı ışığı.