ပန်းကန်ကျကွဲသံကအနီးနားတဝိုက်ကာထွက်ကျလာသည်
"အစ်ကို "
မဲကျော်ကမျက်နှာပျက်စွာလူအုပ်ကြားထဲမှပြေးထွက်လာခဲ့သည် အနောက်ကအော်ခေါ်သံတွေမားလစ်လျူရူ့စွာဖြင့်..
"မဲကျော် ခန "
"ကိုထက်ယံပိုင် "
မဲကျော်နောက်သို့ပြေးလိုက်ရန်ပြင်သောထက်ယံပိုင်ရှေ့တွင်နှောင်းဇေကပိတ်ရပ်လိုက်သည် ထန်ရိုင်းစေကတော့ထိုနေရာမှာပင်ထိုင်နေရက်သားကြည့်နေသည်
" ဘာလာပြန်လုပ်တာလည်း "
"နှောင်းဇေ အကိုနောက်မှရှင်းပြပါ့မယ် "
"ထပ်ပြီးတော့လား "
ထက်ယံပိုင်ကနားမလည်သောဟန်ဖြင့်ခေါင်းကိုစောင်းကာကြည့်သည်
"ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းကိုထပ်ပြီးနာကျင်အောင်လုပ်မလို့ပြန်လာတာလား "
ထက်ယံပိုင်ကခေါင်းကိုရမ်းကာခါသည်
"မဟုတ်ဘူး အကိုသူ့ကိုနာကျင်အောင်မလုပ်ပါဘူး "
" ဟက် "
"တစ်ခါလောက်ပဲအခွင့်ရေးထပ်ပေးပါ အကိုသူ့ကိုနောက်ထပ်နာကျင်အောင်မလုပ်ဘူး သူအမြဲပျော်နေရမယ်လို့ အကို ကြိမ်ပြောရဲတယ် နှောင်းဇေ"
ထိုင်နေသောထန်ရိုင်းစေကိုသူကြည့်လိုက်သည် သူ့အား ပြုံးရင်းခေါင်းညိမ့်ပြသည်
"ကောင်းပြီလေ ဒါနောက်ဆုံးအခွင့်ရေးပဲ တကယ်လို သူလက်မခံရင် ခင်ဗျာပြန်ရမယ် "
"စိတ်ချပါ သူသာမကြည်ဖြူတော့ရင် အကို့နောက်ဆုတ်ပါ့မယ် "
"ခင်ဗျာသူဆီတဲ့နေရာကိုတော့ သိလောက်မယ်ထင်ပါတယ် "
ထက်ယံပိုင်ကနှစ်ခြိုက်စွာပြုံးလိုက်သည် ထို့နောက် သူတို့ကိုကျောခိုင်းကာ ရွာမြောက်ဘက်ပိုင်းသို့ထွက်လာခဲ့သည်
နှောင်းဇေကဆံသားဝဲဝဲများကိုဖွလိုက်သည်
"အချစ် "
"အွန်း ဘာတုန်း "
"မဲကျော်ပြန်လက်ခံပါ့မလား."
"ဒါတော့ ကျုပ်လည်းမသိဘူးလေ "
"ကိုယ်ကတော့ ပြန်လက်ခံစေချင်တယ် "
YOU ARE READING
ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]
Fanfictionကိုယ့်မေတ္တာကြိုးတွေနှင့်သာ မင်းကိုချည်နှောင်ပါရစေ start - 8.11.2023 End - 4.2.2024
![ကျွန်တော် နှင့် ရွှေညာသား [ complete ]](https://img.wattpad.com/cover/355781629-64-k167049.jpg)