KARANLIĞIN İÇİNDEKİ ŞEYTAN

[19. BÖLÜM]: SENDEN SONRA

Ig: spyke_light

Keyifli ve huzurlu(!) okumalar herkese

Konuştuktan kısa bir süre sonra üstüme kendi kıyafetlerimi giyinip aşağı indim. Arel arabanın yanında ellerini göğsünde bağlamış bir şekilde beni izliyordu. Yanına vardığımda bir süre sessiz kalsa da dayanamamış olacak ki lafa başladı. 

''Görüşürüz, barbie kızı. Seninle tanışmak güzeldi.'' 

''Seninle de öyle.'' Gülümsedim ve arabaya binip kontağı çalıştırdım. Dikiz aynasından son kez göz göze geldiğimizde kafamla teşekkür edip gaza bastım ve kısa bir süre sonra kendimi otobana attım. 

Aslında Kılıç'ın evi Arel'e uzak eğildi fakat bir süredir Arel'in kendi evinde değil, Bolu yakınlarındaki yazlığında kalıyorduk. 

Kafamdaki düşünceleri yok sayıp kendime geldiğimde hızı arttırdım. Normalde bu otoban sık kullanılırdı fakat bugün yollar boştu. 

Fazla boş..

''Siktir!'' Kayan arabanın hakimiyetini kontrol altına almak için direksiyona asıldığımda araba tam tur döndü ve ön cama doğru ateş açılmaya başlandı. Kafamı eğip hızlıca yan aynalardan yola baktım fakat benim dışımda hiçbir araç yoktu. 

Tam o sırada şoför koltuğunun baş kısmına saplanan 12,7 mm'lik nişancı mermisiyle bir küfür savurup arabanın önünü tekrar yola çevirdim. 

Bir yandan yolu kontrol edip ölmemeye çalışırken bir yandan da torpidodaki silaha uzanmaya çalışıyordum. 

Sözde sakin bir yolculuk olacaktı. 

Silahı elime alıp mandalını çektim ve keskin nişancının saklanabileceği muhtemel yerlere bir iki el ateş açtım. Tutturmuştum ya da benimle çok pis bir oyun oynuyorlardı ama kaybedecek vaktim yoktu. 

Gazı biraz daha köklerken metalik bir klik sesi arabanın içinde yankılandı ve sayacı andıran tik tak sesleri ardından yetişti. 

''Hayır,'' diye mırıldandım kendi kendime. ''Hayır hayır hayır, olmaz.'' Gözlerim dikiz aynasından arka koltuğa kaydı fakat koltuk boştu. Bu kez de motorun olduğu ön kaputa dikkat verdim. 

Motor ve bombanın olduğu.

Saatli bombanın sayacı an be an azalırken yolu görmekte zorluk çekiyordum. Adrenalin hiç bu kadar hızlı bir şekilde kanıma karışmamıştı. 

Derin bir nefes alıp sakinleşmeyi umarak arabayı çayırlara sürmeye çalıştım fakat kilitlenen direksiyon buna izin vermedi. 

''Sakin kal,'' diye kendimi telkin ettim. ''Bir şey olmayacak.'' Araba son sürat uçuruma ilerlerken emniyet kemerimi çözüp arabanın kapısı açtım. 

Araba yoldan çıkıp düşmeye başladığında zorlukla şoför kapısını açıp kendimi aşağı bıraktım. Soğuk su bedenime nüfus ederken son duyduğum arabanın patlaması ve kopan parçaların benim gibi denize düşmesiydi. 

______________

Kılıç Taşkın

Alara'nın Arel'le olması fikri beni deli ederken elimdeki bıçakları duvara fırlattım ve bütün odayı dağıttım. 

Siktiğimin öfkesi geçmiyordu.

Ellerim ve kollarım boylu boyunca kan olurken çalan telefonun sesiyle kendime geldim. Başım dönüyordu. 

''Söyle.'' Sesim hem nefes nefese hem de sinirli çıkmıştı. 

''Siktir, yine mi öfke nöbeti.'' Arkın'ın dediklerini umursamazdan gelip asıl konuya odaklandım.