Part 30 ( Uni)

2.9K 109 14
                                    

" သီရိရယ်နေပါအုန်း ပြောတော့ရွာမှာပျော််ဆို "

ရွာမှာပျော်ဆိုတာ အဲ့လူကြောင့်ပါမသီတာရယ်

"သီရိ "

"ရှင့် အော် ​အလုပ်တွေချန်ထားခဲ့တာ အတော်ကြာပြီးလေ ဒါကြောင့်ပြန်တော့မလို့ပါ "

နန်းသီရိ ရွာဝင်လမ်းလေးကိုလှမ်းကာကြည့်နေမိသည်

"သူငယ်ချင်းတွေလိုက်မပို့ကြဘူးလား သီရိ "

"အာ မအားကြဘူးထင်တယ် "

သူမစိတ်ထဲအလွန်ပင်ဝမ်းနည်းသည် သူမသာထန်ရိုင်းစေကိုမချစ်ခဲ့သဘောမကျခဲ့ရင်အခြေနေကပြောင်းလဲသွားနိုင်လား ရင်ထဲကခံစားမူတို့ကမျက်နှာတွင်စီးကျမလာခင်သူအားလုံးကိုကျောခိုင်းလိုက်သည် မသီတာတို့မမိခိုင်တို့သည်လည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်၍သာနေသည် ဒီရွာသူမဟုတ်ပေမဲ့ သူတို့နဲ့နေ သူတို့နဲ့သာဆော့ကစားခဲ့သောနန်းသီရိကိုမခွဲနိုင်ကြသေး မသီတာကမမိခိုင်ပုခုံးတွင်မျက်နှာအပ်ကာငိုတော့သည်

"သီရိ!"

ခေါ်သံကြားတာမို့ပြန်လှည့်ကာကြည့်လာသူကမျှော်လင့်ချက်များစွာဖြင့်

"ထက်ယံပိုင် "

ပထမဦးစွာသူထက်ယံပိုင်နှင့်သူဘေးကမဲကျော်ကိုသာမြင်သည် နောက်သို့မဝံမရဲစောင်းငဲ့ကြည့်တော့ နူတ်ခမ်းပါးတို့ကပြုံး၍သွားရသည် ထန်ရိုင်းစေကနှောင်းဇေ၏လက်ကိုဆွဲကာသူဆီလာနေသည် နောက်ရွက်နုနဲ့လှဇော်ကလည်း လက်ချင်းချိတ်လျက်

" သီရိ နင်ကလည်း ပြန်တာဘာမှလည်းမပြော ရိုင်းစေပြောမှသိရတယ်"

မနက်ပြန်တော့ ဆိုသည့်စကားတိုင်း ငါကတသွေမတိမ်းနားထောင်မှာကိုနင်ကကြိုသိနေလို့များလား ရိုင်းစေရယ်

"ငါလည်းလောနေလို့ မပြောမိတာ ကိုခန့်ကမပါဘူးလား"

"အေး အဲ့ကောင်နင်ပြန်မယ်ဆိုတာလည်းသိရင် ​ပြေးထွက်သွားတာပဲ ငါတို့ကဒီကိုလာမယ်လို့ထင်နေတာ "

အော်...နန်းသီရိ ထန်ရိုင်းစေကိုတချက်ကြည့်မိတော့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာမို့မျက်လွှာသာချပစ်လိုက်မိသည်

ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]Where stories live. Discover now