This Is War (unfinished)

Tessa - Ben

Sorry als dit hoofdstuk een beetje saai is :(
UGH WRITERSBLOCK! 
-------------------------------------------------------------------------------------

'Hou hem maar,' zei hij.

Ik wou tegen hem zeggen dat ik hem niet hoefde.

De jas was nog warm en rook sterk naar leer, bos en kokosnoot shampoo. Ik wou de jas eigenlijk niet teruggeven, maar de jongen droeg onder de jas alleen maar een dun t shirt.
Nog voor ik iets kon zeggen was hij uit het steegje verdwenen.

Ik bleef staan waar ik stond. Ik richtte mijn ogen op Mayson zijn bewusteloze lichaam.
We hadden beiden een paar goede klappen uit weten te delen.
Ik voelde de plek waar Taylor zijn hand om mijn nek had gesloten branden. Ik wreef zachtjes met de mouw van Isaac zijn jas ertegenaan.

Ik was meer dan verrast geweest toen ik Isaac in het huis had aangetroffen. Ik had zoveel vragen.

Waarom was hij terug? Waar was hij al die tijd geweest? Wat had hij al die jaren gedaan?

Ik had geprobeerd een antwoord te krijgen, maar het was gevaarlijk terrein.
Ik had zijn gezicht zien betrekken de seconde dat ik hem vroeg hoe het mogelijk was dat hij nog leefde.
Ik had ook niet echt het recht gehad om het te vragen. We kenden elkaar niet.
Als ik Isaac was geweest zou ik er ook niet over willen praten, al helemaal niet met een vreemd iemand die zonder reden in je huis was.

Betekende dit dat zijn oom Edgar ook nog leefde?
Hadden ze al die jaren ergens ondergedoken?

Ik geloofde niet dat ik hem nog eens tegen zou komen. Ik had het gevoel dat hij hier niet voor lang was.

Ik vroeg me af hoe oud hij was. Op de dag van de aanval op hun familie was hij geloof ik zeven. We waren nu tien jaar verder dus dat betekende dat hij nu zeventien of net achttien moest zijn. Ik vond eerlijk gezegd dat hij er iets ouder uit had gezien.
Negentien misschien.

De pubertijd had hem goed gedaan.

Ik ritste de jas dicht, wierp een laatste blik op Mayson en liep het steegje uit.
Ik liet hem mooi daar liggen, klootzak.

Toen ik vanuit het bos naar huis had gefietst, achter de school langs, had Mayson me gezien.
Hij was blijkbaar precies uit geweest. Ik had hem zelf niet gezien tot het te laat was. Hij had me van mijn fiets af gesleurd en me naar het steegje getrokken.
Vandaag was niet mijn beste dag.
Mijn fiets lag nog steeds bij de school maar no way dat ik ervoor terug ging. Ik wou nu alleen maar naar huis en het zou me eerlijk gezegd een zorg zijn of die fiets werd gestolen of niet.


De straten waren gelukkig rustig. Ik was binnen vijf minuten thuis. Meteen schudde ik mijn natte kleding uit en verwisselde ik ze voor een dikke joggingbroek en een T-shirt.
Ik deed mijn haar zonder het te kammen in een vluchtig knotje boven op mijn hoofd en plofte neer op de bank met een beker warme chocolademelk.
Ik had met mijn vader afgesproken morgen mee te gaan naar een gala met zijn vrienden, maar ik voelde me niet zo lekker en had totaal geen zin om tot laat in de avond te gaan feesten.
Als mijn vader thuis kwam zou ik het meteen tegen hem zeggen.
Hij zou het vast niet erg vinden aangezien hij toch met zijn vrienden ging.

Ik pakte de afstandsbediening en zapte door Netflix op zoek naar een film. Ik koos uiteindelijk voor The Interview. Ik kon wel een lachfilm gebruiken.

Ik liet mezelf onderuit zakken op de bank met Isaac zijn jas als een deken over mijn benen geslagen.

*

'Tessa.' Een hand landde op mijn schouder en schudde me zachtjes heen en weer.
'Mmh?'
De hand schudde me opnieuw en dit keer opende ik mijn ogen. Mijn vader keek me met een ongeruste blik aan. 'Word eens wakker. We moeten praten,' zei hij. Hij liep voor me langs en ging naast me op de bank zitten.

Ik kwam een beetje overeind en wreef gapend de korstjes uit mijn ogen.

Ik had niet eens doorgehad dat ik in slaap was gevallen. Ik wierp een blik op de tv. die mijn vader inmiddels al had vervangen, en zag dat de film al was afgelopen. Ik had er niks van gezien. Jammer. Het had er leuk uitgezien.

'Wat is er?' Vroeg ik slaperig.

'Dat is wat ik aan jou wil vragen,' antwoordde hij.
Ik keek hem niet begrijpend aan. 'Je gedraagt je al een langere tijd zo raar. Tessa. Je kan me alles vertellen.'

Ja, en het ging het ene oor in en het andere weer uit bij hem.

Ik probeerde te vergeten dat ik vandaag bijna zelfmoord had gepleegd.

