One Poor Prince (Book 2)

Chapter 37

Chapter 37

Yosh's POV

When he saw that paper on his table ay mabilis syang tumakbo papunta sa opisina nito.

Nakita nya na nakayuko ang kapatid habang busy sa ginagawa nitong kung ano mang paper works iyon.

"Nananadya ka ba hah?" sigaw nya dito when he throw it to her that caught Drew's attention.

"Tsk tsk tsk, kahit kaylan talaga may mga manners ka na hindi ko gusto!" Drew said habang iiling-iling na kinuha ang ibinato nyang papel.

"You know it already, I can't go to that place! For Pete's sake Drew!" iratable nyang saad dito habang umupo sa tapat ng kapatid. Alam nyang may binabalak na kung ano ang kapatid kaya nga ganito na lang ito kadesperada.

"Alam ko hindi ka makakapunta, hindi rin ako pwede, that's why I am now assigning my executive secretary to do the job for us, ano pa bang problema mo?" rinig na rin sa boses nito ang pagkairita. Pero hindi sya susuko, sya ang dapat na masusunod.

"BUT NOT HER!" napatayo na sya sa sobrang pagka-asar sa kakambal. May diin pa nya itong sinabi dito kasabay ng pagbagsak ng kanyang palad sa ibabaw na table nito.

Dahil nga napikon na rin itong kapatid nya ay mula sa pagkakaupo nito, tumayo si Drew at magkasalubong ang mga kilay na lumapit sakin.

"HOY KAPATID KO! JUST SO YOU KNOW CIELO IS MY SECRETARY! UMAYAW KANG PUMUNTA NG PUERTO PRINCESA, HINDI AKO PWEDE, KAYLANGAN MA-CLOSE ANG DEAL SA GUTIEREZ FAMILY! THAT'S WHY I AM SENDING CIELO THERE! WHAT WE NEED IS YOUR APPROVAL AND NOT YOUR FREAKING HISTORY TO RECOLLECT WITH HER!" mahabang bulyaw nito sa kanya habang dinuduro-duro pa ang dibdib nito.

Nagpakawala sya ng nakakalokong ngisi. "Well then, I am not allowing her to go there. PERIOD!!!" At malalaki ang hakbang na tinalikuran ang kapatid. Mas lalo lang silang mag-aaway sa mga ganoong usapan.

She didn't understand him. Hindi nya alam kung ano ang pinagdaanan nya at pinagdadaanan nya ngayon. It is really hard for him to be in the same boat most especially if that boat could possibly sink you.

...

"CIELO NEEDS HUGE AMOUNT OF MONEY! MAY KAYLANGAN SYANG BAYARAN AT ITO LANG ANG PARAAN PARA MAKUHA ITO. KAPAG NA-CLOSE NYA ANG DEAL, SHE'LL GET THAT EXTRA PERFORMANCE BONUS, INCENTIVE AND SALARY INCREASE. MAHALAGA SA KANYA ANG PAGLALAANAN NYA NG PERA! SANA NAMAN ISIPIN MO YUN SA PAGGAWA MO NG DESISYON!" Yosh just stopped upon hearing her own litany, with his own fist, this time, a sudden anger draw closer to his face. After then, ay tuluyan na syang lumabas ng opisina nito.

......

Nakatingin lang sya sa lugar kung saan lumabas ang kapatid. This is now her chance. Alam nya na kapag natapos nang lahat nang ito ay magiging maayos na ang lahat. She believes that deep inside of his heart, of those angry eyes, and looks, ay ang pinipigilan nitong nararamdaman sa dalaga. Yes she can feel it. At iyon nga ang pinakamalaking maitutulong nya sa kapatid, sa mga pamangkin nya at ganon na rin kay Cielo.

Sobra na ang hirap na naranasan ng kapatid, and may be it's now time to grab this opportunity for them to reconcile with one another.

Sa totoo lang, sya naman dapat talaga ang pupunta doon, pero nakaisip nga sya ng magandang idea. Fortunately, kaylangan din ni Cielo ng pera at kinuha nya nga ang pagkakataong iyon para magkaroon sya ng dahilan upang paglapitin ang dalawa.

.....

Cielo is on her way to MGC's Airlines dahil ngayon na nga ang araw ng pag-alis nya papuntang Puerto Princesa. She will be proxying Drew dahil nga hindi ito pwedeng umalis ngMaynila. Marami pa daw kasi itong tatapusin na mga papeles. Medyo nalulungkot nga lang sya dahil dalawang araw nya ring hindi makikita si Yosh.

