Korku Kadehi

7. Bölüm🩸Unutmak🩸

Şarkı: Shakira and Maluma- Chantaje (Speed up)
———————————————————
Telefonun kamerasını açtım, kamerayı kapının altından tuttum ve Taylor'a baktım. Kollarını göğsünde birleştirmiş kapının altına ciddi ciddi bakıyordu. Kıkırdamadan kendimi alamadım.

Bu çocuğu gerçekten dövesim vardı.

Bir anda Taylor'un telefonu çaldı. Ekrana baktığımda "annem" yazısını gördüm. Taylor "Kim o?" dediğinde "Annen." dedim. Gıcıklık değil mi? Açtım telefonu, " Alo?" dedim. Annesi "Kimsiniz?" dediğinde "Taylor'un arkadaşıyım lavaboya kadar gitti de, telefonu burda kalmış." dedim, çünkü aklıma ilk bu gelmişti.

Annesi "Telefonu ona götürdüğünde söyler misin? Annen seni merak etmiş diye." dedi, bende " tamam söylerim." dedim ve telefonu kapattım. Kapının kilidini açtım, telefonu bana kötü kötü bakan Taylor'a uzattım, ve beklemeden içeri girdim.

İçeri girdiğimde puflara oturmuş tir tir titreyen Melek'le katşılaştım. Koşarak yanına gittim ve boylarımızı eşitlemek için dizlerimin üzerine çöktüm. "Melek ne oldu? Herkes nerde?" dedim. Konuşmadı, çatlamak üzereydim " Melek konuşacak mısın? Sinirlenmeye başlıyorum. Gerçekten!" dudaklarını araladı, ama konuşmadı.

Sanki konuşmak istiyordu, ama konuşamıyordu. Bir süre sonra dile geldi "Dı- dışaran ses geldi. Gitmeyin dedim, di-dinlemediler. Xaiver'le ben kaldık, bi-bir süre gelmedikleri için meraklanıp Xaiver'le gitmeye karar verdik, giderken kızların arkasında bi-bir şey gördük! Sanırım senin dediğin şu kadındı. Xaiver koşarak kızların yanına giderken ben buraya doğru koştum. Hala gelmediler Ravza! O şey onlara ne yaptı! Ne yapacağız!" acayip bağırıyordu. O esnada Taylor koşarak elinde kitapla geldi.

Her zaman ki gibi kitap okuyordu.

"Ne oldu?" dedi. "Taylor, kızlar yok. Melek kızların arkasında o benim gördüğüm kadını görmüş! Kızlar yok!" tam o esnada dışardan bir ses geldi. Melek koşarak kapının yanına gitti ve açık olan kapıdan kafasını dışarı çıkarıp kolidora baktı. "Melek ne ya-" derken sözümü kesti ve işaret parmağını dudağına götürerek sus işareti yaptı ve dışarıyı gösterdi.

Koşarak bende Melek'in yanına gittim, ve kafamı kolidora uzatarak baktım. Gördüklerim karşısında ellerimle ağzımı şaşkınlıkla kapattım.

O dışardaydı. TAYLOR! O esnada Taylor'da dışarı baktı "Kahretsin, Geliyor!" dedi. Melek "Koş saklan!" dedi, Taylor koşarak depoya girdi, bizde Melek'le puflara oturup sohbet ediyormuşuz gibi yaptık. Sonunda içeri girmişti....

Yüzüne baktığımda yüzünün her zamankinden daha solgun olduğunu gördüm "kızlar nerde Taylor?" dedim. Ama beni umursamadı, ve hızlı adımlarla lavaboya gitti. Hemen bende ayaklanıp gidiyordum ki Melek kolumu tuttu "Lütfen, gitme. Yalvarıyorum." dedi, fısıldayarak. Ağlamak üzereydi. "Gitmeliyim Melek. Sakinleş, bana güven halledicem." deyip derin bir nefes alıp lavaboya doğru yürümeye başladım.

Lavaboya girdiğimde Taylor'un dopplegangerini orda göremedim. Teker teker üc tuvalet kabinini de tekmeleyerek actim ama, gene de yoktu. Kendi kendime "Ne alaka burdaydı, nere gitti şimdi?" dedim ve arkamı döndüm. Döndüm... ama dönmez olaydım.

ÇÜNKÜ ARKAMDAYDI!

Onu görür görmez suratına bir yumruk geçirmem bir oldu. "İt misin kızım sen!?" dedi. Bir dakika. Ben az önce sanırım gerçek Taylor'a mı yumruk atmıştım?

Puahahahahhaah!

İnanamıyorum! Bu mükemmel bir şey! Yıllar önce yaşadığım şeyin acısını çıkarmıştım. Bu beni o kadar çok mutlu etmişti ki. Resmen içimin yağları eridi. Ama mutluluğumu saklamam gerekiyordu. Hem kizlarda yokken bu sekilde mutlu olamazdim.