'Ik praat nooit tegen je omdat je nooit thuis bent,' mompelde ik. Ik wist dat het niet eerlijk was om dat te zeggen. Mijn vader was als hij niet thuis was altijd bezig met zijn werk. Hij had hard gevochten om die baan te krijgen en om hem te houden. Maar het zorgde ervoor dat we nooit samen tijd door brachten en als we al samen iets deden was het altijd met andere mensen erbij of tot hij door zijn werk werd gebeld en onverwachts weer ergens heen moest.

Mijn vader had nu een verdrietige blik op zijn gezicht en dat was absoluut niet waar ik voor ging. Ik wou hem geen schuldgevoel aanpraten.

'Pap,' zei ik. Ik pakte zijn hand vast. 'Ik beloof het je dat er echt niks is. Niks wat ik niet zelf aankan.'

Ik zag dat hij me niet geloofde.

'Ik ben gebeld door de school,' zei hij met een serieus gezicht. Ik moest moeite doen om niet met mijn ogen te rollen. 'Ze zeggen dat je gedrag steeds verder achteruit gaat. Je komt bij sommige lessen niet opdagen, je hebt je projecten niet op tijd af en vandaag stormde je zomaar de school uit en verdween je naar weet ik veel waar!' Hij keek me streng aan. 'Tessa, dit kan zo echt niet langer. Je nam niet eens je telefoon op toen ik je belde. Als er iets is vertel het me dan. Is het een jongen? Je zit toch niet in zo een relatie met een of andere junkie. Ik heb je gewaarschuwd over drugs en alcohol. Hoe kom je aan die rode plek?'
'Woah, woah pap!' Onderbrak ik hem. Ik liet zijn hand los en griste naar mijn mobiel. 'Ten eerste mijn mobiel stond uit. Ik was vergeten hem vanochtend op te laden dus de batterij was leeg. Ten tweede, nee ik zit niet in een of andere relatie met een 'junkie'. Die rode plek is omdat ik me vanochtend had gestoten tegen mijn locker.' Ik legde mijn mobiel naast me op de bank. 'Er is echt niks. Ik beloof het.'

'Waar komt die jas dan vandaan?' Vroeg mijn vader plotseling toen hij het zwarte jack in het oog kreeg.

Shit.

'Ehm, het was droog vanochtend dus ik had mijn jas niet meegenomen omdat mijn vest heel warm is,' legde ik uit. Het was niet eens een leugen. Ik pakte de jas op en gooide hem achter de bank zodat me vader zou stoppen ernaar te staren alsof het hem iets had aangedaan. 'Ik had het koud, dus heb ik deze jas even snel gekocht om het warm te krijgen.' Ik haalde onverschillig mijn schouders op. 

Mijn vader stond op. 'Oké, als je het zeker weet.'

Hij stak zijn armen uit. Ik stond op en beantwoordde zijn omhelzing.
Dit soort momenten waren fijn. Misschien konden we nu wel samen een film kijken.
Ik was toch weer wakker nu.
'Nou,' begon hij. Hij pakte zijn jas weer van de bank af. 'Ik moet over twintig minuten bij het gemeente gebouw zijn om met Anderson wat dingen te bespreken. Als het goed is is er nog kant en klaar eten in de koelkast, warm dat maar op of bestel maar iets.' Hij haalde een twintig euro briefje uit zijn jaszak en duwde het in mijn handen.

Oké, geen film dus. Ik liet teleurgesteld mijn schouders zakken.

'Wanneer ben je weer thuis?' Vroeg ik.

'Waarschijnlijk vanavond rond twaalf uur,' zei hij. 'Red je je tot die tijd?'

'Ja...natuurlijk. Ga maar,' ik plofte weer neer op de bank. 'Ik ga zo meteen wel verder aan mijn huiswerk.'

'Oké dan zie je morgen ochtend.' Hij liep naar de voordeur.

'Oh, pap,' riep ik nog snel. 'Is het goed als ik zaterdag thuis blijf. Ik voel me niet zo lekker.' Ik was van plan om voor het effect expres een beetje te hoesten, maar zoals altijd hoefde het niet eens.
'Ja hoor,' Riep hij terug vanaf de hal. 'Ga niet meer naar buiten zonder jas, wordt je verkouden. Fijne avond!'

'Dag!'

Zodra de deur dichtviel schakelde ik de televisie uit. Ik denderde de trap op.
Ik gooide het jack neer op mijn bed en liep door naar de badkamer om een douche te nemen. Ik had geen idee hoe Isaac verwachtte dat ik hem het jack zou teruggeven als ik niks van hem wist. Moest ik het jack gewoon bij zijn oude huis leggen? Of bedoelde hij dat ik hem mocht houden zo lang als ik wou?

Ik trok mijn kleding uit en stapte onder de douche. Het water was veel te heet en mijn huid werd een beetje rood. Ik liet het zo. Ik boog mijn hoofd en liet het hete water over mijn rug naar beneden stromen.
Ik sloot mijn ogen en bleef zo even staan voor ik mezelf begon te wassen. Ik poetste alvast mijn tanden. Ik was niet van plan nog iets te eten. Bij alleen maar de gedachten aan eten draaide mijn maag zich al om.
Ik deed de douche uit en hees mezelf weer in de kleding die ik hiervoor aan had gehad aangezien ze nog schoon waren.
Ik ging nog even naar beneden om de voordeur op slot te draaien maar ging daarna meteen naar bed.
Het zwarte jack aan mijn voeten einde.

*