İNZİBAT

35.Bölüm:Sevgili Sevgilime

Selamlar,Minnoş bir bölümle geldimm

Bahar'ın biraz uçacağı bir bölüm olacak ksjdjs

Güzel yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum❤️
İyi okumalar ❤️
Önsöz Bahar'dan❤️
***********
"Düşüncesizliğim,düşüncelerinde boğulmamı sağladı."

Alp'i askeriyeye bırakıp eve döndüğümün üzerinden daha bir saat geçti.Akrep ve yelkovan akmamak için yemin ediyor gibiydi.Hava kararmıştı,birden şimşek çakmasıyla evin içi aydınlandı.

Oturduğum koltuktan kalkarak perdeleri çektim.Alp'den bir mesaj gelip gelmediğini kontrol etmek için telefonumu elime aldım ama bir bildirim dahi yoktu.Adam nöbetteydi,vakti olmaması ayların gelip geçişi kadar olağandı.

Mutfağa giderek kahve suyu koydum,onsuzluğu eskilere giderek geçirmek istiyordum.Beş sene boyunca ne yaptı diye düşünmek istiyordum.Bencilliğime nasıl dayandığını görmek istiyordum.

Kahvemi alarak çalışma masasına oturdum.Aslında yaptığım biraz Alp'in eşyalarını karıştırmak gibi olacaktı.

Çalışma masasının çekmecesini açmamla eskitme bir defterin gözüme çarpması bir oldu.

Defteri elime alarak sayfalarını çevirdim.Alp defter düzeninde sayfalara numara verirdi.Elim ısrarla elli beşinci sayfada durdu.

" Sevgili Sevgilime "

"Günler ne kadar anlamsızlaştı bir bilsen Bahar'ım. Hayatımın ilkbaharı sen olmuşken sonbaharı da sen olacaksın biliyorum bunu ve sende biliyorsun biliyorum .Ne yaptığımı merak ediyorsundur sen, durum bildirimi yapmalıyım komutanıma. Her bir detayını paylaşmalıyım.

Hala Adana'dayım .Ama sizin evde duramadığım için ayrı bir eve çıktım tek başıma, tüm yalnızlığımla .Hafta sonları Aysel anne ve Mehmet babayı görmeye gidiyorum. Ama evde duramıyorum, sen canlanıyorsun gözümde .Odana giriyorum görev dönüşlerin canlanıyor gözümde kamuflajın en çok sana yakıştığı canımı öyle bir yakıyorki.Bir daha kamuflaj görmek istemiyorum ama görmezsem de seni unutmaktan da o kadar çok korkuyorum ki.

Görev dönüşleri çok güzel değil miydi bal köpüğüm? Kokunu içime hapsetmek için seni bırakmak istemiyordum keşke bırakmasaydım da .O göreve gitmene engel olsaydım bir şekilde. Gitmesen belki de yanımda olacaktın tam şu an çok güzel olmaz mıydı? Aile olacaktık.

Etrafımda senin gibi güzelliklerde kızlarım olacaktı belki .Kimseyle paylaşamayacaktım sizi. Güzelliğinizin sarhoşu olacaktım belki de şu an.

Yanına en yakın zamanda kavuşmam dileğiyle bal köpüğüm. Umarım kokunu unutmadan kavuşurum yoksa kendimi asla affetmem."

Okuduğum satırlar bencilliğimi suratıma vurdu.Okuduğum satırlar nefesimi kesti.
Düşüncesizliğim,düşüncelerinde boğulmamı sağladı.İnce düşüncesi,hatta kendini düşünmemesi duygusuz olduğumu yüzüme vurdu.

Olmasını istediği kızlarımızı yazmıştı,elim istemsizce içimde ondan bir can varmışcasına karnıma gitti.Ve o an bir söz verdim kendime.Bu sözü kendim için değil sevgilim için verdim hatta.Ne olursa olsun,ölmem pahasına dahi olsa hamile kalacaktım.Doğal yollarla olmazsa,tüp bebekle.Öyle de olmazsa başka bir yöntemle ama Alp baba olacaktı.Ben anneliği tadamayacak olsam dahi,Alp babalığı sonuna kadar tadacaktı.Dünyanın en iyi babası olacaktı.Belki de sonum annesi gibi olacaktı.Bebeğinin doğumunda son nefesini veren Gülizar Anne gibi olacaktı.Ve eğer bu sefer hamile kalırsam,öğrendiğim gibi Alp'e söyleyecektim.

En anlamlı insanın günlerini anlam verdiği kişi olarak anlamsızlaştırdım ben.Yaptıklarımın hesabını asla ona veremezdim,ömründen çaldığım beş seneyi veremezdim belki ama artık sürekli ömrümden alınıp ömrüne verilmesi için dua edecektim.Al ömrümü koy ömrünün üstüne sevgilim.