Selamlar,ben geldimm
Nasılsınız ?
Elimde stok bir bölüm kaldı umarım kısa sürede yazabilirim ❤️
Lütfen beni yorumlarda yalnız bırakmayın ve doğum günüme kadar 100 bin olur muyuz bilmiyorum ama olursak bana en büyük hediye bu olurr
55 yorum sınırı olsun şimdilik
Yorumlarda buluşalım,iyi okumalar❤️
*************
"Kalbindeki yük sevdiğine bakarken ağırlığını arttırırmış."
İnsanın aile ilişkileri düzelmeye başlayınca mentali de düzelme yoluna gidermiş.Kalbimin dört odacığından birini dolduran en büyük dert annemle olan ilişkimdi.Onun yükü epeyce azalmıştı.Geriye bir yük kalmıştı:Alp'den babasını saklayışım.
Annemlerle birlikte Alp'in evine doğru gidiyorduk.Alp babamla öndeydi,annemle ben de arkada yan yanaydık.Tabiri caizse diz dize bile diyebilirdik.Alp sürekli dikiz aynasından bize tebessüm ederek bakıyordu.Konuşmamızdan ona bahsetmemiştim ama Alp anlardı.Benden daha çok sevindiğine de emindim.Baş başa kaldığımızda anlatacaktım.
Babam Alp'e damat demeye başlamıştı.Oysa hep oğlum derdi,kız evi naz evi moduna geçmiş olmalıydı.
Bugün şans bizden yana gibiydi,kapının önünde hemen park yeri bulmuştuk.Alp arabayı park ettikten sonra hep birlikte indik.Alp evin anahtarını bana uzattı,ben önde Alp ve annemler arkada merdivenleri çıktık.Kapıyı açmamla golden bir köpeğin üstüme koşması bir oldu.
Hâlâ kapının önünde dururken "Alp?"dedim.
"Sürpriz."diyerek eğilip köpeğin başını okşadı.
"Sen ciddi olamazsın."derken eğilip köpeğin başını okşadım.
"Gayet ciddiyim annesi,oğlumuz seni çok sevdi."derken bakışlarımı Alp'e çevirdim.
Biz kendi halimizde,baş başa olduğumuzu sanırken annemlerin varlığını hatırladım,sanırım yalnız değildim.İkimiz de kalkmak için girişimde bulunurken annem "Kıpırdamayın,olduğunuz yerde kalın.Resminizi çekeyim anı olarak kalsın."diyerek bizi durdurdu.İlk resimde ikimizde sevdik oğlumuzu,ikincisinde Alple birbirimize baktık ve üçünsünde de telefona doğru baktık.
"Çok güzel çıktınız,Mehmet baksana."dedi annem.Annemin davranışlarında samimi olduğuna inandım.Annem ve babam gülümseyerek telefona bakarken oğlumuzla birlikte içeriye geçtik.Arkamızdan annem ve babam geldi.Ellerini yıkadıktan sonra salona geldiler.Annemler geldikten sonra biz banyoya doğru ilerledik.Önce ben elimi yıkadım,Alp'in beni tebessüm ederek izlediğine yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım.Başımı kaldırmamla bakışını yakaladım ve evet kanıtladım.
İçimdeki kız çocuğunun heyecanı sesime yansırken "Alp,annemle konuştuk biliyor musun?Anne kız olmayı deneyeceğiz.Çok pişmanmış,herkes ikinci bir şansı hak eder ."dedim.
Tebessümü gittikçe artarken "Herkes hak etmeyebilir ama aileler hak eder hayatım."dedi Alp.
"Yani sen de babana bir şans verirsin olarak mı anlamalıyım bunu."
Bakışları durgunlaştı,tebessümü yüzünden silindi."O şansını evladına sahip çıkmayarak kaybetti.Benim bir babam yok,ben annemin oğluyum sadece."
Başımı anladım dercesine sallarken ben lavabodan çekildim,Alp ellerini yıkadı.Kağıt havludan iki parça koparıp ona uzattım.Buna karşılık sesli bir teşekkür etmedi,dudağımın kenarına bir öpücük bırakıp geri çekildi.
Birlikte içeri geçtiğimizde annem ve babam bir konuya dalmış konuşuyorlardı.İstemeden de olsa kulak misafiri olmuştuk çünkü adımız geçmişti.Alp,ben ve düğün yan yana gelince dikkatim o yöne kaymıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNZİBAT
Fiksi Umum"Asker Kurgusu" Asker-Doktor🏚🩶 Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı ay...
