Korku Kadehi

37.Bölüm 🩸Tatil🩸

Şarkı: Dilemma - nelly and kelly rowland (speed up)
__________________________

Gecenin bir vakti kızlardan kalan kivili dondurmayı yiyordum. Derin ve Erva mışıl mışıl uyurken benim gözüme hala uyku girmemişti. Erva'da artık bizimleydi ve onlar uyurken bir şey her ihtimale karşı beni ayakta tutuyordu. Açık olan sarı ışık gözlerimi fazlasıyla yoruyordu. Ama bu kitabı okumayı bırakmayacaktım. En azından şimdi...

Telefonumu açıp saate baktım. Aslında o kadar geç değildi. Saat 23.59'du. Tesadüfün böylesi.

Kitabı kapatıp kenara koydum ve saatin 00.00 olmasını bekledim. Ben beklerken Derin diğer tarafa döndü ve telefonundaki saate baktı. Bir dakika. Bunlar uyumuyor muydu?

Kaşlarımı çatıp onlara dikkatla bakarken bir anda kalktılar. "İyi ki doğdun Ravzooş!" diye bağırdılar kollarını bana dolayarak.

"Bugün doğum günüm mü?" diye sordum şaşkınlıkla.

"Saat 00.00. Yani bugün 5 Şubat. Doğum günün oluyor." dedi Erva gülümseyerek.

"Ah doğru. Unutmamışsınız." Benden ayrıldılar. Derin başını yana yatırıp şaşkınlıkla baktı.

"En yakın arkadaşımızın doğum gününü nasıl unutalım?"

"B-ben galiba sizinkini unuttum..." dedim gözlerimi kaçırarak. Unutkan bir insandım ve bunu engelleyemiyordum. Ne denersem deneyeyim unutuyordum. Ama tuhaf ki bazı şeyleri de hiç unutmuyordum. Annem bu yüzden bana bazen çok kızardı. Çünkü o hiçbir şeyi unutmazdı.

"Biliyorsunuz... ben dün yediğim yemeği hatırlamıyorum." Başlarıyla beni onayladılar.

Aynı anda, "Bilmez miyiz?" dediktan sonra hep beraber gülmeye başladık. Açıkçası unutmuştum böylesine gülmeyi. Şunu anlamıştım. Başımıza gelen olaylar hayatımızı en derinden etkileyen şeylerdi. Ve bunları ne yaparsak yapalım unutamayacaktık.

"Benim doğum günüm 27 Temmuz," dedi Derin.

"Benimki de 18 Ekim," dedikten sonra Erva ve Derin bana gülerek döndüler. "Eğer bir daha unutursan sana karpuz süren maymun alırım Ravza!" dedi Derin gülerken. Bu aramızda olan bir tür espriydi. Yaklaşık olarak altıncı sınıftayken keşfetmiştik bunu. Yani o videoyu. O kadar komiğimize gitmişti ki hala unutamamıştık. Tabii diğer insanlar bizi anlamıyordu.

"Tamam söz unutmayacağım," dedim gülerek.

"Neyse. Asıl konuya gelelim," dedi Derin. Sorgular şekilde baktım.

"Hangi konu?"

"Dur, anlatıyorum. Şimdi... Ben, Erva, Melek, Rumeysa, Taylor ve Xaiver sana bir sürpriz hazırladık." Dönüp Erva'ya baktı. "Bugün Türkiye'ye tatile gidiyoruz!" dediğin de şaşkınlıktan bakakaldım.

Okulum ne olacaktı? O kadar çok aksatmıştım ki. Geride kalmıştık ve önümüzde bir üniversite sınavı vardı. "Nasıl? Okula ne olacak?"

"Kız kaç gündür gitmiyorsun zaten. Birkaç gün daha gitmeyiver. Hem zaten hallettik biz. Doktorun verdiği rapor beş gün daha geçerli." dedi Erva. Derin onu başıyla onayladı.

"Okulu çok aksatıyoruz. Bu hiç iyi bir şey değil." Sıkıntıyla kaşlarımı çattım.

"Seni de mutlu edemiyoruz! Beş gün kalacağız. Ondan sonra kafanı testten kaldırma. Vallaha ağzımızı açıp tek kelime etmeyeceğiz." İkisi de dudaklarını büzüp yalvarır gibi baktı.

"Tamam. Teşekkür ederim. Düşünceniz gerçekten beni çok mutlu etti." Tekrardan onlara sarıldım. Gerçekten çok ince düşünmüşlerdi. Bu yaşadıklarımızdan sonra birkaç günlüğüne kafa dağıtmış oluruz bu doğum günü vesilesiyle.