32.Bölüm🩸Güzel Gün🩸

7 2 0
                                    


Şarkı: Alan Walker, Sabrina Carpenter & Farruko - On my way (speed up)
Rihanna - Diamonds
____________________
Yanımdaki iki kızla beraber sınıfa adımımızı attık. Sınıfta sadece Ali, İrfan, Taylor ve Xaiver vardı. Demek ki Xaiver'ı da bu şubeye almışlardı. Kızlarla geçip yerlerimize oturduk. Ben kapı tarafında ortada oturuyordum. Derin'de cam kenarında en önde oturuyordu.
O yüzden derste onunla konuşamıyordum. Bu beni çok üzüyordu. Hele hele derste biri saçma sapan bir cevap verdiğinde sadece bakışarak gülebiliyorduk. Ve bu gerçekten bizim için çok kötü bir durumdu.

Kitaplarımı sıranın altındaki bölmeye koydum. Arkama koymak için döndüğümde, gözlerimi sinirle kapattım. Arka sıramda Taylor oturuyordu. Çantamı hışımla arkama koydum ve arkama yaslanarak etrafa göz gezdirdim. Sınıfa daha çoğu kişi gelmemişti. Bunlar arasında bu gün beden dersinde antrenman yapacağım takım arkadaşlarımda vardı.

Bu gün okuldan sonra bizimle Taylor'da gelecekti. Derin için mecburdum buna. Çünkü itiraz edersem huzursuzluk çıkaran ben olacaktım. Yine. Melek'e ve Rumeysa'ya okuldan sonra etkinliğe gideceğimizden bahsettim. Sonrasında sınıfa matematik hocamız olan Aera hoca geldi. Ama yanında bir polis vardı. Eğer düşündüğüm nedenden dolayı geldiyse başım yanabilirdi.

Aera hoca sınıfa göz gezdirdi. "Herkes geldi mi?" Diye sordu.

Bir kaç öğrenci, "Evet." Deyince Aera hoca konuşmaya başladı. "Bildiğiniz üzere, alt sınıflardan Nisa arkadaşınız bir süredir kayıp." Dediğinde içimden dualar okumaya başladım. İpin ucu bana değecek gibiydi. Sonrasında hoca devam etti. "Eğer aranızda arkadaşınızı gören veya duyan varsa lütfen şimdi söylesin." Deyip bize göz gezdirdi. Derin bir nefes aldım ve el kaldırdım.

"Hocam ben gördüm."

"Ne zaman? Nasıl gördün?" Diye soru yağmuruna tuttu hoca beni.

"Hocam, bunları burada söylemem hiç uygun değil." Dedim sesimi alçaltarak. Eğer ben konuşmazsam diğerleri cesaret edemezdi. Çünkü gördükleri karşısında zor durmuşlardı.

Aera hoca heyecanla bana baktı. "Ravza, bizimle gel." Dedi ve dışarı doğru yürümeye başladı. Diğerlerine son kez baktım. Başıma geleceklerden habersizdim. Ya beni suçlu sanarlarsa? O zaman ne yapacaktım? Yanlış bir şey söylememeliydim.

Hızla hocaya ve polise yetişmeye çalışırken arkamdan birinin daha geldiğini işittim. Arkamı döndüğümde Taylor'un da geldiği gördüm. Gözlerimi devirip önüme döndüm. Hızlı adımlarla öğretmenler odasına gittik. Aera hoca, Taylor'u görünce afalladı.

"Sen niye geldin Taylor?"

"Bende gördüm çünkü Nisa'yı." Dedi.

Hoca başıyla onayladı ve kapıyı arkamızdan kapattı. Sandalyelere oturduk. Odada tek değildik. Zeynep, Jessie, ben ve Taylor vardık. Ve tabii ki de bütün öğretmenler ve birkaç polis. Belli ki en son gören bir tek biz değilmişiz. Polisler bize baktı. Sonrada bana.

"En son ne zaman gördün? Ve nasıldı?" Diye sordu, sarı saçlı kadın.

"Ben... Ben nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama onu okulda gördüm. Balodan önceki gündü. V-ve ölüydü. Boğazında boydan boya bir yarık vardı." Dedim. Aklıma o sahne geldikçe içim bir tuhaf oluyordu. Gerçekten onu öyle gördüğümde olayın ciddiyetini kavrayamamıştım ama şimdi... Şimdi işin ciddiyetini anlamıştım. OKULUMUZDAN BİRİ CANİCE ÖLDÜRÜLMÜŞTÜ!

Zeynep eliyle ağzını kapattı ve ağlamaya başladı. "Hayır! Kabul etmiyorum!" Diye bağırdı. Hocalar ise olayın şokundaydı. Polis bana baktı. Bende devam ettim.

"Yanında bir not vardı. Bir sürü harf vardı. Bir tür şifreydi. Ama ben o şifreyi çözdüm. Kağıdın başındaki harf "N" harfiydi ve Nisa öldürüldükten sonra o harf karalanmıştı. Anlaşılması zor bir şey değildi ve belliki sırasıyla o listede harfi geçenler öldürülecekti. Ertesi gününde biz Nisa'nın cesetinin olduğu yere gittiğimizde orada yoktu. Haa! Bir şey daha var. Cesetin yanında da kimliğini anlayamadığım bir cesetin uzuvları vardı. Sonrada okuldan çıktık. Birkaç gün sonrada Taylor'ların evine gittiğimizde lavaboda öyle bir not buldum v-ve bu notta Derin ve benim bir sonraki kurban olduğum yazıyordu." Ve birinci yalan. Yani tam olarak değil ama. Derin'i öldürmem gereken kısmını söylemedim. Hatta şimdi söyeleyecektim.

Korku KadehiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin