KIRK YEDİNCİ BÖLÜM

266 23 84
                                    

🖤KEYİFLİ OKUMALAR🖤

Bölüme geçmeden önce aşağıya bıraktığım çizimi yapan bymoonda ya çook teşekkür ediyorum. Her ayrıntısılya İnsiz Şeh'r i anlatan bir çizim🥹

Beni çok mutlu ettin.🖤

Sizlerden böyle dönütler almak inanılmaz güzel. Yazdığım kelimeleri sahiplenmeniz, hissetmeniz, benimle paylaşmanız gurur verici.🥹
İyi ki varsınız.✨️

bymoonda iyi ki varsın. ♥️

BÖLÜM KIRK YEDİ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BÖLÜM KIRK YEDİ

KALP ISISI

🥀

Elimin içinde bir fotoğraf tutuyordum. Fotoğrafta bana benzeyen ama ben olmayan biri vardı. Saçları benim saçlarımdan daha kısaydı. Gülümsüyordu. Yüzündeki gülümsemeye rağmen donuk gözleri fotoğraf karesini soğutuyordu. Yine de yalnız değildi. Yanında canım duruyordu. Gözleri ışıl ışıldı. Saçları o yabancı kadınınkinden çok daha uzundu, öyle ki neredeyse beline kadar geliyordu. İçten bir gülümsemeye sahipti.

Onun gülümsemesi ikisi için de yeterliydi. Onun gülümsemesi benim içime yeterli geliyordu. O gülümsediği zaman içim gülüyordu. Ruhum gülüyordu. Beni sadece gülümseyerek iyileştiriyordu. Bu yüzden benim gülümsememe gerek yokmuş gibi geliyordu.

Elimdeki fotoğrafı sehpaya geri bırakarak yatağa doğru döndüm. Gözlerim şefkatle kısıldı. Dudaklarımı birbirine bastırdım ve saatler önce uyandığım yatağa tekrar uzanarak yüzümü Reva'ya doğru çevirdim. Huzurlu uykusunda hafiften mırıldandı. Yanağını yastığa doğru bastırdı. Derin bir nefes aldı ve uykusuna devam etti.

Onu izlemeye devam ederken kapının sessizce vurulduğunu duydum. Sonra da sessizce açıldığını... Gözlerimi kapıya doğru çevirdiğimde Özkan'ı gördüm. Uyanık olduğumu biliyordu, o yüzden gözleri ilk benim gözlerime yerleşti. Dakikalar önce mesaj atmıştı.

Fısıldayarak konuştu. "Günaydın."

"Günaydın." Dedim sadece dudaklarımı oynatarak. Yatağa doğru sessizce yaklaşırken bendeki bakışları çoktan uyuklayan Reva'nın üzerine devrilmişti. Gözlerindeki ifade eşi benzeri olmayan bir ifadeye dönüştü. Bakışlarındaki narin gülümseyiş Reva'ya ne zaman baksa orada olurdu.

Garibime gidiyordu. Daha önce hiç âşık olmamıştım o yüzden garipti. Aralarındaki imkânsız bağa gıpta ediyordum bazen. Reva'nın bana anlattığı duyguları yaşamak istiyordum. İmkânsız bir istekti benim için. Yine de merak ediyordum. Hiç bilmediğim bir duygunun esiri gibiydim.

İNSİZ ŞEH'R +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin