Korku Kadehi

28.Bölüm🩸Komplo🩸

Şarkı: M Lisa - Uçurum
____________________
Telefonumun titremesiyle irkildim. Yanımda duran telefonu aldım.

Nail: Sorabilirsin?

Ravza: Gıcık kardeşine ailen bır kız mı ayarladı? Kimden duyduğumu sorma.

Nail: Evet.

Ravza: Tamam, teşekkürler. Görüşürüz.

Nail: Görüşürüz.

Telefonumu tekrardan kapattım. Bu sefer gerçekten uyuyacaktım. Aklıma gelen şeyle aniden yerimden fırladım.

Yarın salı günüydü!

Hemen yattığım yataktan kalktım. Odamda bulunan küçük odaya girdim. O oda da koleksiyonunu yaptığım eşyalar ve bazı hatıralarım vardı. Bana babamdan geçen bir merakım vardı. Hançerler. Doğum günlerinde babam bana hançer alırdı. Zamanla onları biriktirmeye başladım ve sevdimde. Şimdi de koleksiyon yapıyordum.

Ama ailem Türkiye'de yaşıyordu. Ben ve abim, okumak için arkadaşlarımla Almanya'ya tekrardan gelmiştik. Doğup büyüdüğüm yere...

Taylor'la ilk defa burada tanışmıştık. Xaiver'la da. Xaiver'la Türkiye'de bir kaç kez konuşmuşluğum vardı, ama hiç bu kadar samimi olmamıştık.

Odaya adımımı attığım an içim huzurla doldu. Işıkları açtım. Kapının iki tarafında raflar vardı ve raflarda bu zamana kadar okuduğum kitaplar yer alıyordu. Lego Harry Potter kuleme baktım. Eskiden onu almak için kumbaramdaki tüm paraları feda etmiştim. Bir kaç adım daha attım ve hançerlerimin olduğu, cam çekmeceye geldim. Bir süre hançerlere göz gezdirdim.

Gözüm, kabzasında ce kınında kırmızı spinel taşı ve obsidyen taşı olan hançere takıldı. Hançeri, kınından çıkardım ve bir süre çevirip inceledim.

Hançeri aldım ve odama ilerledim. Kapının çaldığını yeni fark ettim. Elimdeki hançeri bir anlığına unuttum. "Gelebilirsin?" Dedim. Kapıdan giren kişiyi gördüğümde, kınında duran hançerim yere düştü. Gelen Taylor'du.

İçeri girip kapıyı kapattı. Kaşlarımı çatıp "Neden geldin?" Dedim. Avucumu kapattım. Tırnaklarım etime batıyordu. Yerdeki hançeri görünce afalladı.

"Ne yapıyorsun?" Dedi hançeri işaret ederek.

"Neden geldin?!" Diye sesimi yükselttim. Avucumda bir sıcaklık hissetmeye başlamıştım.

"İyi misin Ravza? İstemeden bir şey mi yaptım?" Gözlerime biriken yaşları engelledim.

"Sen bana çok şey yaptın."

"Ne gibi?! Cevaplamıyorsun sorularımı!" Dediğinde, elimdeki kanın daha çok arttığını hissettim.

Elimdeki kanı gördü ve hızlı bir şekilde yanıma geldi. "Sen ne yaptın?" Dedi şokla.

Elimi ondan gizledim. Gerçekten çok canım yanmıştı. İstemsizce yüzümü ekşittim. 'Değer miydi?' Diye sordum kendime

"Bir şey yapsam umrunda bile olmaz! Artık bunlar canımı yakmıyor!" Dedim. Göz yaşlarım akmaya başladı. "Çık odamdan!"