CESUR

41. Bölüm

Keyifli okumalar. Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.

****

Genç kız odasında hazırlanırken oldukça durgundu. Gün içinde olanlar düşünmeden edemiyordu. Hangisine daha çok üzüldüğünü kestiremiyordu. Babasının davranışına mı yoksa Serdar’ın onu küçümsemesi mi zoruna girmişti anlayamıyordu. Genç adam yapabileceklerini bilmiyordu. Sıkıntıyla iç çekerek aynanın karşısında ki görüntüsüne bakmıştı. Makyaj yapmayı sevmediği için sadece rimel süren genç kız üzerinde ki mavi diz altı uzun kollu elbisesinin önünü düzeltirken saçlarını da yapabildiği kadar balıksırtı örmüştü. Aynadaki görüntüsünden tatmin olduktan sonra şarja koyduğu telefonunu eline almıştı. Gece boyunca fotoğraf çekmek istediği için şarjının tam olmasını istiyordu. Odasının kapısı tıklatılınca genç kız aynadan kapıya göz atarak “Gel,” diye seslendi. Kapı aralanarak içeriye giren kadını görünce duraksamıştı.

“Müsait misin?” Ayşem genç kadına başını sallayarak cevap vermişti. Odaya girip kapıyı kapattığında Ayşem aynaya sırtını dönerek kadına baktı.

“Bir sorun mu var Aylin abla?” Aylin genç kızı bir süre inceledikten sonra başını sallamıştı.

“Bu gün olanlar hakkında konuşmak istemiştim. Biliyorsun baban…”

“Evet babamı iyi tanıyorum Aylin abla. Bana babamı anlatmanı istemiyorum.” Ayşem kadının sözünü keserek konuşmuştu.

“Art niyeti olmadığını da biliyorsundur.” Ayşem sıkıntıyla nefesini dışarıya vererek kadına cevap vermişti.

“Dün Serdar beye söylediğiniz şeyi hatırlıyor musun Aylin abla? Babamla arama girmeyin, bu sizi ilgilendiren bir konu değil, ikimizin halledeceği bir konu.” Aylin kızın sözleri ile bozulsa da bir şeylerin değiştiğinin farkındaydı. Ayşem ilk zamanlardaki samimiyeti genç kadına göstermiyordu. O yemekten sonra Ayşem kendini geri çekmişti. Her zaman gözünün içine bakan kız artık ona yaklaşmıyordu.

“Ben seni kırmak istememiştim Ayşem, kırdıysam özür dilerim.” Ayşem buruk bir şekilde gülümseyerek kadına bakmıştı.

“Dert etme Aylin abla ben alışkınım. Şimdi izin verirsen hazırlıklarımı bitirmem gerek.” Aylin başını sallayarak kapıya yönelirken çıkmadan önce duraksamıştı.

“Yine de bir sıkıntın olursa bana gelmekten çekinme lütfen.”

“Teşekkür ederim aklımda tutacağım.” Aylin odadan çıkarken Ayşem tuttuğu nefesini dışarıya bırakmıştı. Yapısı gereği kimseye soğuk davranamazdı ama elinden geldiğince kendini geri çekmeyi başarıyordu. Aylin’in yüzündeki üzüntüyü görse de bir şey söylememişti. Kendisini benimsemeyeni o da benimseyemezdi.

***

Genç kız önüne bırakılan paketi açarken oldukça heyecanlıydı. Aylin elbisesini getirdiğinde beklediği şey elbisesinin sevdiği kuyruğunun yerini siyah bir kuyruk değildi. Genç kız şaşkınlıkla elbiseyi paketinden çıkarıp yukarıya kaldırdığında tek renk olan elbiseye hareketlilik veren siyah kuyruğuna bakmıştı. Aylin de genç kız kadar şaşkındı. Arka kısmından kesilen kumaştan öndeki yırtık kısma bant şeritlerle hareketlilik verilmişti.

“Bu…bu…”

“Çisil ben bilmiyordum böyle bir değişiklik yapacağınız.” Aylin endişeyle kıza bakarken Çisil gözleri parlayarak genç kadına bakmıştı.

“Aylin abla bu çok güzel olmuş. Elbiseye ayrı bir hava vermiş.” Aylin rahat bir nefes bırakırken Çisil hızla genç kadına sarılarak “Teşekkür ederim, çok güzel olmuş,” dedi.