25- Tüylü Terlikler

10.6K 1K 217
                                    


"Evlen benimle."  Valeriynin dediği şeye şaşırmaya fırsat bulamadan cam sertçe tıklatıldı. Aklımda dönüp dolaşan bu iki kelimeyi şimdilik düşünmemeye çalışıp cama döndüm. Döner dönmez gördüğüm sertçe bakan bir çift kahve gözle ağzım hafifçe aralandı.

"Baba?" Valeriy camı indirip babama döndüğünde yerimde rahatsızca kıpırdandım. Babam tarafından basılmışım gibi hissediyordum.

"Arabadan inip eve gelin çabuk." Babam ikimize kısa bir bakış atıp emin adımlarla eve doğru yürümeye başladı. Bende yaşadığım bilmem kaçıncı şokla yavaşça Valeriye döndüm. Bana merakla bakıyordu.

"Sen şey..." Bar konusunu her ne kadar istemesem de mantıklı bir açıklama yapmak için açmak zorundaydım. "Bardayken sarhoş olduğumda beni eve bırakmışsın. Annemle babamda onlara düzgün bir açıklama yapmadığım için şey sandılar..." Alt dudağımı dişledim. Konuşmak hiçbir zaman bu kadar zor olmamıştı.

"Ne sandılar?" Valeriy kısılmış gözleriyle, gözlerime baktığında dudaklarımı birbirine bastırdım. 

"Sevgilimsin sandılar, babam da bizi şimdi yine beraber görünce eve davet etti..." Valeriy kafasını sallayıp kontağı kapattı.

"İnelim o zaman." Yanımda ki adam kemerini çözdüğünde şaşkınlıkla ona baktım.

"Nasıl yani, gelecek misin eve?" Valeriy saçını karıştırıp bana döndü.

"Başını belaya sokmuşum, gelmezsem daha da yanlış anlaşılır." Kurumuş dudaklarımı dilimle nemlendirip kafamı salladım ardından kemerimi çözüp arabadan indim. Valeriy de hemen indiğinde beraber apartmana doğru yürümeye başladık. İkimizde sessizdik ve ikimizde yüksek ihtimalle aynı şeyi düşünüyorduk.

"Dikkat et." Valeriy elini koluma atıp beni hafifçe kendine doğru çektiğinde yanımdan hızla geçen motora baktım. Gerçekten de bir ezilmediğim kalmıştı.

"Teşekkür ederim." Valeriy bir şey demeden beni kaldırıma çıkarttığında yine sessizce yürümeye devam ettik. Çok geçmeden apartmanın önüne geldiğimizde içeri girip asansöre bindik. Yavaş yavaş yukarı çıkmaya başladığımızda gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Fazlasıyla gerilmiştim. Asansör ineceğimiz katta durduğunda yanağımın içini dişleyip asansörden indim.

Valeriy ise elini saçlarına atıp hafifçe düzeltti ardından "Sakin ol." diye mırıldanıp aniden zili çaldı.

"Ya neden çaldın hemen? Hazır değildim-" Kapı çok geçmeden açıldığında bize gülümseyerek bakan Annemle karşılaştık. Babam yüksek ihtimalle haber verdiği için geleceğimizi biliyordu.

"Hoş geldiniz, girin içeri hadi beklemeyin kapıda." Valeriy hafifçe gülümseyip ayakkabılarını çıkardıktan sonra içeri girdi. Bende derin bir nefes alıp peşinden içeri adımladım. "Toprak çıkart şu ayakkabılarını! Mahvettin güzelim halıları ya." Heyecandan çıkartmayı unuttuğum ayakkabılarımı hızlıca çıkartıp kenara bıraktım.

"Merhaba Valeriy ben, tanıştığıma memnun oldum." Valeriy eğilip annemin elini öptüğünde annem gülümseyip kenarda duran tüylü kırmızı terliği ona doğru uzattı.

"Bende memnun oldum oğlum, al şu terlikleri de giy yerler soğuk çekmesin." Valeriy alt dudağını dişleyip terlikleri aldığında ağzımdan gülmeye yakın bir ses çıktı. Koskoca mafya adamını tüylü terliklerle hayal edemiyordum. "Toprak!" Annem ayağında ki terliği çıkartıp bacağıma isabet aldığında hızlıca salona koştum. Babam koltuğa oturmuş elinde ki kumanda ile televizyona bakıyordu. Şuan tek kurtarıcım bu adamdı.

