İnci Tane

☘️ 16

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum bol bol

📍

Soğuk havada dudaklarını tuta tuta yürüyordu Kerem. Öpüşmelerinin hemen ardından apar topar evden çıkmış, evden uzaklaşınca da çorbayı hatırlayıp arayıp çorbanın altını kapat komutu verip adamın yüzüne kapatmıştı.

Turan kendisinden daha şaşkın olduğu için tüm bu olanlar karşısında ne tepki vereceğini bilemedi. Kerem'i öpmüştü, hatta uzun uzun öpüşmüşlerdi. Turan kendisine hakim olamamıştı.

"Aptal Turan! Aptal! Çocuk senden uzaklaşacak, soğuyacak. Gittin öptün gerizekalı!" Alnına vurup koltuğa oturdu, gerçekten yaptığına inanamamıştı. "Ya uzaklaşırsa benden? Tam onun hayatına giriyorum, bir yere sahibim derken ya giderse?" Endişeyle ofladı.

"Söylesem, anlatsam özür dilesem? Affeder belki." Aklına gelenle telefonunu sehpadan alıp Yavuz'u aradı. "Nerdesin lan?" Bir an önce Kerem'in duygu durumunu öğrenmeliydi. "Celal amca Kurt'a yemek yapmış da onu götürdüm az önce, odasında yokmuş artık neredeyse beyefendi."

Sinirleri zıplamıştı Yavuz'un.

"Bırak şimdi Kurt'u, Kerem'i arayıp nasıl olduğunu sor. Yanına bir git bakalım nasılmış ne yapıyormuş." İçi içini yiyordu. "Naptın sen Kerem'e? Oynaya zıplaya geldi yanına bir şey mi dedin abi?" Kerem kolay kolay evden çıkıp gitmezdi.

Özellikle de söz konusu Turan ise.

"Yavuz... Öptüm. Kerem'i öptüm, her şey bir anda oldu ben ne olduğunu anlamadım. Öpüştük... Sonra da gitti apar topar, 5 dakika sonra aradı çorbayı al dedi. Hadi ara şimdi Kerem'i, yanına git." Kerem'i merak etmekten aç karnını bile unutmuştu.

"Ne? Nasıl yani? Abi sen nasıl öpersin Kerem'i? Umutlanıp da üzülürse ne olacak? Sana olan hayranlığını ilgisini bilmiyor musun? Farkında değil misin?" Yavuz sinirle tısladı, abisi bu sefer sınırı çok fena aşmıştı. "Kes amına koyayım o bana hayran da ben nefret mi ediyorum? Gözünün içine bakıyorum ulan ben onun! Sadece çok erkendi, önce bana güvenip kendi gelmeliydi. " elini alnına götürüp ovuşturdu.

Yavuz abisinden duyduklarına mı şaşırtacaktı, Kerem'in öpülüp utangaç çocuk gibi kaçmasına mı şok olacaktı arada kalmıştı. "Lan abi sen Kerem'i mi seviyorsun? Vay ırz düşmanı yıllarca kardeşim dedin şimdi de göz mü koyuyorsun?"

Turan'ın tepesi attı kardeşi yüzünden.

"Lan Yavuz ağzını yüzünü kırdırırsın bak bana! Ne zaman kardeşim dedim lan ben Kerem'e? Kendimi bildim bileli kafayı yemişim onun için, içimde gizli gizli büyütmüşüm, gelmiş bana ırz düşmanı diyorsun." Bir an önce Kerem'in kalbini kazanmalıydı, ya da öncekilerde olduğu gibi uzaklaşmalı, kenara çekilmeliydi.

"Abi deli misin nesin? Bunca zaman saklanır mı bu? Madem seviyordun ne diye ellere kullanılsın diye sundun?" Kerem hayatımın aşkını arıyorum diye diye hayatını kaydırma yolunda emin adımlarla ilerlemişti.

Kısa bir süre önce vazgeçmişti artık bunlardan.

"Lan deli etme beni Yavuz! Bunca zaman bir kere bile dönüp bana o gözle bakmamış, beni sevmemiş. Nasıl yapacaktım? Kolundan tutup ben seni seviyorum ya ölüyorum senin için hadi seni fanusa koyayım da kimse görmesin mi diyecektim?" Yavuz sokak ortasında kahkaha attı.

