CESUR

2. Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Cesur ikinci bölümüyle karşınızda. Bir çoğunuz belki de bilmiyordur ama buradan sizlere bildiriyorum. Cesur ve diğer online hikayelerim www.mermaridd.com sitesinde yayınlanmaktadır. Keyifli okumalar!

***

Ellerinde ki poşetleri kapının girişine koyan ikili oldukça keyifliydi. Ayşem babasına dönerek çocuksu bir ifadeyle sordu.

"Nasıl bir duyguydu?" Cesur kızının neden bahsettiğini anlamasa da sordu.

"Ne nasıl bir duyguydu?"

"Yıllar sonra yuvana dönmek." Genç kızın sorusu ile adam bir süre duraksamıştı. Kapıyı açarak kenara oyduğu poşetleri yeniden eline alıp kapıdan içeriye girdi. Vakit akşam vaktiydi ve şimdiden İncek'te güneş batmaya başlamıştı. Genç kız salona geçtiğinde yüksek camlardan içeriye sızan güneşin turuncu renkleri kızı kendine çekiyordu. Babasının cevabını beklemeden hızla pencereye doğru ilerlemişti. Evleri sekizinci kattaydı. Açıkçası aşağıya bakacak cesareti de yoktu ama daha önce fark etmediği balkon kapısını görünce hızla sürgülü kapıyı çekerek balkona çıkmıştı.

"Baba manzara çok güzel," diye bağıran genç kız Cesur'un gülümsemesine neden olmuştu. Genç adam omzunu balkonun kapısına dayayarak kızını seyretmeye başlamıştı. Balkon tahmin ettiğinden daha genişti.

"Şuraya küçük bir masa ve buraya da bir sallanan oturacak koyduk mu ben buradan ayrılmam."

"Ankara'nın soğuğu geldiğimiz yerlere benzemez kızım, bu isteğin için yaz aylarını bekleyeceksin."

"Ama çok güzel olmaz mı baba, şu güneşin batışının güzelliğine bak." Cesur doğrularak kızının yanına gitti. Oldukları semt oldukça lüks ve sakin bir semtti. Etrafa bakındığında uzaktaki yeşil ovaları görebiliyorlardı. Etrafta oldukça yüksek binalar ve binaların arasında sıkışıp kalan gösterişli parklar mevcuttu.

"Yakınlarda güzel bir park var, yarın biraz dolaşırız olur mu?" Ayşem başını sallarken dikkatle babasına bakmıştı.

"Ailenle ne zaman tanışacağız?" Cesur kızının sorusu ile yutkunurken bakışlarını kaçırmıştı. Genç adam ailesiyle karşılaşmaya bir türlü cesaret bulamıyordu.

"Bir ara tanışırız."

"Baba, onlar senin ailen, ne kadar ertelemeye çalışsan da bir gün mutlaka karşılaşacaksınız. Sen söylemiştin, yeter ki kötü bir şey olmasın, elbet biz kavuşuruz."

"Tamam canım, yarın evi ararım." Ayşem babasının sözleri ile hızla boynuna atlamıştı. Tekrar evin içine girdiklerinde genç kız derin bir iç çekti.

"Bu eve iyi bir temizlik şart, çok tozlanmış."

"Haftada bir gün kadının biri temizliyordu ama... Neyse yarın bakarız çaresine. Sen yoruldun hadi odana."

"Ama baba, henüz çok erken." Genç kız itiraz edince Cesur omuzlarından tutarak onu odasına götürmüştü.

"Hadi kızım, dinlenmen gerektiğini sende biliyorsun. Ayrıca bu gün ilaçlarını almadığın gözümden kaçmadı." Ayşem'in yüzü babasının sözleri ile asılmıştı.

"O ilaçları içmek istemiyorum baba, başka bir çözümü yok mu?"

"Şimdilik yok, deden seni muayene edince bakarız çaresine." Cesur son sözleri söylerken bakışlarını kaçırmıştı. Ayşem yutkunarak babasına bakarken o anda anlamıştı.

"Benim yüzümden döndün sen... Hastalığım yüzünden buradasın." Genç kız soru sormuyordu tespitini dile getiriyordu. Babası yine düzenini değiştirmişti ve yine bunu kendisi için yapmıştı. Gözleri yaşarırken Cesur kızının yüzünü kavrayarak gözlerine odaklanmıştı.