"Baba kurtar beni." Babamın yanına koşup arkasına saklandım.

"Yanında ki zibidi nerede?" Babam bana bakmadan konuştuğunda içeriye kırmızı tüylü terlikleriyle Valeriy girdi. Her an kahkaha atıp yerlere serilebilirdim.

"Buradayım Süleyman Bey." Valeriy babama yaklaşıp zor bela elini öptüğünde babam yerinde rahatsızca kıpırdanıp arkasına yaslandı. Valeriye karşı garip bir kıskançlık duyuyordu.

"Tekrardan hoş geldiniz." Annem gülümseyerek içeri girdiğinde tehlikenin geçtiğini anlayıp derin bir nefes aldım ardından oturmak için yanda ki koltuğa yöneldim ancak babam beni yanına çekip yamacına oturttu. Valeriy ise annemin yanına yerleşip uzun bacaklarını hafifçe kırdı. "Ee daha daha nasılsın oğlum?" Annemin sorusuyla Valeriy yerinde hafifçe kıpırdandı. Garip bir şekilde sevgilimi ailemle tanıştırıyormuşum gibi hissediyordum.

"İyiyim teşekkür ederim sizler nasılsınız?" Annem gülümseyip bize kısa bir bakış attı.

"İyiyiz çok şükür." Valeriy kafasını sallayıp gülümsedi. "Ee nerelisin oğlum? Ne iş yapıyorsun?" Valeriy hafifçe öne doğru eğildi.

"Aslında Rusum ama annem Türk. Hem Rusya da hem de burada şirketlerimiz var. Babam, abim ve ben birlikte yönetiyoruz." Babam aniden vücudunu dikleştirip bana doğru döndü. Hayır hayır hayır...

"Toprak, sen yoksa Rusyadayken bu adamın yanında mıydın?" Babam umarım değilsindir bakışlarını atarken zora ki bir şekilde gülümsedim. Bu vakitten sonra battı balık yan giderdi...

"Evet baba." Babam belimi hafifçe cimcirip Valeriye döndü. Her an 'oğlum nasıl senin yanında olabilir lan?' diye hesap sorabilirdi. Bana olan düşkünlüğü Valeriy için büyük bir dezavantajdı.

"Ben Toprakla ciddi düşünüyorum." Valeriynin birden söylediği şey odaya bomba gibi düşerken istemsizce yutkundum. "Yani sandığınız gibi niyetim onunla oynamak veya onu oyalamak değil. Toprak ailemle de tanıştı ve annem onun evin küçük damadı olması konusunda fazlasıyla ısrarcı." Babam hızlıca oturduğu yerden doğruldu. Valeriy cidden canına susamış olmalıydı. Gerçi koskoca mafya adamının korkmasını bekleyemezdim.

"Ne ciddi düşünmesi lan zibidi? Bende oğlumu seninle evlendirecek göz var mı bir bak bakalım." Babam beni kendine iyice çektiğinde olduğum yerde büzüştüm.

"Ne olursa olsun ben Toprakla evlenmek istiyorum." Valeriynin dediklerinden sonra annem, babamın sinirli haline bakıp ortamı biraz olsun yumuşatmak için hafifçe gülümsedi.

"Toprak sen ne diyorsun anneciğim? Sonuç olarak son söz sende." Tüm gözler bu sefer bana döndüğünde yerimde rahatsızca kıpırdandım. Top nasıl birden bana gelmişti? "Utanma oğlum söyle." Yanağımın içini dişleyip söylemek istediğim şeyin dudaklarımdan dökülmesine izin verdim.

"Bende istiyorum..." Ağzımdan çıkan bu iki kelime herkesi şaşırtırken gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Bu işin içinden-kısa süreliğine olsa da-bir tek bu şekilde kurtulabilirdim. Ya da ben kurtulabileceğimi sanıyordum...


                                  Devam Edecek

inanılmaz yoğunum bu yüzden her gün bölüm atamayabilirim maalesef :\





RUH ADAM (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin