I like your eyes,
you look away when
you pretend not to care
I like the dimples on the corners of the smile that you wear
I like you more, the world may know but don't be scared
'Cause I'm falling deeper, baby
be prepared.....රේඩියෝ යන්ත්රයේ සිංදුවට මිමිණීමක් සෙමින් මුමුණමින් දෙව්ලි සිතුවම් පුවරුව මත අලුතින් චිත්රයක් අදින්නට ගත්තා.. එදා රණ්ඩුවෙන් පස්සෙ වලව්වට එන මග දිගටම දිගින් දිගටම කියලා පැහැදිලි කරලා අපි දැන් යාලුවෝ කියන වචනය කොහොම හරි බලෙන්ම වගේ මගෙන් කියවගත්තා.. මම ඇයට අපිට යාලුවො වෙන්න අනුමැතිය ලබා දුන්න දවසෙ ඉදන් දැන් දෙව්ලිගෙ ආර්ට් කාමරය මට විතරක් නෙමෙ සාහිල්ට නිතේෂ්ටත් විවර උනා.. ඒත් මට නම් ඕන උනේ නෑ ඒ දෙන්නත් මෙතෙනට එනවට ඒ නිසා දෙව්ලිට හොරෙන් මෙතන මම එයාලට තහනම් කලාපයක් කලා.. මට මෙතන තව කා එක්කවත් බෙදාගන්න ඕනේ නෑ.. දැන් මෙතන තමයි මගේ විවේකාගාරය.. දෙව්ලි එයාගෙ කොල කෑලි අනම් මනම් ඔක්කොම එයාගෙ මේසෙන් අයින් කරලා මට එයාගෙ මේසෙන් ඉඩක් වෙන් කරලා දුන්නේ අවශ්ය වෙලාවට ඇවිත් මගේ වැඩක් එතන කරගන්න .. සමහර වෙලාවට එතනට ගිහින් කැම්පස් එකේ වැඩ ස්ටූඩියෝ එකේ වැඩ කරන්න මන් ටික ටික පුරුදු උනා .. දෙව්ලිත් එක්ක ඉන්න හැම මොහොතක්ම විනෝදයෙන් පිරිලා ගියා..එයා මන් නොදන්න ගොඩක් දේවල් වගේම එයා නොදන්න දේවලුත් අපි අතරෙ හුවමාරු කරගත්තා.. ඔය අතරෙ තමයි දෙව්ලිට පාසල් කාලේ තිබුන බෑන්ඩ් එකේ කතාව පටන් ගත්තේ.. අන්තිමට ඒ කතාව දුර දිග ගිහින්
"ඔයාට පුලුවන්ද මට එහෙනම් වයලින් එක ප්ලේ කරන්න උගන්වන්න..අනේ මට උගන්වන්නකෝ.. " කියා සංගිත ගුරුතුමෙක් තත්වයට එයා මට විශේෂ උසස්වීමක් ලබා දුන්නා.. නිදහස් වෙලාවක් ලැබුන හැටියෙ මන් එයාට වයලින් එක තවත් වෙලාවකට ගිටාර් වාදනය පවා ඉගැන්නුවා..ඒක ඇත්තටම අමාරු දෙයක් උනේ නෑ ඒක සරල පහසු දෙයක් උනා වෙලාවකට මට හිතුනා එයා මටත් වඩා එයා මියුසික් වලට දක්ශයි කියලා...