KıroMan (3)

On Bir ☣

11.Bölüm 

Emre'yle gecenin bir yarısı işkembeciye gidip bir masaya oturmuş, dostlarımızı bekliyorduk. Ulaş'ın bi ara fena küfür saydığını duymuştum ama sevgilim gelince hepsi geliyoruz, diyerek saydırıp telefonu kapatmışlardı. Gerçi öküz sevgilime kalırsa milletin evine gidecektik ama Sema teyzeyi ve Emsal ablayı gördükten sonra vaktin epey bi geç olduğunu görüp Emre'yi zar zor milleti dışarda toplamasına ikna ettim. Cemre ve Ulaş'ın evlendikleri gece geldiğimiz işkembecideydik ve o zaman buraya neden gelmiş olduğumuzu hatırlayıp sırıttım. Salak Cemre, ilk gece heyecanından mıdır nedir işkembeciye gidelim deyince herkes ona garip garip bakmış yine de yeni gelinin isteğini yerine getirmiştik. 

"Herkesi gecenin bi körü kaldırdın getiriyorsun ya helal yani." dedim gece boyunca bilmem kaçıncı kez. Moron sevgilim bacak bacak üstüne atmış, kolunu yandaki sandalyenin sırtlığına uzatmış bir şekilde gevşek gevşek oturuyordu. Dünya yansa umurunda değilmişçesine umursamazdı. Ama bu umursamazlığını bi gün münasip bir yerine sokacaktım. 

"Lan yarın gideceğim, kimseyi uzun bi süre göremeyebilirim. Yabancı olsalar neyse, takmazlar boşver." 

 "Takarlar." 

"Takmazlar." 

"Takarlar tabii ki de hayvan." 

"Takmazlar yavrum, sen dert tasa etme." 

En sonunda garson gelip isteklerimizi sorunca arkadaşlarımızı beklediğimizi, sonradan gelmesi gerektiğini söyledi Emre. Elimdeki peçeteyi parça pinçik ederken elimi tutan elle başımı kaldırıp gözlerine baktım. 

"O Savaş denen it yine yaklaşacak olursa bana söyleyeceksin Çiğdem" dedi. Huzursuzluğu tavrından belliydi, elini çekip geriye yaslandı. 

"Öyle birşey yapmayacak." 

"Sen yine de bana söyleyeceksin!" 

"Biliyor musun yüzünü ne de dağıtasım geliyor!" dedim hırsla. Ama sonra aniden yumuşayıp "Ama kıyamıyorum" dediğimde ukala bir gülüşle tek kaşını kaldırdı. Bunu yapınca çok daha çekici göründüğünü biliyordu. "Manyak." dedim dadaklarımı kıpırdatarak. Ağzımı okudu ve sadece sırıttı. 

"Üstüne etiket yapıştırıp 'bu kız benim ulan' diye hönküresim geliyor Çiğdem!" 

"Hayvansın." dedim sadece. Söylememe gerek yoktu ne kadar manyak da pislik de piç de olduğunu biliyordu ama aynı zamanda ne kadar çok sevildiğini de, her hakaretimin altında aslında ona taptığımı da biliyordu. 

"Ben buyum kızım. Lisede peşimden koşturan sendin." diye muzip bir sesle konuşunca gözlerimi devirdim. Yalancı piç! Hatta onun koşturduğunu o kadar iyi hatırlıyordum ki Cemre'yle aramızda bir ara dalga konusu bile olmuştu. 

"Hı hı canım, ondan" dedim inanmayan bakışlarımla. Güldü. 

O sırada lokantadan içeri herkes girdi ve güleryzleriyle bize yaklaşıp sımsıkı Emre'ye sarıldılar. Ne olursa olsun dengesiz sevgilime kimsenin dayanamadığı kesindi. Yine de Akın iğnelemeden duramadı. 

"Lan karım 7 aylık hamile, siz cins misiniz nesiniz?" deyip sandalye çektiğinde herkes yerlerine geçiyordu. Cemre burayı hatırlamış olacak ki dönüp bana kıkırdadı ve bende aynı şekilde karşılık verdim. Kızın o gün ki çırpınışlarını unutmayacaktım. Ulaş siparişleri verirken bayanlar hariç erkekler işkembe istediler ve Cemre araya girip "Aşkım bugün yanımda yatmayacaksın." demeyi de ihmal etmedi. Hepimiz gülüştük ve bayanlar olarak bizde mercimek çorbası istedik.