Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ඒක හමුවක් නෙමේ ඒක තනිකර පාර්ටියක් පැය ගානක් තිස්සෙ වලව්වට මිනිස්සු එනවා යනවා.. ඒත් ඉවරයක් නෑ ..වලව්වහි විශාල සාලය දැන් මිනිස්සුන්ගෙන් පිරිලා ගිහින්.. එනවයි කිව්වෙ ඇතුගලගෙ යාලුවො කීප දෙනෙක් කිව්වට දැන් මෙතන කීපදෙනාට වඩා පිරිසක් හිටියා යාලුවන්ගෙ පවුල් වල අය පවා නෝනලයි ලමයිනුයි ගාර්ඩ්ස්ලයි අනේක මිනිස්සුයි වලව්ව ඇතුලෙ පිරිලා..
"තවත් කාලයක් අපි එකටම වැඩ කරමු ඇමතිතුමා.." ඇතුගල තමා ඉදිරියේ සිටි පුද්ගලයෙක් වෙත වයින් වීදුරුවක් දිගු කරමින් පැවසුවා
"මොකේ නැත්තේ ඇතුගල දන්නවනේ ඕනම දේකට මන් ඔයාට ඕන වෙලාවක ඉන්නවා කියලා.."
"ඇමතිතුමා අදුනගන්න මේ ඉන්නෙ මගෙ හදාගන්න ගත්ත පුතා.. මෙයයි මායි එකතු වෙලා තමයි ඉස්සරහට ඔයාලට හිතාගන්නවත් බැරි වැඩ කරන්න ඉන්නෙ හොදේ.." ඇතුගල මාව නොහිතුව විදියට ඒ ඇමතියා ඉස්සරහට තල්ලු කලේ ඔහුගෙ සුරත මට දිගු වෙද්දි..
"හදුනා ගැනීම සතුටක් පුතා.." ඔහුගේ දිගු කල සුරත මගේ අත ඉහල පහල යවමින් පැවසීය..
" ඒක නෙමේ ඇතුගල කොහෙද ඔයාගෙ පු‍ංචි කුමාරි ඇයි මෙතන එයා පේන්න නැත්තෙ.."
" එයාට ටිකක් අසනීපයි ඇමතිතුමා අනික එයා මේ වගේ ශබ්ද බද්ද තියන තැන් වලට එන්න අකමැතියි කියලා ඔබතුමා දන්නවනේ මේ වෙලාව එයාව හම්බවෙන්න සුදුසු වෙලාවක් කියලා මන් හිතන්නෑ...." ආහ් හරි ශෝක් මාත් අකමැතියි මේ වගේ තැන් වල ඉන්න.. ඒ කෙල්ල සැපට නිදාගන්නයි එයා වෙනුවෙන් මන් මෙතන ඉදන් එන යන හැමෝටම ඔලුව වන වන සෝභන කතා අහන් ඉන්නයි.. පුදුම අසාධාරණයක්නෙ මේක..
"එහෙම කියල හරියනවද ඇතුගල..එයා හැමදාම ඔහොම ඉන්න ඈ එයා මේ දේවල් වල අයිතිකාරි අනික දැන් එයා පොඩි ලමයෙක් නෙමේනේ.. එයාව මේ වලට පුරුදු කරන්න.. ගිහින් පොඩ්ඩක් එයාව එක්කන් එන්න අවුරුදු ගානකට පස්සෙ අපිත් කැමතියි එයාව චුට්ටක් දැක බලාගන්න.. ඇයි ඔය තරම් එයාව හංගන්නෙ " ඇතුගලගෙ තවත් සගයෙක් එහෙම කිව්වා..
