One Poor Prince (Book 2)

Chapter 38

Chapter 38

Cielo's POV

"AALIS KA NA NAMAN BA?"

Ito ang tanong na pulit-ulit na nag-echo sa kanya. Ano ang ibig nyang sabihin sa tanong na 'yon? Suddenly, biglang bumilis ang tibok ng puso nya. The way he is now looking at her, it seems that he's begging. May lungkot, may pagsusumamo, teka tama ba sya ng nakikita.

Pero sandali lang iyon dahil agad na napalitan ng malalamig na tingin ang mga iyon.

Walang sabi-sabi ay kinuha nito ang dala-dala nyang maleta then tinalikuran sya nito.

Kasunod lang sya ni Yosh at ngayon nga ay nasa loob na sila ng hotel suite kung saan malaki naman pala ito.

Mukha namang wala silang magiging problema because even if they are sharing the same room, hindi sila magsisiksikan sa isang lugar dahil nga malaki ang loob nito.

"Just take a rest for a while, mamayang 3 pa ng hapon ang meeting natin sa client." nagtatanggal na ito ng suot nyang pang-itaas at ngayon nga ay tumambad na sa harapan nya ang malalapad nitong dibdib at matitipuno nitong mga braso.

Same as before, bulong nya sa sarili. Tumayo si Yosh then naglakad kung nasaan ang bagahe nya pagkatapos ay inisa-isa nyang ilagay iyon sa closet ng hotel.

What she did was she opened her bag and from there ay kinuha ang wallet. Kanina pa sya nagugutom. Bibili na lang muna sya ng pagkain nilang dalawa. Nilagay nya 'yon sa tabi at tumayo na.

"Saan ka pupunta?" Natigilan sya sa paglalakad ng marinig ang malakas na boses ni Yosh. When she looked back ay matulis na itong nakatingin sa kanya. Magkasalubong man ang kilay nito ay hindi pa rin maalis ang angkin nitong kagwapuhan.

For the record, hindi sya natatakot sa kasungitan na ipinapakita nito kasi nga sanay na sya. Natutuwa lang talaga sya dahil parang bata lang ito kung umasta. Ilang taon na nga ba ito, 27, he should have been acting prior to his age.

"Bibili lang po ako ng pagkain natin Sir"

"Are you out of your mind? Nasa hotel tayo. And it's mine, nagpahatid na rin ako ng pagkain natin dito." then binagsak nya ang katawan sa kama.

What she did is lumapit sya sa higaan where he is lying.

"what?" halata sa boses nito ang kawalang gana sa pakikipag-usap.

"Can we talk?"

"Nag-uusap na tayo" sarkastikong sagot nya.

"Never mind na lang" sabi nya at tinalikuran ito. May nakita sya kaninang balcony ng hotel at doon nga sya pumunta. Mabuti na lang dahil may small round table ito at may dalawang magkaharap na upuan. The moment I opened the door ay isang malamig na hangin ang sumalubong sakin.

Ngayon ngang nasa iisang suite sila and they are not okay, bigla tuloy syang nasikipan. Kung alam nya lang talaga na pupunta rin pala itong si Yosh ay hindi na dapat sya tumuloy. Ang akala nya kasi ay walang Montereal na makakapunta.

"Hayy Cielo, may be ito na talaga, you need to accept the fact na hindi ka na nya mapapatawad pa." Napatawa na lang sya sa isiping iyon. Ayaw na rin nya namang ipagpilitan pa ang sarili kay Yosh.

Siguro nga hindi na talaga mababalik ang dating sila. Minsan na syang humingi ng isa pang pagkakataon. Pero ano nga ba ang ginawa nya, sinayang nya lang. And now here you are, asking for the second time around, nakakahiya ka Cielo, nakakahiya ka, sambit nya sa sarili.

She opened her cellphone. Nakita nya ang Apat sa picture na naka-flash sa screen nito. Iyon kasi ang wallpaper at screensaver ng phone nya. Si Yosh, Xander, at ang kambal.