Derin bir nefes aldı. Söylediklerim onu şaşırtmamıştı, o zaten en başından beri beni anlamıştı. "Bazen sonları değiştiren tek şey sondan önceki kelimedir, Gölge." Gözlerine baktım. "Sondan önceki kelimeni bilemezsin. Sondan önceyi tahmin edemezsin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İNSİZ ŞEH'R BÖLÜM OTUZ İKİ
🥀
Sevgili Küçük Melek, söndürmeye hazır ol. Büyü. Büyürken sevgin ve merhametin aksın içine. Cesareti kucakla, korkunun ellerini tut da temizle. Nefretin nefesi ol, mutluluğu bir kadının sigarasındaki soluğuna dokundur. Geceyi kanatlarına dola, gündüzü de tüylerine. Şşhh!
Bu dünya senin;
Günahın korkusunu içlerinden alan sensin. Cesareti bağrına basıp ölümü arzulatan yine sen. Nefreti de kini de kucaklatan sensin. Geceyle gündüzü küstüren sen.
Sevgili Küçük Melek, büyü!
Önce sev. Sonra sar.
🥀
Bir sabah ilk kez bu kadar huzurluydu. Güneşin varlığını ilk kez böylesine derin hissetmiştim. Üşümüyordum. Bana öyle sıkı ve içten sarılıyordu ki zaten üşümeme imkân yoktu.
Efruz'un kokusu içime yayıldıkça olduğum konumu benimsiyordum ve biliyordum bu yaptığım fazla tehlikeliydi. Önemli değildi, verdiğim sözü çiğnemek şu an hiç ama hiç önemli değildi. Kulağıma dünyanın en güzel melodisi doluyordu. Kalbi attıkça kalbim yaşamak için bir adım ileri gidiyordu. Böyle olunca hiçbir şeyin önemi kalmıyordu.
Uyuduğunu düşündüğüm için hareket etmiyordum ama etmek istiyordum. Uyurken yüzünü görmek kaçırmak istemeyeceğim kadar büyük bir fırsattı. Başımı yasladığım göğsünden usulca kaldırdığımda belimdeki elleri hareketlendi, sonra derin bir nefes aldı ve bana yeniden sıkıca sarıldı.
Yüzüme bir gülümseme yerleşti. Omuzlarından destek aldım ve sonunda yüzünü görebileceğim bir konuma geldim. Kalbim hızlandı. İçime dolan heyecana anlam veremesem de onu böyle görmek çok başkaydı.
Uyuyordu ve uyuduğuna göre onunla istediğimi yapabilirdim. Huzurlu görünen yüzüne biraz daha yaklaşmayı uygun buldum. Gözlerim tüm zerrelerine dokundu, zihnimden yüzü hiçbir zaman silinmesin diye yeniden yeniden ezberledim her ayrıntısını.
Elimi kaldırdım ve yanağına dokundum. Kirli sakalları beni gülümsetmişti. Sakalları olmadığı zamanda çok yakışıklıydı fakat ben sakallı halini daha çok seviyordum. O yüzden hemen uzamalıydılar. Gözlerim sağ kaşının içindeki yaza izine değdi. Zihnim karıncalandı. Elimi yanağından kaşının üzerindeki yaraya doğru götürdüm. Parmaklarım ize dokunduğunda kıpırdadı. Elimi hızlıca geri çektim. Neyse ki uyanmadı.
