Sevgilim Asker Bey •bxb

Çocuk Gibisin ama Benimsin

İyi okumalar delilerimm🖤

"Filme karar verdiniz mi?" içeriden gelen sesle yerimden sıçradım. Tüm dikkatimi televizyona vermiştim.

"Daha seçemedik baba." Meyra benim yerime cevap vermişti.

"Korkunçlu şeyler izlemeyelim." Tolga'nın konuşması ile ona döndüm. Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Yanağından bir makas aldım.

"Merak etme yakışıklı, korkunçlu şeyler izlemeyeceğiz." ne kadar tatlıydı bu çocuk.

Tolga bir kenarımda, Meyra diğer kenarımda oturuyordu. Ben ise elimde kumanda ile film seçmeye çalışıyordum. Gerçekten ailecek izlenecek film kalmamıştı.

"Hâlâ mı?" salona isyan ederek giren Yula'ya baktım. Çok kolaysa sen seçseydin beyefendi.

"Ben pes ettim. Ailecek izlenecek doğru dürüst film kalmamış, çocuklar için bir film yok." elimde ki kumandayı Yula'ya uzattım. Birazcık da o araştırsın, yaklaşık 1 saattir bakıyordum ve hepsi çok saçmaydı. Asla ama asla 5 yaşında ki çocuklara uygun değildi.

"Tamam ver bakalım bana." elimde ki kumandayı ve yanımda oturan Tolga'yı eline aldı. Önce kendisi oturdu sonra Tolga'yı kenarına koydu. Ben onun hareketlerini izlerken gülüyordum, manyak adam. Çocuğu çuval gibi kolunun altına almıştı.

Kumandayı sağ eline aldı ve kolunu omzumun üstüne attı. Kafamı hızla ona çevirdim ama bana bakmıyordu. Tüm odağını televizyona vermiştim. Tolga onun kolunun altına gizlenmişken, Meyra kafasını benim göğsüme yaslamıştı.

Gözlerim dolmaya başladığında derin bir nefes aldım. Ne kadar zordu aile eksikliği, anne baba sevgisi olmadan büyük ne kadar acıydı. Bu iki küçük çocukta benim gibiydi ama onlar daha şanssızdı, belki de şanslılardı. Benim Yula gibi, sonradan bana babalık yapacak birisi hiç olmamıştı. Abim ise abimdi işte, ondan daha fazlasını beklemiyordum. Zaten bizim için fazlası ile zaman harcamıştı.

Yanağımda hissettiğim el ile irkildim. Yanağımda ki ıslaklığı silene kadar ağladığımı fark etmemiştim. Ona baktım ve gülümsedim. Kalbim sıcacık olmuştu, ne zaman onun yanında olsam böyle oluyordu. Bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu. Neden ağladığımı anlamadığı için sinirlenmişti. Kocaman gülümsedim ve önüme döndüm.

Çocukların odağı televizyondaydı. Kafamı Yula'nın omzuna yasladım. Meyra'nın sırtından kolumu sarmıştım. Bugün peşimden hiç ayrılmamıştı. Beni sevdiğini hissediyordum. Tolga'da alışmıştı ama hâlâ çekingen tavırları devam ediyordu.

Yula kafasını kafamın üstüne yasladı. Duygularımı tarif etmek zordu ama bir şeylerin tamir sesleri geliyordu. Sanki yıkılmış yerleri, biri tüm gücü ile onarıyordu. Acıtmıyordu ama üzüyordu, ağlatmak istiyordu. Belki de mutluluktandı veya daha önce hiç görmediğim içindi.

"Ferdinand izleyelim." sonunda seçilen film ile gülümsedim.

"Olurr!!" Meyra'nın neşeli sesine, Tolga'da katıldı.

"Evet izleyelim!!"

"Tamam o olsun." bende gülerek onayladığımda, Yula filmi başlatmıştı. Oldukça eğlenceli duruyordu. Daha önce böyle filmler izleme fırsatım olmamıştı. Bu yüzden içimde çocuksu bir heyecan vardı.

Yula'ya baktığımda bana baktığını gördüm. Gözlerinin içi parlıyordu. Bana sanki bir mücevhere bakıyor gibi bakıyordu. Yerimde birazcık kıpırdandım. O bana böyle bakarken, içim bir hoş oluyordu. Ona sarılmak ve öpmek istiyordum. Şuan çocuklar olduğu için bu imkansız bir şeydi.

Başlayan jenerik ile odağımı televizyona verdim. En iyisi filmi izleyeyim, yoksa elimden bir kaza çıkacaktı. Kafamı omzundan çektim ve dik oturdum. Bunu fırsat bulan Meyra, daha çok göğsüme sokuldu. Ben bu kızı günün sonunda yerdim.