Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
පහුවදා උදේම අපි නැවතිලා හිටිය හෝටලෙන් දෙව්ලිලා පොජෙක්ට් එක කරන වැඩිහිටි හා ලමා නිවාසෙට ගියා.. දෙව්ලි නිසා මට කවදාවත් නොහිතපු නොගියපු තැන් වලටත් යන්න වෙනවා...අපේ නැවතුම වෙච්ච තැන නිකන් පරණ වලව්වක් වගේ වැඩිහිටියෝ විස්සක් විසි පහකුයි පුංච් ලමයි තිහකට ආසන්න විතර ප්‍රමාණෙකුයි එතන හිටියා.. දෙව්ලි නම් හිටියෙ හරිම සතුටින් එයා පොඩි ලමයිට ගෙනාපු සෙල්ලම් බඩු බෙද බෙද එයාලත් එක්ක වත්ත පුරා දිව්වා.. වටේම දුවලා ඇවිත් ඉතුරු අන්තිම සෙල්ලම් බඩුව අරන් මන් ගාවින් නතර වෙලා ටෙඩි බෙයාර් කෙනෙක් මගේ දිහාවට දික් කලා
"ගිහින් දෙන්න.."
"ඇයි මන් ඉතුරු බඩු ටික බෙදුවා වගේම ගිහින් ඔයාම දෙන්නකෝ දෙව්ලි මාව මේවට මැදිහත් කරගන්න එපා..."
"මන් කියනවට මේක ගිහින් දෙන්නකෝ"
එයා මගේ උරහිස පිටිපස්සෙන් තල්ලු කරගෙන තනියම ගාර්ඩන් එකේ වාඩි වෙලා හිටිය පිරිමි ලමයෙක් ගාවට එක්කන් ආවා..
"දන්නවද නිරාන් අයියේ මේ අපේ පුංචි නවෝට ඔය වගේම ගිටාර් ප්ලේ කරන්න පුලුවන්ලු.." දෙව්ලි එහෙම කියලා අවුරුදු අටක් හතක් විතර වෙච්ච පිරිමි ළමයගෙ එක් කම්මුලක් හිමින් ඇද්දා
"අනේ නෑ මට බෑ....."එහෙම කියපු කොල්ලා දෙව්ලිගෙ අත එයාගෙ මූනෙන් අහකට කලා .....
"මොකද බැරි පුළුවන්...මන් ඔයාට වැඩිය මුරණ්ඩු අයව දැකලා තියෙනව හරිද... ඔයාගෙ ඉස්සරහා ඉන්නෙත් ඒ වගේ එක්කෙනෙක්.." දෙව්ලි එහෙම කිව්වෙ මන් දිහාවට ඇහැක් දාලා
"ඔයාට පුළුවන්ද එයත් එක්ක කතාකරන්න... මට ඕනේ එයා ආයෙමත් ගිටාර් ලෙසන් එකක් ආසාවෙන් කරනවා බලන්න මෙහෙ ඉන්න එයාලව බලාගන්න පාලිකාව කිව්වා එය එයාගෙ අම්මගෙ නැතිවීමෙන් පස්සේ කවදාවත් ගිටාර් එක ඇල්ලුවෙ නෑ කියලා ඔයාට පුළුවන්ද එයාට කතාකරන්න එයාගෙ හිත හදන්න..." එයා මගේ කන ගාවින් හිමීට මුමුනලා පුංචි අයත් එක්ක සෙල්ලමට ගියා..