"Gerzek misin? Böyle bir durumda arkadan gelinir mi?" dedim. Taylor'da "Sen de doğru dur o zaman, önüne gelene yumruk mu indirilir?" dediğinde ona gözümü devirdim, "Melek yalnız, hadi gidelim. Konuyu daha fazla uzatamicam." dedim ve Taylor'u arkamda bırakarak Melek'in yanına gittim.

Bu olaylardan sonra kendime nasıl gelebilirdim? Bilmiyorum. Ama şuan en önemli olan şey kızların nerede ve, tek parça olup, olmadıklarıydı. Melek telefondan hararetli bir şekilde bir şeyler yapıyordu. "Melek kızları arayalım, nerde olduklarını öğreniriz. Öylede olmazsa senin snap'inden bakarız nerde olduklarına, ama sakin ol! Olmaz böyle." dedim ve tabii ki de Derin'i aradım.

Bir süre çaldı, sonrasında ise telefon açıldı. "Alo? İyi misiniz? Nerdesiniz?" dedim ve ben susar susmaz Derin konuşmaya başladı "Dışardayız merak, etme fazla bir şey olmadı. Medine'yle karşılaştık, soluklanıp ona başımıza gelenleri anlattık." dedi.

Telefon hoparlördeydi, Taylor hemen sordu "Derin, Xaiver ordamı?" Derin'de "Evet, burda. Sigara içiyor şuan. Zıkkım iç!' diye bağırdığında az da olsa içim rahatlamıştı. Hep beraber güldük.

Kapıya yönelip, kütüphaneden çıktık. Merdivenlerden inerken bir şey fark ettim ve durdum. Yerlerde ayak izi vardı. Evet, bu normal bir şeydi ama bizimkiler beş kişiydi. Burda altı çift ayak izi vardı. Yani bir kişi fazlaydı! "Pişşt! Şuraya bakın, yerdeki ayak izlerine." dedim. Taylor umursamaz bir şekilde "Olması gereken o değilmi zaten? Hani bizimkiler gitti ya burdan." dediğinde sinirlerim tekrar gerilmeye başladı. İnsan azıcık dikkatli olmaz mıydı? "Taylor, beni delirtme. Yerdeki izlere azıcık dikkat et. Altı çift ayak izi var. Bizimkiler kaç kişi? BEŞ!"dediğimde Melek "Çıklalım şurdan bir an önce gözünüzü seveyim." dedi, bir şey demeden merdivenlerden tekrar inmeye başladık.

Çıkışın olduğu kata geldiğimizde cesetleirn olduğu odayı merak ettim, ve çaktırmadan oraya yöneldim. Melek benim sıvışmaya çalıştığımı fark etmiş olacak ki "Nereye gidiyorsun? Çıkış burda." dediğinde dayanamıp itiraf ettim "Merak ediyorum, bakmaktan zarar gelmez."

Taylor Melek'e dönüp "Sen çık, biz bakarız gelmek istemiyorsan." dediğinde Melek gözünün kenarıyla bana baktı. Başımla onu onayladığımda gülümsedi ve "Tamam, ben çıkıyorum o zaman. Dikkatli olun." dedi ve bana ve Taylor'a bakarak gülümsedi. Sonrada hafif tempolu bir şekilde koşarak dışarı çıktı.

Taylor'a "Hadi gidelim, yürü." dedim ve sınıfa doğru yürüdüm. Taylor'un arkamdan geldiğini biliyordum bu yüzden kapının önüne gelene kadar arkama hiç bakmadım.

Kapının önüne vardığımda arkamı döndüm, bir kaç saniye sonra yanıma geldi "Açıyorum, hazır mısın?" dedim, kafasını sallayıp onay verdi ve kapıyı açtım.

Kapıyı açtığımda arkası dönük biri vardı "Kimsiniz?" dedi Taylor. Azıcık daha içeri yürüdüm. Sanki vücudumu kontrol edemiyordum, kendi isteğimle ilerlemedim. Taylor'la aramızda üç adımlık bir mesafe vardı, ama o da yanımdaydı.

Tam o esnada arkasını döndü. Bu... bu o kadındı. Bir anda bana doğru koşmaya başladı. Şaşkınlıkla yerimden kıpırdayamadım. Sadece bir adım geriledim ancak daha fazlasını yapamadım.

Tam o esnada bir el kolumu kavradı ve beni kendisine çekti. Bu kişi Taylor'du. O anın şokuyla Taylor'dan ayrılmak aklıma bile gelmemişti. Stresten gözlerimi kapattım, ve kendimi Taylor'un kollarına bıraktım.

Bölüm Sonu...