" Abi samimi söylüyorum gördüğüm en salak adamsın. Ulan asıl oğlan senin gözlerinin içine bakıyor Turan bir şey ister mi sever mi diye. Sen ne demeye erkeklik gururu yapıp insan gibi konuşmadın? Her şeyi geçtim bana söyleseydin oğlanın parmağında yüzük olurdu şimdiye. Sen böyle devam et tamam mı Mahir amca itin götüne soksun seni. Kapat hadi Kerem'i aramam lazım."

Turan sinirle inledi. "Git ara bana da haber ver, konuşacağız sonra bu konuları." Yavuz derin bir nefes aldı, başı ağrımaya başlamıştı. "He abicim haber vermez miyim ben sana ya! Bir kapat Allah aşkına." Daha da bir şey demesine izin vermeden kapattı telefonunu.

Söylene söylene Kerem'i aradı, oğlan parkta  ateşinin düşmesini bekliyordu. Yanakları yanıyor, vücudu heyecandan titriyordu. "Kerem? Nasılsın yavrum?"

"Yavuz... Yavuz ben bir şey yaptım. Ben bir şey yaptım kesin benden nefret edecek. Kesin iğrendi benden." Ağladı ağlayacaktı, Turan'ın ondan nefret etmesini istemiyordu ki o. "Dur dur sakin ol, Kerem ağlıyor musun sen? Bana nerede olduğunu söyle. Hatta konum at direkt bana." Yavuz'un sesi endişeli çıkıyordu.

"Yavuz benden nefret etmesin tamam mı Turan! Ben ben öyle bilerek öpmedim ki onu, böyle bir anda oldu. Homoseksüel de değil iğrenmesin benden." Ağzından bir hıçkırık koptu. "Yahu ne nefret etmesi, o da senin için öyle diyor. Siz beyninizi bir toparlayıp konuşsanız problem kalmayacak ortada."

Kerem'in ağlaması bir türlü durmuyordu.

"Ama o sevmiyor ki beni! Hasta diye öyle duygu yoğunluğu oldu... Ondan öptü beni o." Diğer türlü ihtimalleri kafasında elemişti çoktan. "Bak aptal bunu ilk kez söyleyeceğim ve o ağlamanı keseceksin. Abim seni seviyor, hem de yıllardır seviyor. Ölüyor senin için, o yüzden nefret ettiğini falan düşünme. Şuanda senden haber alamadığı için deliriyor evde, eve geçiyorsun ve ben de evinize geliyorum tamam mı? Konuşacağız her şeyi, siz iki gerizekalı bensiz halledemeyeceksiniz."

Kerem her duyguyu kelimeyle duygudan duyguya geçmiş kalbi gümbürdemeye başlamıştı.

"Beni mi seviyor... Turan beni mi seviyor?" Şuracıkta bayılacaktı heyecandan. "He ya seni seviyor, hadi geç eve hava soğuk. Ben de geliyorum yanına uzun uzun konuşuruz." Oğlanın ağlamaları iç çekmeye döndü. Ayağa kalkıp parktan uzaklaşmaya başladı.

"Tamam... Eve geçiyorum ben... Ama şey... Seviyor beni değil mi Yavuz? Kandırmıyorsun değil mi beni?" Çocuk gibi gönlünü eğliyorsa çok üzülürdü Kerem. "Hayır Kerem tabii ki kandırmıyorum, abim de konuşacak sonra seninle. Geldiğimde anlatırım her şeyi, hadi lütfen eve geç."

"Tamam.."

Turan onu seviyordu.

Sevdiği için öpmüştü.

Ve ondan nefret etmemiş, iğrenmemişti.

📍

Kerem sanılan kadar özgüvenli değil çünkü çevrenizde ne kadar popülerseniz o kadar ağır eleştiriye maruz kalıyor, kendinize kalkan oluşturuyorsunuz.

Kerem de Turanla yenecek bu durumu

Bölüm nasıldı??

Sizi seviyorum ♥️🌼