Sevgilim Asker Bey •bxb

Bu Nasıl Bir Sevdaydı Böyle?

Günün ikinci bölümüdür!!! Oylamayı boşverdim çünkü çok tatlı birini kıramadım ve doğum günü sürprizi olarak yayınlıyorum.

Bu bölüm senin için gelsin güzelim. Unutma bazılarımıza bazı şeyler haram olurdu ama umut etmekten vazgeçme ve her zaman gülümse. Nice  ve sağlıklı yaşlara🎂❤️‍🔥

(Sizde doğum günü mesajı bırakın bebeklerim. Eminim hepsini okuyacak ve bu onun için unutulmaz, İYİ  bir anı olarak kalacak)

İyi okumalar delilerimm🖤

Balamir'in ağzından~

Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başlamıştım. Bedenime ve başıma giren ağrılar ile yüzüm buruştu. Elim otomatik olarak başıma gittiğinde, hissettiğim doku ile kaşlarım çatıldı. Bilincim biraz daha yerine geldiğinde etrafıma baktım. Diğer elimde hissettiğim dokunuş ile oraya döndüm. Uyuklayan bir adet Yula'yı görmeyi beklemiyordum.

Beyaz duvarlar ve hastane kokusu ile bir hastanede olduğumuzu anladım. Son olan şeyleri hatırladığımda gözlerim dolmaya başladı. Yula'nın tuttuğu elime baktım. Parmağımı sargıya almışlardı ve Yula çok narin bir şekilde tutuyordu. Sanki biraz daha sıksa canımı yakmaktan korkuyor gibiydi.

Otomatik olarak dolan gözlerim ile burnumu çektim. Çok korkmuştum, gerçekten çok fazla korkmuştum. Ölümün bana gelmeyeceğine inanmıştım. Yula'nın ve timin beni ne olursa olsun koruyacaklarını biliyordum. Yine de bir şekilde bir şeyler olmuştu. Tabi ki onları suçlamıyordum ve amacım o değildi. Sadece ölüm nefes hizasında olunca insan gerçekten korkuyordu. Askerlerimiz ise her gün ölüm ile bakışıyordu. Geçen saatlerde bir şekilde ve bir çok kişi ile empati yapmıştım.

Neden hastanede olduğumu anlamaya çalışıyordum. En son hatırladığım şey bayıldığımdı ama ne olduğunu bilmiyordum. Vurulmuş muydum?
Kıpırdanmam ile gözlerini açan Yula'ya baktım. Kehribarları yorgunluktan kızarmıştı.

"Sonunda uyandın! İyi misin? Ağrın sızın var mı?" heyecanla konuşan adama gülümsedim.

"Hemen doktoru çağırayım." diyerek ayağa kalkan adamın elini tuttum. Azıcık sakin mi olsa.

"Çağırmana gerek yok gayet iyiyim." gülümsedim ama başıma giren ağrı ile yüzüm yeniden buruştu. Buna inanmayan Yula ise hızla odadan çıktı.

Yanında doktor ile giren adama baktım. Başka kimse yok muydu? Tim nasıldı? Onlara bir şey olmuş muydu? Yeni yeni gelen bilincim ile aklıma sorular doluşmuştu.

"Günaydın Balamir Bey, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?" Doktorun yumuşak sesi ile yüzümde bir gülümseme oluştu.

"İyiyim sadece başımda biraz ağrı var. Ayrıca buraya niye ve nasıl geldim?" en merak ettiğim soruları sordum.

"Başınıza aldığınız ağır darbe ve tedavi edilmemesinden dolayı oluşan bir ağrı olduğunu düşünüyorum. Ciddi bir şey olduğunu düşünmüyorum. Bayıldığınız için sizi buraya bu askerler getirdi. Merak ettiğiniz başka bir şey var mı?" naifce konuşan adama bakıyordum.