"ဟတ္ခ်ိဳး "
ေခါင္းတြင္ပုဝါတစ္ထည္ကိုပတ္ကာအိမ္ေထာင့္နားေလးတြင္ႏွာအဆက္မျပတ္ေခ်ေနေတာ့သည္
"သားငယ္ အိမ္ျပန္ရေအာင္လားသားကဖ်ားေတာ့မွာေမေမသိေနတယ္႐ြက္ႏုတို႔ကိုလည္းအားနာစရာကြယ္ "
ေဒၚမူယာမွာမူ႐ြက္ႏုတို႔အိမ္ထိေခ်ာ့ေမာ့ကာလာေျပာရသည္ ေခါင္းမာလြန္းေသာသူမ၏အခ်စ္ေတာ္ေလးကေတာ့ ဘူးဆိုဖ႐ုံမသီးသူ႕မို႔ ေခ်ာ့ေမာ့ကာေျပာရသည္
"ဟအမ္း ဟိုၿမိဳ႕သားရွိရင္မျပန္ဘူး "
"ခက္တယ္ကြယ္ "
"ျပန္ရင္လည္း ျမန္ျမန္ျပန္ေနာ္ တင္ေကြၽးထားရတာဆန္ကုန္တယ္ "
လွေဇာ္ကမိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ဗိုက္ေလးကိုပြတ္ေနရင္းကာမွႏွောင္းေဇအားမ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာသည္
"မင္းဆန္စားတာမဟုတ္ဘူး ႐ြက္ႏုဆန္ကိုစားတာ"
"အဲ့ဆန္လည္းငါလုပ္ထားရတာ "
" ေမေမ ႐ြက္ႏု ေတြ႕လားဒီေကာင္ေျပာတာကို "
ကေလးတစ္ေယာက္လိုျပန္တိုင္ေနေသာသူေၾကာင့္အားလုံးရယ္လိုက္ၾကသည္ ေဒၚမူယာကႏွောင္းေဇနားတိုးကာသူမ၏ေပါင္ေလးကိုလက္ျဖင့္ဖြဖြေလးပုတ္ျပေတာ့ အလိုက္သိသူေလးကသူမေပါင္ေပၚလွဲခ်ကာအိပ္သည္ ဆံပင္ဝဲဝဲေလးမ်ားကိုလက္ျဖင့္ပြတ္ေပးရင္းၿပဳံးေနမိသည္ ႐ြက္ႏုတို႔ကေတာ့ သားမိေတြေအးေဆးစကားေျပာေစရန္အိမ္အေနာက္ဘက္သို႔ထြက္သြားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္
"ေမေမသားေလးေတာင္အေတာ္အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီးပဲ "
"မေရာက္ေသးပါဘူး "
"ဟားဟားေရာက္လို႔ပဲေယာက်ာ္းကို သဝန္ေတြတိုတက္ေနတာေပါ့ "
"မ..မတိုပါဘူး "
ေဒၚမူယာကသားျဖစ္သူကိုစရင္းရယ္သည္ ထိုေနာက္နဖူးကိုငုတ္နမ္းသည္ သူမ၏သားကခု႐ြယ္ထိသနပ္ခါးလူးစၿမဲျဖစ္သည္
သားငယ္ "
"ဟုတ္ ေမေမ "
"သားကိုဘာလို႔ ေမာင္ထန္ရိုင္းေစလက္ထဲစိတ္ခ်လက္ခ်ထည့္ေပးလိုက္လည္း သိလား "
YOU ARE READING
ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]
Fanfictionကိုယ့်မေတ္တာကြိုးတွေနှင့်သာ မင်းကိုချည်နှောင်ပါရစေ start - 8.11.2023 End - 4.2.2024
![ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]](https://img.wattpad.com/cover/355781629-64-k167049.jpg)