Part 37 ( Zaw)

795 15 3
                                    

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးႏွောင္းေဇကေခါင္းသာငုတ္၍လာခဲ့သည္ သူ႕လက္ကိုဆြဲရင္းအေရွ႕ကသြားေနတဲ့သူရဲ႕ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကိုေငးရင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရသည္ အဂၤုလိမာလသုတ္ကိုပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္႐ႊတ္ဆိုနိုင္ခဲ့တဲ့လူကတစ္ခ်ိန္မွာရင္ေသြးေလးတြက္ႀကိဳတင္မ်ားျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္လား ဒီလိုသာဆိုသူလုပ္ေပးနိုင္တာတစ္နည္းသာရွိေတာ့သည္ ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္လိုက္သည္ တြဲထားေသာလက္ေတြကိုျဖဳတ္ေတာ့ ထန္ရိုင္းေစကေစာင္းငဲ့ၾကည့္လာသည္..

" အခ်စ္ ဘာျဖစ္လို႔လည္း "

"ခင္ဗ်ာ ကေလးလိုခ်င္လား "

သူ႕အေမးေၾကာင့္ထန္ရိုင္းေစမ်က္ဝန္းတို႔ကိုေမွးကာၾကည့္သည္ ၿပီးေသာေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ကာ

"အရင္ကေတာ့လိုခ်င္တယ္ ခုမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး

"ဘာလို႔လည္း ဘာလို႔ မယူခ်င္ေတာ့လည္း "

"မလိုခ်င္ေတာ့လို႔ေပါ့ "

"က်ဳပ္တို႔ကေလးယူရေအာင္"

တစ္ခါေလာက္ေတာ့ထိုလူ႕၏ဆႏၵကိုျဖည့္စည္းေပးခ်င္မိသည္ ဒါကမလြယ္ကူမွန္းသိေနေတာင္မွေပါ့

"ေပါက္ကရမေျပာနဲ႕ေတာ့  လာအိမ္ျပန္မယ္"

ထပ္မံတြဲခ်ိတ္လာေသာ လက္မ်ားကိုသူဖယ္ေရွာင္မိသည္

"ဒီခတ္ႀကီးမွာ နည္းပညာဒီေလာက္တိုးတက္ေနတာ က်ဳပ္တို႔အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခိုင္းလို႔ရေနတာပဲ "

"အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ ကိုယ္မလိုခ်င္ဘူး "

ႏွောင္းေဇခနေတြေဝသြားသည္

"ဒါဆို က်ဳပ္လြယ္လို႔ရတာပဲ သႏၶေထည့္..

"ခြင့္မျပဳဘူး."

"ခင္ဗ်ာကို ကေလးေလးေပးခ်င္.

" ကိုယ္မလိုခ်င္ဘူးေျပာေနတယ္ေလ!

ႏွောင္းေဇကိုယ္ေလးမွအေနာက္သို႔အနည္းငယ္ဆုတ္သြားသည္

အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဖို႔ေတာင္ခြင့္မျပဳတာကို ကိုယ္ေတာင္ေမြးဖို႔ဘယ္လိုမ်ားေတြးလိုက္ရသည္လည္း

" အငွားကိုယ္ဝန္လည္းမေဆာင္ရဘူး အခ်စ္လည္းမေမြးရဘူး "

"ဒါမဲ့ "

ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]Where stories live. Discover now