Part 28 (Uni)

2.6K 115 3
                                    

" သူကြီး သူကြီးရေ "

သူကြီးတပည့်ဖြစ်တဲ့ ဖိုးကျော်နှင့်သူ​ကြီးအိမ်မှာကျန်နေခဲ့သောနန်းသီရိတို့က သူတို့ဆီကိုအလောတကြီးပြေးလာနေသည်

"သူကြီး..သူကြီး "

သမီးပျောက်လို့အပူရနေတဲ့သူကြီးကဖိုးကျော်ကိုစိတ်မရှည်စွာကြည့်သည်

"ဘာလဲ အရေးမကြီးနောက်မှပြော "

"ကြီးတယ်ဗျ အစ်မရွက်နုက

"ဟင် ငါ့သမီးရွက်နုဘာဖြစ်တာလည်း "

သူကြီးဘညွှန့်ကဖိုးကျော်ပုခုံးကိုလူပ်ရမ်းကာမေးသည်..

"အစ်မရွက်နုက လင်နောက်လိုက်သွားတာတဲ့ "

ဖိုးကျော်၏စကားမှာသူတို့အားလုံးထိတ်လန့်သွားရတော့သည်အထူးသဖြင့်ထန်ရိုင်းစေ

"သေချာရဲ့လား ဖိုးကျော် မင်းကိုဘယ်သူပြောလည်း "

"သေချာတယ်အဘမင်းညို ဒီမှာအစ်မရွက်နုထားခဲ့တဲ့စာ"

ထန်ရိုင်းစေကတို့စာကိုဖိုးကျော်ရဲ့လက်ထဲကဆွဲယူလိုက်သည် စာထဲကလက်ရေးကသူရင်းနှီးပြီးသာထင်သည်

"ဒီစာကိုဘယ်သူတွေ့တာလည်း "

"ဒီက အစ်မမြို့သူ တွေ့တာ "

ထန်ရိုင်းစေက အနောက်တွင်ရပ်နေသော နန်းသီရိကိုဒေါသတကြီးကြည့်သည် နန်းသီရိကထန်ရိုင်းစေအကြည့်များကိုရှောင်ဖို့တွက်ခေါင်းသာငုတ်ထားနေမိသည် ထို့နောက်နန်းသီရိရှေ့သို့လျောက်သွားသည် သူစကားပြောဖို့ကြိုးစားပေမဲ့သူ၏လက်ကိုဆွဲလာကာ ခေါင်းအသာခါပြသော ထက်ယံပိုင်ကြောင့်စိတ်ကိုတင်းကာ တောက်စ်တစ်ချက်ကိုပြင်းပြင်းခေါက်လိုက်သည်

"စိတ်ရူပ်တယ်ကွာ "

ဆံပင်များကြားလက်တိုးဝေ့ကာသူညည်းမိသည်

" စိတ်အေးအေးထားပါကွာ ရွက်နုကလင်နောက်လိုက်သွားတယ်ပဲရေးထားတာ ဘယ်သူနဲ့ပါလို့မှမပါတာ တခြားသူနဲ့လည်းဖြစ်နိုင်တာပဲ "

ဦးမင်းညိုကလည်းထန်ရိုင်းစေပုခုံးကိုကိုင်ကာပြုံးလိုက်သည်

"နှောင်းဇေဆိုတဲ့ကောင်လေးက ဆိုးပဲဆိုးတာပါ ခုလောက်ထိတော့မရူးမိုက်ဘူးဆိုတာ အဘယုံတယ် မင်းစိတ်ပူနေသလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ပါဘူး"

ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]Where stories live. Discover now