လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးႏွောင္းေဇကေခါင္းသာငုတ္၍လာခဲ့သည္ သူ႕လက္ကိုဆြဲရင္းအေရွ႕ကသြားေနတဲ့သူရဲ႕ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကိုေငးရင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရသည္ အဂၤုလိမာလသုတ္ကိုပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္႐ႊတ္ဆိုနိုင္ခဲ့တဲ့လူကတစ္ခ်ိန္မွာရင္ေသြးေလးတြက္ႀကိဳတင္မ်ားျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္လား ဒီလိုသာဆိုသူလုပ္ေပးနိုင္တာတစ္နည္းသာရွိေတာ့သည္ ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္လိုက္သည္ တြဲထားေသာလက္ေတြကိုျဖဳတ္ေတာ့ ထန္ရိုင္းေစကေစာင္းငဲ့ၾကည့္လာသည္..
" အခ်စ္ ဘာျဖစ္လို႔လည္း "
"ခင္ဗ်ာ ကေလးလိုခ်င္လား "
သူ႕အေမးေၾကာင့္ထန္ရိုင္းေစမ်က္ဝန္းတို႔ကိုေမွးကာၾကည့္သည္ ၿပီးေသာေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ကာ
"အရင္ကေတာ့လိုခ်င္တယ္ ခုမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး
"ဘာလို႔လည္း ဘာလို႔ မယူခ်င္ေတာ့လည္း "
"မလိုခ်င္ေတာ့လို႔ေပါ့ "
"က်ဳပ္တို႔ကေလးယူရေအာင္"
တစ္ခါေလာက္ေတာ့ထိုလူ႕၏ဆႏၵကိုျဖည့္စည္းေပးခ်င္မိသည္ ဒါကမလြယ္ကူမွန္းသိေနေတာင္မွေပါ့
"ေပါက္ကရမေျပာနဲ႕ေတာ့ လာအိမ္ျပန္မယ္"
ထပ္မံတြဲခ်ိတ္လာေသာ လက္မ်ားကိုသူဖယ္ေရွာင္မိသည္
"ဒီခတ္ႀကီးမွာ နည္းပညာဒီေလာက္တိုးတက္ေနတာ က်ဳပ္တို႔အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခိုင္းလို႔ရေနတာပဲ "
"အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ ကိုယ္မလိုခ်င္ဘူး "
ႏွောင္းေဇခနေတြေဝသြားသည္
"ဒါဆို က်ဳပ္လြယ္လို႔ရတာပဲ သႏၶေထည့္..
"ခြင့္မျပဳဘူး."
"ခင္ဗ်ာကို ကေလးေလးေပးခ်င္.
" ကိုယ္မလိုခ်င္ဘူးေျပာေနတယ္ေလ!
ႏွောင္းေဇကိုယ္ေလးမွအေနာက္သို႔အနည္းငယ္ဆုတ္သြားသည္
အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဖို႔ေတာင္ခြင့္မျပဳတာကို ကိုယ္ေတာင္ေမြးဖို႔ဘယ္လိုမ်ားေတြးလိုက္ရသည္လည္း
" အငွားကိုယ္ဝန္လည္းမေဆာင္ရဘူး အခ်စ္လည္းမေမြးရဘူး "
"ဒါမဲ့ "
YOU ARE READING
ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]
Fanfictionကိုယ့်မေတ္တာကြိုးတွေနှင့်သာ မင်းကိုချည်နှောင်ပါရစေ start - 8.11.2023 End - 4.2.2024
![ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]](https://img.wattpad.com/cover/355781629-64-k167049.jpg)