"Asker Kurgusu"
Asker-Doktor🏚🩶
Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı ay...
Selamlarr,ben geldim kusuruma bakmayın geçen hafta bölüm atamadım çünkü inanılmaz yoğundu,bu hafta da bölüm yazamadım ama stok bölümlerim vardı.
İnzibat'ı yılbaşına kadar bitirmeyi hedefliyorum bu arada❤️
Lafı çok uzatmayayım bölümü huzurlarınıza bırakayım💕
İyi okumalar,yorumlarda buluşalım💙💙
*******************************
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güne Alp'ten önce başlamıştım.Kısa bir ılık duşun ardından kendimi mutfakta bulmuştum.Kocama kahvaltı hazırlayacaktım.Kahvaltılıkları tezgaha çıkardıktan sonra mutfak dolabından kahvaltı takımını çıkardım.Zeytini kaseye boşaltacakken Alp'in elleri belime dolandı.Başını boynumun girintisine yaslayınca uyandığımdan beri aradığım huzuru buldum.Kendimi evimde hissettim,yıllardır ayrı kaldığım memleketime adım atmış gibi hissettim.
"Günaydın hayatım,"deyişine "Günüm eşim sayesinde aymış oldu."diyerek karşılık verdim.Daha bir sürü şey saymak istesem de sabah sabah Alp'in kafasını şişirmek istemiyordum.
Birbirimizden ayrıldıktan sonra ikimizin de odağı zeytine döndü.
Zeytin,bir kelime,altı harf ama benim için hatta ikimiz için de bebeğimizle birlikte olduğumuz bir anı hatırlatıyordu.Zeytin toplamaya gittiğimiz gün.Biraz midemin hassas olduğu bir gündü.Benim anne,Alp'in baba olduğu bir gün ama ben bebeğimize sahip çıkamadım.Bugün sadece Alp ve ben varsam bu benim suçumdu çünkü eğer bebeğimize dikkat edebilseydim bugünlerde beş yaşını doldurmak üzere olabilirdi.Ve hep bizimle olabilirdi...
"Artık zeytin yiyebiliyoruz,"dediğimde elini elimin üzerine koydu."Yiyeceğiz çünkü birlikteyiz,her kötü anımızı iyisiyle değiştireceğiz.Hep olduğu gibi birbirimize iyi geleceğiz."dediğinde dolan gözlerimi engellemeye çalıştım.
Benim yüzümden kötü olan anlar,mahvettiğim hayatlar...
Kollarımı Alp'in boynuna doladım çünkü ona ihtiyacım vardı.Merhametle beni kollarının arasına aldı.Saçlarımı öptü,okşadı ve ben ona minnet duydum.Varlığına,sıcaklığına ve merhametine.En çok da kötülük barındırmayan yumuşacık kalbine.
