အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

အပိုင်း (၁၀၅)

အပိုင်း (၁၀၅) ဇနီးလေးအား စနောက်ခြင်း

"ဟို.. အဲတာကလေ အမေက မေးခိုင်းလိုက်လို့ပါ ကျွန်တော်တို့ စပျစ်သီးနည်းနည်းလောက် ယူလို့ရမလားဟင်"

ပိုင်လီမှာ ဒါကိုကြားခိုက်တွင် ခဏတိတ်ဆိတ်မိသွားခဲ့သည်။

သူက အသီးတွေကို နှမျောခြင်းမရှိပါဘူး။ ဒီနေ့မှာဆိုရင်လည်း အသီးခူးတဲ့လူတွေအကုန်လုံးကို အသီးတွေကို မြည်းစမ်းခွင့်ပေးထားပြီး အဲတာက ဝမ်အိမ်ကလူနှစ်ယောက်လည်း အပါဝင်ပါပဲ။ သူက ကန့်သတ်ထားခြင်းတောင် မရှိခဲ့ဘူး။

ဒါပေမယ့် သီးသန့်ပေးဖို့ကတော့ ....။

ပိုင်လီက ဝမ်လေကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှောင်ဟန်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ထိုကောင်လေးကလည်း သူ့ကိုကြည့်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။

ဒါပေမယ့် သူလေးက ပိုင်လီဘာလုပ်မလဲဆိုတာကို စပ်စုသလိုလေးကြည့်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် ပိုင်လီကြည့်လာချိန်မှာတော့ သူဘာကိုမှစိတ်မဝင်စားသည့်အတိုင်း ခေါင်လေးငုံ့သွားခဲ့လေသည်။

ပိုင်လီက ပြောခဲ့သလိုပဲ အသီးတွေကို နှမျောခြင်းမရှိပေမယ့် ဒီအခေါက်ထဲနဲ့ ပြီးမသွားမှာကို နည်းနည်းစိုးရိမ်နေပါတယ်။ ဝမ်မိသားစုက ခြံကအလုပ်သမားတွေဖြစ်ပြီး ခြံကဆက်လည်ပတ်နေမှာဖြစ်တဲ့အတွက် ပထမဆုံးအသုတ်မှာ အနည်းငယ်ပေးလိုက်ခြင်းက နောက်ထပ်နောက်ထပ်တွေလည်း ပေးရမယ်ဆိုတဲ့ မမြင်ရတဲ့စည်းမျဥ်းကို ချထားသလိုဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။

ပိုင်လီက ဒါကိုနည်းနည်းစိုးရိမ်နေတာပါ။ သူကတစ်ခါတလေ ပေးလို့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အမြဲတမ်းတော့မဟုတ်ဘူးလေ။

သူက ကျန်းအိမ်က ကျန်းချင်ကိုဆို အမြဲတမ်းပေးနိုင်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျန်းမိသားစုဟာ သူတို့နဲ့ မိတ်ဆွေအရင်းတွေဖြစ်ပြီး ပိုင်အဖေနဲ့အကြီးကဲကျန်းက ငယ်ပေါင်းတွေဖြစ်ကျသလို ပိုင်အမေနဲ့တုရှီကလည်း ညီမကောင်းတွေဖြစ်နေလို့ပဲ။ ဒါ့အပြင် ကျန်းချင်နဲ့ပိုင်မိန်က ဇနီးမောင်နှံတွေဖြစ်လာမှာဖြစ်ပြီး သူတို့နှစ်အိမ်က အချိန်တစ်ခုကြာရင် ဆွေမျိုးတွေတော်စပ်လာကျတော့မှာပါ။ အရေးကြီးဆုံးအချက်ကတော့ ကျန်းအိမ်က သူတို့လိုအပ်နေချိန်တွေမှာ အမြဲတမ်း အကူညီပေးဖို့ မတွန့်ဆုတ်နေတတ်ကျလို့ပါပဲ။ ပိုင်လီက ဒီလိုပတ်သတ်မှုမျိုးအတွက် သူ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေတောင် မျှဝေပေးနိုင်ပေမယ့် ဝမ်မိသားစုကရော? ။