İNZİBAT

2.Özel Bölüm:Bahar

Selamlar,hem günüm çok iyi değildi hemde bölümün ağırlığı geldi ,bir tık moral yerlerde ❤️

Öncelikle şarkılar bırakmak istiyorum
*Alışamadım
*Son Arzum
*Son Bakış
*Kül
*Yolun Sonu
*Al Ömrümü
*İşte Gidiyorum

Bu bölüm ön sözü Bahar'dan❤️🕊

Yorumlarınızı bol bol görmek istiyorum, yorumlarda buluşalım,iyi okumalar ❤️

************

"Vedalar,tam bir şeye alışmışken gelirdi.Vedalar,sizi sizden edendi ve vedalar,ölümün ta kendisiydi."

01.04.2018

Günlerden pazardı bugün,kusma isteğiyle uyansamda güzel bir gün olacaktı biliyordum.Eskiden sevmediğim ama şimdi çok sevdiğim pazar.Tatil günlerini sevmezdim.Ta ki o hayatıma girene kadar.Genelde ikimizin de tamamen boş olduğu gün olurdu.Bu hafta cumartesi de izinliydik.Beraber zeytin toplamıştık . O topladığımız zeytinler olunca da yiyecektik,beraber.

Mutluluğu doruklarıma kadar hissediyordum.O adam,herkesin Bulut'u ama benim Alp'im,hayatım boyunca mutlu olamayacağım kadar mutlu hissettiriyordu beni.Varlığıyla.

Az önce mutluluk demiştim değil mi?Mutluluğum şu an biraz sönmüştü.

Neden mi?

Nişanımıza dokuz gün kalmışken bir görev çıktığının haberini almıştım.Tuncay Komutanım gelmememi söylesede görev her şeyden önceydi.Memleket her şeyden önceydi,nişanımız sonra da olabilirdi.

Kamuflajlarımı giyinerek odamdaki aynanın karşısına geçtim.Son zamanlarda bir hayli değişmiştim.Kilo almıştım,o kadar kusmama rağmen bir şekilde yeme isteğim vardı.

Biraz daha aynanın karşısında oyalandıktan sonra ellerim gelen içgüdüyle karnıma uzandı.Bunu kimseye söylememiştim ama karnımda bir can vardı.Alp'den gelen bir can ve her daim yanımda olacak bir can.

İçimdeki küçük parçaya içimden "Baban seni o kadar sevecekki ufaklık sanırım artık beni eskisi gibi sevmeyecek.Biraz kıskanıyorum doğrusu.Baban Alp,her şeyim eminim ki seni korumak için bu dünyada elinden geleni yapacak bebeğim."dedim.

İçimdeki küçük cana ilk defa bebeğim demiştim.Daha doğrusu bebeğimiz Alp ve benim bebeğim.

Elim biraz daha karnımın üzerinde gezinirken odamın kapısı önce tıklandı,içeriye Alp girdi.Uykudan yeni kalktığını belli eden gözlerle "Günüm şimdi aydı,günaydın sevgilim."diyerek yanıma yaklaştı.

"Görev mi çıktı,hani gitmeyecektin?Hem senin karnın mı ağrıyor?Odaya girdiğimden beri elin karnında."dedi Alp.Sorduğu sorularla beraber uykusu da dağılmıştı sanki.Bu haline gülümsemeden edemedim.Karnım ağırmıyor,karnımda yeni bir can var demek istiyordum ama bunu nişan günü söyleyecektim.Olur da görevden dönmemiş olursak da elbet dönünce söyleyecektim ama söyleyecektim.

"Gitmeyecektim ama gitmezsem içimin rahat etmeyeceğini en iyi sen biliyorsun Alp.Üşüttüm galiba biraz."diyerek de aklıma ilk gelen yalanı söylemiş bulundum.

Alp"Ben ne güne duruyorum burada Bahar'ım.Belki de grip oldun,malum hava değişimleri.Otur bakalım muayene edelim seni."derken boğazımı dolduran öğürme isteğini durdurmaya çalışarak banyoya koştum.Fazla dikkat çekiyordum.Ben sürpriz yapmadan anlasın istemiyordum,hiç unutmayacağımız bir günde öğrenmesi çok güzel olacaktı çünkü.

Boş olan midemle bile epeyce kusmuşken boğazımda acı bir tat kalmıştı.Elimi ve yüzüme çarptığım soğuk su biraz da olsa beni kendime getirmişti.Kimse girmesin diye kapattığım tuvaletin kapısını açarak koridora çıktım.Kapının tam önünde duran Alp "Bahar gerçekten iyi değilsin,göreve gitmene izin veremem."demişti.