CESUR

58. Bölüm

Keyifli okumalar arkadaşlar.

***

Genç kız hızlı adımlarla ilerlerken oldukça sinirliydi. Babasının sözleri kulağından gitmiyordu. Ne demek başka kadınla görüşmek! Çisil buna asla izin vermezdi. Madem kendisiyle olamıyordu o zaman kimseyle olamazdı. Çisil kıskançlıktan düşüncelerinin saçmalığının farkında bile değildi. Asaf’ın başka bir kadınla görüşecek olması tüm devrelerini yakmıştı. Öğrendiği mekana geldiğinde hızla etrafına bakınmaya başladı. Gözleri aradığını bulunca dişlerini sıkarak iki yanda yumruk olan ellerinden güç almaya çalışmıştı. Başının tepesinde hayali dumanlar yükselirken sertçe yeri döverek karşısında ki ikiliye doğru ilerlemeye başlamıştı.

“Bakın Hanım Efendi, birini bekliyorum masamdan kalkarsanız sevinirim.” Asaf Servet beyin verdiği adrese geldiğinde küçük ama sevimli bir restoran olduğunu görünce sevinmişti. Çisil’i buraya nasıl göndereceklerini bilmiyordu ama kız gelince onu bırakmaya niyeti yoktu. Sevdiği kadını beklerken karşısında ki sandalye çekilip daha önce tanımadığı bir kadının oturmasını gözlerini kısarak izlemişti. Asaf etrafına bakınarak diğer masaların boş olduğunu görünce kaşlarını çatmıştı.

“Masama oturmanız için izin verdiğimi sanmıyorum, kalkar mısınız?” Asaf elinden geldiğince kibar bir şekilde kadını uyarırken kadının onu dinlediği yoktu. Hatta umursamaz bir şekilde telefonunu eline alarak Asaf’ı duymamış gibi yapıyordu.

“Hanım efendi, lütfen masamdan kalkar mısınız?” kadın yine adama cevap vermezken Asaf sakin kalmaya çalışarak derin bir nefes almıştı. Çisil’in gelmesi an meselesiydi ve masasında bir kadın olduğunu görürse burayı başına yıkardı.

“Bakın Hanım Efendi, birini bekliyorum, masamdan kalkarsanız sevinirim,” dediğinde kadın başını kaldırarak genç adama gülümsemişti.

“Beklediğiniz Hanım gelince kalkarım,” diyen kadınla Asaf başını iki yana sallamıştı.

“Şaka mı yapıyorsunuz? Burada durmanız sizin için tehlikeli söylemedi demeyin.” Asaf kadını uyarsa da kadın oralı olmamıştı. Bakışları mekana dönerken karşıdan sinirli bir şekilde gelen kızı görünce yutkunmadan edememişti.

“İşte şimdi yandık,” dediğinde Çisil masanın başına dikilmiş ikiliye öldürücü bakışlar atıyordu.

“Asaf kim bu kadın?” Asaf bu soruyu Çisil’den beklerken karşısında oturan kadının sormasıyla şaşırmıştı. Kadın onu tanıyordu.

“Asıl sen kimsin?” Çisil araya girerken genç adam neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

“Ben Asaf’ın müstakbel sözlüsüyüm siz kimsiniz?” Asaf gözlerini büyüterek hızla başını iki yana sallamıştı. Çisil sinirli bakışlarını genç adama çevirirken Asaf iki elini kaldırarak acele ile konuşmuştu.

“Valla tanımıyorum Çisil, yalan söylüyor.”

“Yalan öyle mi? Yazıklar olsun sana, biz ayrılalı ne kadar oldu da hemen birini buldun?”

“Yok öyle bir şey Çisil, yalan söylüyor.” Asaf hızla oturduğu yerden kalkarken genç kız istifini bozmadan oturan kadına öldürecek gibi bakıyordu.

“Asaf seni öldürürüm, bana bunu nasıl yaparsın?”

“Hayatım yok öyle bir şey diyorum neden anlamıyorsun? Hanım efendi lütfen gerçeği söyler misiniz?”

“Aşk olsun Asaf, hani benimle evlenecektin?” Asaf kadının her sözünde daha da şaşırıyordu.

“Kafayı mı yedin sen, seni tanımıyorum bile.” Asaf hızla Çisil’e dönerek devam etmişti. “Yalan söylüyor, geldi masama oturdu. İnan tanımıyorum onu.”