အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

စပျစ်သီးလေးများ

အပိုင်း (၉၇) စပျစ်သီးလေးများ

နောက်တွင် ပိုင်လီက မနေနိုင်တော့ဘဲ ဤကောင်လေးတွေ၏ ခုန်ဆွခုန်ဆွပြေးနေမှုအရ မကြာခင်မှောက်လဲလိမ့်မည်ဟု သိနေသဖြင့် သူနှင့်ရှောင်ဟန်မှာ တစ်ယောက်စီကို ချီသွားခဲ့ရတော့သည်။ ဒါက လယ်တောလမ်းတွေဖြစ်ပြီး ရွာလမ်းတွေလို မချောမွေ့ပါဘူး။ မှောက်လဲရင် ဒီကောင်လေးတွေ ဒဏ်ရာရကျလိမ့်မယ်။

ဒီအတွက် ကောသေးသေးလေးတွေက ဘယ်ကျေနပ်ပါ့မလဲ။ ရှောင်ဟန်ဆီက ရှောင်ဖူကငြိမ်နေပေမယ့် ပိုင်လီဆီက ရှောင်ဝူကတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို လှုပ်ရမ်းနေပြီး...

"အဖေ သားကအောက်ဆင်းချင်တယ်"

ပိုင်လီမှာ ဤတစ်ခါတွင် အလိုမလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့၍...

"မရဘူး ခြံထဲရောက်မှ ပြေးချင်ပြေးနေ ဒီမှာမြေတုံးအကြီးကြီးတွေရှိနေတာ မတွေ့ဘူးလား မှောက်လဲလိမ့်မယ်လေ"

ရှောင်ဝူက ဒါကိုကြားတော့ သူ့အဖေက သူ့ကိုပြေးခွင့်မပေးလောက်တော့မှန်း နားလည်သွား၍ သူကဝမ်းနည်းဟန်လေးနှင့် သူ့အဖေ၏ပုခုံးပေါ် မေးလေးတင်နေလိုက်၏။ ပိုင်လီက တကယ်ပဲ သူ့သားလေးတွေကို မလွန်ဆန်နိုင်ပါဘူး။ သူက သူ့သားလေးတွေ မလှုပ်တော့တာကိုမြင်တော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး....

"ကောင်းပြီ ကောင်းပြီ မင်းတို့ပြေးလို့မရပေမယ့်ခြင်းတောင်းထဲတော့ ဝင်လို့ရတယ်"

အဲဒီနောက် သူက ရပ်လိုက်၍ သူ၏နောက်ကျောလွယ်ခြင်းတောင်းထဲသို့ ရှောင်ဝူကိုထည့်ပေးလိုက်ပြီး ဒါကိုမြင်တဲ့ရှောင်ဟန်ကလည်း ရှောင်ဖူကို သူ၏ ခြင်းတောင်းထဲသို့ ထည့်ပေးခဲ့လိုက်သည်။

ပိုင်လီက ရှောင်ဟန်အတွက် ခက်ခဲမှာကို စိုးရိမ်နေပေမယ့် ပုံမှန်လည်း ဒီကောင်လေးတွေကို ချီနေကျဆိုတာကိုတွေးပြီး တားတော့မတားတော့ပါဘူး။

ထို့ကြောင့် ခြင်းတောင်းတွေထဲ ရောက်သွားကျသော ကောသေးသေးလေးများသည် ပျော်ရွှင်သွားကျကာ တဖန်ပြန်၍ တတ်ကြွလာခဲ့ကျလေသည်။ ပိုင်လီက သူ့ရဲ့နောက်ကျောလွယ် ခြင်းတောင်းထဲက ကောင်လေးက လှုပ်ရွနေတာကိုသိပြီး သူက ခေါင်းရမ်းလိုက်မိပါတယ်။