Nag file na rin sya ng leave sa ospital na kung saan sya nagpa-part-time, dahil nga dalawang araw syang hindi makakapasok. Buti na lamang ay nakahanap sya ng kapalitan sa shift nya kaya naman mabilis syang pinayagan sa kanila. She'll catch-up sa oras na bumalik sya.

Almost 30 minutes na rin syang nakaupo sa loob ng VIP room ng eroplano, hindi nya alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin ito umaalis. Siguro ay may hinihintay pa ito malamang. Little by little, she started to feel sleepy. Dahil nga sa nagtatrabaho sya sa gabi, ay kulang na kulang talaga ang tulog nito. Kukunin nya rin ang pagkakataong ito upang makapagpahinga at makabawi ng tulog.

Suddenly, naramdaman nya na lang na may taong dumating sa pwesto nya. Because of the curiosity to know, she opened her eyes and shocked can be seen to her face upon seeing the person sitting in front of her. It's Yosh. Napangiti naman sya agad habang ito naman ay nakatingin lang sa labas ng bintana.

Mula sa bintana ng eroplano, pagalit na sinulyapan nya ito dahil nga nakikita nya ito sa peripheral vision nya na nakangiti habang nakatingin sa kanya.

"Bakit ka nakangiti? Hindi ako masaya na makasama ka dito, your boss and you gave me no choice, baka kung ano pa ang pagsasabi mo dun sa investors ng MGC at mawala pa"

pagkasabi non ay muli syang tumingin sa labas ng bintana.

Tumayo si Cielo sa pwesto kung saan ito nakaupo. Pagkatapos ay lumabas ng kwarto habang sya naman ay nabaling ang tingin sa lumabas na babae.

Kanina pa nya ito hinihintay na bumalik pero hanggang ngayon ay wala pa ring Cielo na bumabalik. Ayaw man nya isipin, pero kaagad ay nag-alala ito na baka kung ano na ang nangyari.

Padabog syang tumayo para sundan at hanapin si Cielo. Nung makalabas sya ng kwarto, there he saw her sleeping. Ito agad ang nakita nya dahil ito lang naman ang nag-iisang babae na nakaupo sa mga passenger's seat ng eroplano.

Dahan-dahan syang lumapit at maririnig dito ang malalalim na paghinga tanda na kung saan ito ay tulog na tulog. Bumaba ang tingin nya sa mapupulang labi nito at muli ay ang mga ala-ala ng mga pinagsaluhan nila ay muli nya na namang naalala. A part of him is telling him to do it. To envade it. Pero kaagad na sinaway nya ang sarili sa mga isiping iyon.

Bakit pa ba sya umaasa. Sinaktan ka nya, hindi pa ba halata. Alam nya kung bakit ito bumalik at nagpakita, iyon ay para makuha ang loob ng mga bata.

Sorry sya pero hindi nya talaga papayagan na mahawakan nya kahit pa ang dulo ng daliri ng mga anak nya.

....

"WHAT DO YOU MEAN NA WALA NANG EXTRA ROOM? GUSTO KONG GUMAWA KA NG PARAAN PARA MAGKAROON KAMI NG DALAWANG KWARTO KUNG HINDI SISISANTEHIN KITA, KASAMA NG MGA KAPAMILYA MO NA NAGTATRABAHO DITO SA PILIPINAS!" halos boses ni Yosh ang nangingibabaw dito sa reception area ng hotel kung saan kami tutuloy.

"Sir kasi po puno talaga, isa lang din po ang na-booked na hotel room, para kay Ms. Villazar lang talaga, hindi po kami na-inform ahead of time" nanginginig na ang boses ng kausap nya na receptionist habang kausap itong si Yosh.

"I DON'T NEED YOUR FREAKING EXPLANATION! KUNG KAYLANGAN MONG MAGPAALIS NG ISA SA MGA GUEST DITO,GAWIN MO!"

Tumalikod si Yosh para makontrol ang sarili dahil baka kung ano pa ang magawa nya.

"AND WHERE ARE YOU GOING?" tanong nya sa babae ng makita nya namang palabas ito sa EXIT door ng hotel dala-dala ang dalawa nyang maleta.

"Maghahanap po ako ng hotel sir, ako na po ang bahala" at napansin nyang nagpakawala ito ng pilit na ngiti sa harapan nya at tumalikod ito upang magpatuloy sa paglalakad.

Hindi maintindihin ng binata pero para bang may sariling isip ang kanyang mga paa dahil authomatic itong naglakad at hinabol ang papalayong dalaga.

"AALIS KA NA NAMAN BA?"